[Crowpaw]

Onderwerp: [Crowpaw] zo 12 jan 2014 - 10:05

_{Voorzichtig opende ze haar ogen. Ze was omgeven door fel licht, en stond op een zacht, donzig, wit deken. Trillend op haar benen van verwarring en angst keek Maskedpaw in het rond, en zag een schaduw van een kat in de verte. Ze knipperde zachtjes met haar ogen om er achter te komen wie of wat het was, en besefte dat het Treeleaf was, haar mentor, waar ze niet geweldig mee om kon... Plots verscheen er nog een tweede schaduw naast hem, dit keer was het geen kater. Het was kennelijk haar moeder, die stond te flirten met haar mentor. Geshokeerd liep ze op de twee katten af, maar haar poten zakten door de pluizige wolken waar ze op liep. "Mama, ga daar onmiddellijk weg!", beval ze hen kwaad, maar er kwam geen reactie. "Ma-..", riep ze ongerust terwijl ze door de wolken naar beneden stortte. Haar moeder MOCHT NIET met Treeleaf gaan, dat kon gewoon niet..!

Plots schoot ze wakker; Het was maar een droom... Hoe kon haar moeder dan ook met haar mentor gaan? Ze leefde nu bij StarClan dus dat was onmogelijk. Maskedpaw slaakte een diepe zucht, van verwarring en opluchting. Ze bleef eventjes zitten, waarna ze opstond en de Apprentice Den uit wandelde. Masked keek even in het rond, en liep naar de prooistapel om wat te kunnen eten als afleiding voor haar trainingen. Ze graaide er een mus af en begon op het pluizige beestje te kauwen terwijl ze naar de overkant van de open plek liep. Een zwarte poes met opvallende, oranje ogen lag vlak voor haar nu. Het was Crowpaw, rook Maskedpaw. "Hallo daar!", begroette ze haar. De jonge poes ging zitten naast Crow, en keek knabbelend in het rond.}

Ander os:

Onderwerp: Re: [Crowpaw] zo 12 jan 2014 - 18:36

Crowpaw knabbelde lusteloos op een konijn. Ze had niet zo'n trek. Bij zonhoog moest ze weer klaarstaan voor een training, maar ze had eigenlijk weinig zin. Zo geweldig gingen haar trainingen niet, ze kon er helemaal niks van. Ze zag er dan ook nu al als een berg tegenop. Zou ze ooit warrior worden?
Een zwart-witte apprentice zette zich naast haar neer. "Hallo daar!" zei Maskedpaw. Crow ging niet zo veel met haar om. Ze trok sowieso niet bijzonder veel met de apprentices op. Liever liep ze ergens alleen rond, of zat ze bij de Vierboom, in de hoop haar vader nog eens te ontmoeten. Waarom was hij niet naar WindClan gekomen? Waarom was hij naar de clan van donderkatten gegaan en niet naar die waar zijn partner had geleefd, waar zijn kittens leefden? Hield hij niet van hen? Wilde hij hen niet zien?
"Hallo," reageerde ze een beetje laat en zonder veel enthousiasme. Ze staarde naar haar konijn.

I step on broken glass, and dream of soft clouds
When feelings are heavy they become all we are
[Crowpaw] WC_-_Crowcall_os_veren

Spoiler:

Onderwerp: Re: [Crowpaw] wo 29 jan 2014 - 9:39

_{Het kleine, zwarte poesje staarde naar het dode konijn. 'Hallo', had ze gemiauwd zonder al te veel enthousiasme. Maskedpaw inspecteerde de Apprentice nauwkeurig, en stelde vast dat ze eigenlijk best wel eng leek... Ze staarde even neer op haar voorpoten, en besloot dat ze niet echt hield van stiltes. "Hoe gaat het moet jou trainingen?", zei ze om het ijs te kunnen breken. Met een glimlach op haar gezicht keek ze naar de ietwat enge Crowpaw. Masked besefte dat ze geen ouders had, hier in de Clan, want ze had eens horen vertellen dat Crow's moeder in StarClan leefde, en haar vader een ThunderClanner was. Hmm.. Dan hadden ze toch wel iéts gemeenschappelijk.. Maar over dat soort dingen hoorde ze niet te praten, dat was gewoon niets voor een poesje als zij. Ze moest vrolijk zijn, om de dromen en verwachtingen van haar ouders toch nog in vervulling te kunnen brengen! Dat was ook een van de vele redenen waarom ze zo goed haar best wilde doen tijdens haar trainingen, om haar te kunnen bewijzen tegenover alle katten die StarClan joinden!}

Ander os:

Onderwerp: Re: [Crowpaw] wo 29 jan 2014 - 20:35

"Hoe gaat het moet jou trainingen?", vroeg Maskedpaw. Crowpaw keek hem even aan. Waarom moest hij daar zou weer naar vragen? "Wel aardig", loog ze schouderophalend. Haar oranje blik gleed weer naar het dode konijn. Ze twijfelde of ze nog een hap zou nemen. Ze deed het niet. Het gaf altijd een beetje een ongemakkelijk gevoel als je zat te eten terwijl er iemand toekeek. Dan werd je je zo afschuwelijk bewust was iedere kauwbeweging die je maakte, ieder slikgeluid dat de ander vervelend zou kunnen vinden. "Bij jou?" vroeg ze. Waarschijnlijk heel goed. Het ging altijd bij iedereen heel goed en altijd vond iedereen het helemaal geweldig om te trainen. Ze wilden graag leren vechten, misschien zagen ze zelfs wel uit naar hun eerste, echte gevecht. Crowpaw, daarentegen, kreeg al een miserabel gevoel bij de gedachte. Het leek haar vooral doodeng.

I step on broken glass, and dream of soft clouds
When feelings are heavy they become all we are
[Crowpaw] WC_-_Crowcall_os_veren

Spoiler:

Onderwerp: Re: [Crowpaw] do 30 jan 2014 - 15:08

Het zwarte poesje richtte haar oranje ogen eventjes op Maskedpaw, maar daarna weer op het dode konijn. 'Wel aardig', antwoordde ze. De gevlekte poes knikje, haar hoofdje een tikkeltje scheef houdend. Ze nam nog een hap van de dode mus die onder haar poten -die vol hingen met bloed- vastgeklemd zat. 'Bij jou?', vroeg Crow vervolgens. Snel kauwde de jonge Apprentice op het vlees van de vogel, want miauwen met volle mond was erg onbeleefd! Tenminste, dat was haar altijd verteld. Ze bewoog haar hoofdje wat naar voren, en slikte het voedsel in. "Het trainen zelf gaat goed, maar ik heb een bloedhekel aan mijn mentor! Maar je mag het hem niet vertellen hoor, dan zou hij kwaad worden", begon het kleine WindClan poesje. "Hij zou me niet meer willen trainen, en dan faal ik onder de ogen van mijn moeder", miauwde de poes helemaal in paniek. Haar ogen draaiden alle kanten op, en ze begon lichtjes te hijgen uit schrik. Maskedpaw kromt zachtjes in elkaar, en een kleine traan rolde over haar wang en viel de grond op.

Ander os:

Onderwerp: Re: [Crowpaw] do 30 jan 2014 - 17:58

Crowpaw moest even op een antwoord wachten, want Maskedpaw had er duidelijk geen moeite mee om te eten in gezelschap. Nu zij echter ook aan het eten was, voelde Crowpaw zich er ook minder ongemakkelijk onder en ze nam ook een hap van haar konijn. "Het trainen zelf gaat goed, maar ik heb een bloedhekel aan mijn mentor! Maar je mag het hem niet vertellen hoor, dan zou hij kwaad worden", miauwde Maskedpaw toen ze haar hap doorgeslikt had. "Hij zou me niet meer willen trainen, en dan faal ik onder de ogen van mijn moeder." Ze klonk nogal paniekerig en Crowpaw zag zelfs tranen opwellen in de ogen van de gevlekte kat. Ze keek naar het konijn, maar wierp een zijdelingse blik op de andere apprentice. Ze wist niet goed hoe ze hierop moest reageren, dus ze hoopte maar dat het vanzelf weer over zou gaan. Ze vroeg zich af wie Maskedpaws mentor was, dat hij haar zo bang maakte. "Wie is jouw mentor dan?" vroeg ze. Zelfs vond ze Lionroar nou niet echt geweldig, maar ze haatte hem nu ook weer niet, al bleef zijn ondoordachte opmerking bij hun eerste training zich soms in haar hoofd herhalen. "Ik weet niet wat ik met jou aan moet.. Crowpaw." Natuurlijk had hij daarna uitgebreid zijn excuses aangeboden, maar ze vertrouwde hem nog steeds niet zoals ze Spottedleaf had vertrouwd. Spottedleaf, wat had StarClan tegen haar? Waaraan had ze dat lot verdiend? StarClan geweldig en rechtvaardig, onzin! Ze deden maar wat. Óf ze hadden totaal geen macht over wat er gebeurde, óf het kon ze gewoon allemaal niet schelen. In beide gevallen kon Crowpaw weinig respect opbrengen voor die clan tussen de sterren.

OOC: Whoops, ik zie nu pas dat ik Masked in mijn vorige post de hele tijd een hij heb genoemd ^^"

I step on broken glass, and dream of soft clouds
When feelings are heavy they become all we are
[Crowpaw] WC_-_Crowcall_os_veren

Spoiler: