Met grote, matig op mekaar volgende passen trippelde de crèmekleurige kater door zijn vertrouwde territorium. Telkens als de poten van de Thunderclan kater neerkwamen in de dikke laag sneeuw, kon je een zacht geluidje horen. Alles liep tegen om gemakkelijk te kunnen jagen. Eerst en vooral was er al weinig prooi, en dan moest je ook nog je best doen zodat de prooi die er was, je niet kon horen. De kater bleef stilstaan en ademde de koude lucht diep in. Een andere geur vulde zijn neus, een geur van een andere Thunderclan kat. Zachtjes kwam Softcream terug in beweging en trippelde achter het geurspoor aan. Al snel kwam de gevlekte vacht van een poes in zicht die de kater onmiddellijk herkende. 'Hallo Tawnyspots' miauwde hij rustig. Toen pas zag hij dat de poes een muisje had gevangen. 'Goede jacht gehad?' besloot hij uiteindelijk maar te vragen.