verboden gebied .

Darkness wist dat dit heel fout was maar ze kon het niet weerstaan , het was midden in de nacht en ze sloop door vijandig gebied. Ze was heel toevallig hier terecht gekomen , ze was gewoon een muisje aan het volgen toen ze pas merkte dat ze in Donderclan teritorium was binnengestapt . Nu sloop ze door hun teritorium . Ze rook overal donderclan geur . Plots rook ze een muis , meteen zag ze het diertje en liep ze erachteraan . Darkness was altijd goed geweest in jagen , haar zusjes hadden het haar goed geleerd . Na een korte achtervolging had ze het beetje te pakken . Snel maakte ze het dood . Ze keek even omhoog , het was een prachtige nacht en de sterren schenen helder , maar de hemel begon al lichter te kleuren . Ze kon maar snel terug gaan want de zon zou niet veel later opkomen . Dus draaide ze zich om om te vertrekken . Maar plots stond ze oog in oog met een donderclankat .

Tori liep door het Donderlcan gebied, het boeide haar niks, zij was een vrije kat en had schijt aan anderen. Ze liep richting de Zandkuil het leek als of ze dit terratorium al helemaal kende. Ze liep door en zag een zwarte schim in het donker. Ze liep door, en stond voor haar, ze zag dat de poes verstijfde, 'Hey, jo, je hoeft niet zo te schrikken, ben blij dat jij geen Donderclan kat bent,' Zei ze rustig en kalm, op één of andere manier, deet ze killer tegen clan katten, dan tegen mede rogue, ag ja. 'Dus ook lekker op jacht in eht donderlcan gebied?' Zei ze op kille uitdagende toon. Ze had haar oren gespitst Tori was op van alles voorbereid, ze keek naar de lucht de sterren waren helder, ze wende haar blik af van de lucht naar een boom, ze snoof de lucht op, en rook verste Donderclan geuren, 'wees voor bereid we zijn neit alleen' Siste ze.

'Hey, jo, je hoeft niet zo te schrikken, ben blij dat jij geen Donderclan kat bent,' Zei de kat rustig . " Sorry maar ik weet zeker dat ik donderclan geur rook " mauwde darkness tegen de zwarte poes . Ze kende de naam van deze poes niet maar het was niet de eerste keer dat ze haar zag , Darkness had haar al vaak in het bos gezien . " Ik ben Darkness en wie mag jij zijn ? " mauwde darkness , Ze was een beetje pissed omdat deze kat haar had laten schrikken maar probeerde toch vriendelijk te zijn .'wees voor bereid we zijn niet alleen' Siste de poes opeens . En toen rook Darkness het ook er war een donderclankat veel te dichtbij .

" Sorry maar ik weet zeker dat ik donderclan geur rook " Miauwde de poes. Tori knikte, 'ik zwerd hier ook al een tijdje rojd, het is leuk om deze katten te treiteren', miauwde ze iets wat kill. Ze keek rond en snoof goed, nog niks, teon zei de poes in eens wat, " Ik ben Darkness en wie mag jij zijn ? " Tori knikte, 'Ik ben Tori, aangenaam'. Teon waarschuwde ze de poes, dat er meerdere katten waren, Ze keek om en wachte af, af op welke kat zou aan vallen, ze zouden dit kunnen zien asl een aanval, maar Tori was sterk, en niet slap! 'Ik hoop dat je vechten kan!' Siste ze sluw.

[Nu wachten op een Donderclan kat?]

" Sorry maar ik weet zeker dat ik donderclan geur rook " Miauwde een kat die hij in de verte hoorde. Hij snoof. Twee roque's. 'Jullie zijn dom' Dacht Swarthyclaw. 'ik zwerd hier ook al een tijdje rojd, het is leuk om deze katten te treiteren', miauwde de kat weer. Swarthyclaw keek door de bosjes en zag twee zwarte poezen. " Ik ben Darkness en wie mag jij zijn ? " Vroeg een van de poezen. 'Ik ben Tori, aangenaam'. 'Jullie zijn dom Darkness en Tori' Lachte ze gemeen. 'Vertel op wat doen jullie hier!' Snauwde Swarthyclaw. 'Ik hoop dat je vechten kan!' Sister Tori. 'O ik kan vechte beter als jij denkt roque' Lachte Swartyclaw gemeen. De zon scheen op zijn vacht. Haar ogen glinsterde van woede. Swarthyclaw keek de lucht in waar een paar wolkjes te zien waren. Ze keek weer naar de katten. Haar ogen glimde nog erger.

'Jullie zijn dom Darkness en Tori' Lachte een bruin langharige kater. Tori versmalde haar ogen, 'dom, er is hier maar één dom, en dat ben jij!' Siste ze meteen. 'Vertel op wat doen jullie hier!' Tori dacht geen moment na, 'Naja, jagen, joun clan genoten uit dagen, en zo voort!' Zei ze uitdagend en droog. Tori vroeg aan Darkness of ze vechten kon ze had nog geen antwoord of dei domme kater gaf al antwoord. 'O ik kan vechte beter als jij denkt roque', zei hij. Tori rolde met haar ogen, 'vroeg ik eht aan jou?' Siste ze gemeen. Ze keek uitdagend gemeen naar de kater, en haar staart zwiepte gemeen heen en weer, klaar voor een gevecht, overal op voor bereid!

Rain sloop door de bossen van de DonderClan. Dit was verboden terrein voor haar, maar dat kon haar niks schelen. Het enige probleem was dat er een grote kans was dat ze een DonderClankat tegen zou komen. Toch stond de wind goed en zouden de DonderClankatten haar geur niet op kunnen pikken. Rain liep door. Plots bleef ze staan en dook in elkaar. Ze hoorde stemmen. Stilletjes dook ze dieper weg onder haar struik en tuurde ze in de richting van het geluid. 2 zwarte poezen en nog een andere kat stonden vijandig tegenover elkaar. Het waren rogue's! Tenminste, 2 van de 3 katten waren rogue's. De andere was een DonderClankat. Rain sloop voorzichtig langs de DonderClankat naar de 2 andere rogue's. 'Eh hallo..' zei ze, waarna ze uit de struiken sprong. Rain keek de katten een voor een aan. Ze voelde dat er elk moment een gevecht kon losbarsten, en daar kon ze beter niks mee te maken krijgen. Toch bleef ze staan. Als er opeens een hele patrouille DonderClankatten aan zou komen, waren de 2 andere rogue's hopeloos verloren. Rain kon dus helpen. En dat zou ze ook doen als dat nodig was.

Opeens kwam er een donderclan kater uit de bossen gestapt , en die had wel een veel te grote mond . Tori blies erop los maar Darkness was niet van plan om hier woorden aan vuil te maken . Snel analiseerde ze de toestand , op dit moment zouden ze het gevecht winnen mar het zou niet lang duren tot er andere donderclankatten aankwamen . Opeens kwam er nog een rouge bij , 'Eh hallo..' mauwde de poes , ze heet rain ik heb haar geur al vaker in de bossen geroken . Nu kon het niet anders , ze moesten dit gevecht snel afhandelen . En darkness graap die kans meteen met haar lievelings aanvalstechniek , nog voor de rest het door had verdween Darkness in de bossen . Waarschijnlijk dacht iedereen dat ze bang was en vluchtte maar dat deed ze niet , zo hoog als ze kon klom ze in de dichtsbijzijnde boom . En toen sprong ze in een duikvlucht naar beneden en lande recht op de rug van de donderclankater

Hawkstripe zag alles gebeuren. Die Donderclan kat was dapper. Zelf hat hij die kater niet aangesproken maar hij hat een groote mond, net als hij. Nu kwam er nog een Rogue aangelopen. Als het nu vechten werdt kon hij zich er beter maar mee bemoeien en zijn clan beschermen tegen deze luizen. En inderdaad, een kat sprong op de rug van Swarthyclaw via een boom. Dit ging te ver. De donderclan kat zag er sterk uit maar kon het waarschijnlijk niet redden met drie tegenstanders. Hij sprong als een speer uit de bosjes en knalde expres tegen de rogue aan. Samen lande ze op de grond en al snel stak hij zijn scherpe nagels in de borst van de poes. Hawkstripe blies hard en wou de keel van de kat doorbijten, maar hield zich in. 'Ga uit dit gebied of je gaat eraan!' Snauwde hij. Mischien zouden een van die katten een opmerking maken, maar dat zou hem toch niks boeie. Hij liet de jonge poes gaan en ging zelf naast de andere kater staan die ook bij zijn clan hoorden.

(Mag ik^^?)

Darkfire liep door het bos hij had geen zin, hij had geen fut hij was in een slecht humeur. Zijn ogen schoten giftig in alle richtingen. Hij was nu al weer een hele tijd krijger. Darkfire droeg de rang met trots alleen hij wilde hier weg, hij wilde weg van deze zoete leuke dingen. hij kon er niet mee omgaan. het was ongelofelijk vermoeiend om al die nietsnutten zo te zien met elkaar. liefde vriendschap vertrouwen wat had je er AAN!! hij had schijt aan de clan de clan kon van zijn part dood vallen. het was niet zijn leven! niet die van Bleustar dus hoefde zei daar ook niet over te beslissen. de meeste katten hadden respect voor haar maar hij ni9et het kon hem geen bal schelen. maar dat liet hij niet weten hij deed gewoon wat ze zei anders kreeg ze achterdocht. en dat moest niet vooral niet met wat hij in zijn duistere hoofd had een duister en gemeen plan vol afschuw.
Darkfire liep vlak langs de zandkuil en ving toen geuren op die hier niet hoorde te zijn. een vuile blik verscheen op z,n gezicht. leuk dat kon hij er ook nog wel bij hebben. het waren Rogeus en zo te ruiken ook nog 2 Donderclan katten die hij nog niet goed kon. maar dat maakte Darkfire niet uit. langzaam in een sluip houding, liep hij af op de geuren.'Jullie zijn dom Darkness en Tori' Lachte een kater gemeen. 'Vertel op wat doen jullie hier!' Snauwde hij 'Ik hoop dat je vechten kan!' Sister Tori. 'O ik kan vechten, beter als jij denkt Roque' Er kwam nog een rogeu bij en ook de 2de kater van de Donderclan liet zich horen: 'Ga uit dit gebied of je gaat eraan!'. Darkfire moest binnensmonds lachen om het tafereel. ze begonnen te vechten en Hawkstripe waar Darkfire wel eens van had gehoord sprong boven op een van de Rogeus. Darkfire dacht dat het wel genoeg was geweest en zag wat schimmen over de lucht trekken. hij grinnikte gemeen en kreeg een gloed in z,n ogen en keek fel op het tafereel neer. zijn vacht werd duister en hij stapte de struiken uit. '' Stop hier onmiddellijk mee!!'' galmde Darkfire, vogels vlogen 0op door de monsterlijke roep van hem. Hij kwam nu helemaal uit de struiken en zijn indruk was gevaarlijk en zijn ogen keken de katten vuurig aan. zijn stem stak als een slangenbeet en hij zei. '' Ik had wel anders verwacht van 2 donderclan katers, want jullie zijn toch uiteindelijk allemaal goedzakken.'' hij keek de katers met een blik aan die geen tegenspraak dulden. en sprak verder tegen de Rogeus, '' verdwijn uit dit gebied, jullie weten donders goed dat jullie hier niet mogen zijn. en als jullie dat wel weten, dan weten jullie dat we hier echt niet blij mee zijn. we hebben al genoeg aan ons hoofd!'' Dreigend en kwaadaardig keek hij de rogeus aan. ''VERDWIJN! JULLIE ALLE DRIE!!'' ''ik heb geen medelijden, ik heb geen mededogen ik leef me niet in bij iemand anders, mijn hart is duister en heeft geen zin in spelletjes!.'' dreigend keek hij rond.

Rain stond aan de grond genageld toe te kijken hoe er een gevecht ontstond. Eerst sprong een van de rogue's vanuit een boom op een van de DonderClankatten en daarna werd de poes die naast Rain stond aangevallen. Schuw keek Rain om haar heen om te kijken of er nergens nog andere Donderclankatten aankwamen. Niets. Gelukkig maar. Ze sprong op en wierp zich uiteindelijk op een cyperse DonderClankater. Ze zette haar klauwen in zijn flank, waarna ze weer wegsprong. Ze wíst dat de kater die ze had aangevallen vele malen sterker dan haar was. Plots klonk er een kreet. 'Stop hier onmiddelijk mee!' riep een grote, angstaanjagende kater. De kater richtte zich op de 2 DonderClankatten en sprak hem met een ijzige stem toe. Daarna richtte de kat zich op de Rogue's. 'Verdwijn uit dit gebied, jullie weten donders goed dat jullie hier niet mogen zijn. En als jullie dat wel weten, dan weten jullie dat we hier echt niet blij mee zijn. we hebben al genoeg aan ons hoofd!' siste hij met een kwaadaardige blik in zijn ogen. Rain kneep haar ogen tot spleetjes. 'Alsof jullie zo'n moeilijk leventje hebben..!' siste ze. 'VERDWIJN! JULLIE ALLE DRIE!! Ik heb geen medelijden, ik heb geen mededogen ik leef me niet in bij iemand anders, mijn hart is duister en heeft geen zin in spelletjes!' zei de grote kater. Rain rilde. Dat een kat zó kon worden. Zo word je nou als je in een clan zit, dacht Rain bij zichzelf. 'Goed, goed. We gaan al.. Tenminste, ík ga al..' siste woedend naar de grote, zwarte kater. Daarna draaide ze zich om en verdween in de struiken.