Training!

De grijswitte kattin stapte rustig de open plek over. Ze deed het rustig aan met haar poot, want nu wist ze zeker dat ze deze niet teveel mocht belasten. Ze wilde niet dat ze voor altijd last zou hebben van die poot, want dan zou ze moeten intrekken bij de Elders en dat was het laatste dat de jonge warrior wou. Maar ach, het leven ging door en zij moest doorgaan, enkel wat rustiger dan eerst. Ze had besloten om de eerste moons Nimble en Starling geen vechttraining te geven. Ze zou ze eerst wat discipline bijbrengen en wat spieren bij ze aanbrengen. Rustig stapte de warrior door de dorentunnel. Haar goudgele ogen gleden even door het ravijn, voordat ze naar boven klauterde, toch rustig genoeg om haar poot niet teveel te belasten. Al snel pikte ze de geur op van de rossige apprentice. Ze veranderde haar pad en stapte rustig naar de geur bron. Al snel vond ze de apprentice op een boomstronk en Snowdrop wenkte even met haar staart om aan te tonen waar ze zat. Toen de kattin bij haar was, knikte ze even ter begroeting. "Oké, Nimblepaw, we zullen je training rustig aan doen zodat je poot mooi kan genezen," zei ze, ze ontmoette even de ogen van de jonge apprentice. In haar ogen was er bezorgdheid weerspiegeld, maar ze was ook blij dat deze kat haar apprentice was en dat zag je ook in haar gouden blik.

Ze had zich verslapen, maar het interesseerde haar niet echt zoveel of ze nou te laat kwam of op tijd, Snowdrop zou haar toch niets doen. Ha. Zwakkeling was het, maar misschien wel gebrekkig voor haar training. "Wie was de andere apprentice ook alweer?" Haar grijze oren schoten overeind en ze versmalde haar groene ogen. Oh ja.. er was een ander bijgekomen. Een kitten. Starling trok haar lip wat geïrriteerd op en duwde zichzelf door de struiken en keek de twee katten fel aan, maar richtte uiteindelijk haar blik op de nieuweling, Nimblepaw. "Dat ben ik," Gromde ze gevaarlijk en ging met een zwiep van haar staart zitten en boorde haar blik in die van Snowdrop. Wat gingen ze vandaag weer doen wat als 'nuttig' kon worden bezien?

"Ja, lijkt me een goed plan," Zei haar gloednieuwe apprentice. Ze knikte even, blij dat Nimble minder koppig was dan... Haar. "Wie was de andere apprentice ook alweer?" Ze was nog maar net uitgesproken en al snel kwam Starlingpaw uit de struiken. Haar ogen priemde zich diep in de hare, toch bleef Snowdrop zitten en keek ze met een zachte blik naar de koppige apprentice. "Dat ben ik," Zei ze. Haar stem stond haar niet aan en even verharde haar blik. "Hoi," zei de roestkleurige kattin tegen de blauwe apprentice. "Ik ben Nimblepaw," vervolgde ze vrolijk. Snow voelde hoe haar vacht prikkelde, iets in haar zei dat de apprentice elk moment gevaarlijk uit de hoek kon komen. Ze hield lang de blik van de blauwgrijze apprentice vast, voordat ze een klein lachje boven haalde. "Starlingpaw," zei ze simpel ter begroeting. Toen liet ze haar blik op Nimblepaw vallen. "Vandaag zal ik jullie de jachthouding aanleren," zei ze. Ze liet haar blik terug op Starlingpaw vallen en knikte even naar haar. "Toon maar wat je kan."

"Hoi," Ze draaide haar kop snel om naar de nieuweling en keek deze ijzig aan. Hoe durfden ze eerder te beginnen zonder haar! "Ik ben Nimblepaw," Starling besloot het te negeren en haalde haar schouders koeltjes op. "Starlingpaw," Ongeïnteresseerd keek ze Snowdrop weer aan. En nu? Moest ze nu die hele eerste preek weer gaan aanhoren? "Vandaag zal ik jullie de jachthouding aanleren," De grijze Apprentice rolde zuchtend met haar ogen. "Toon maar wat je kan." Starling nam deze uitdaging aan en krabbelde weer op vier poten. Vervolgens zakte ze er doorheen en zorgde dat ze genoeg ruimte tussen haar poten had, zodat ze nog makkelijk kon bewegen en hield haar staart net iets boven de grond. Ze zou die Nimblepaw wel eens laten zien dat ze veel beter was!

Starlingpaw leek erg gemotiveerd voor deze opdracht en een warm gevoel vulde Snowdrop. De warrior knikte even naar de kattin. "Heel goed," zei ze. "Probeer maar naar daar te sluipen," zei ze en ze wenkte met haar staart naar een met sneeuw bedekte sneeuw. "Vergeet niet vanuit je flanken te werken," vervolgde ze als tip voor de jonge kattin. In haar ooghoek zag ze Nimblepaw, de kattin draaide haar kop naar de apprentice. "Hou je staart wat lager en ga wat dieper door je poten," zei ze tegen haar nieuwste apprentice. De grijswitte kattin draaide haar kop naar de grijze kat en keek toe hoe ze haar opdracht uitvoerde. Ze hoopte maar dar Starling zou luisteren en niet al te bot zou zijn tegen Nimble. De kleine kat verdiende het niet om zo behandeld te worden. De apprentice had niks verkeerds gedaan...

"Heel goed," Een triomfantelijke grijns bekleedde haar snuit. "Probeer maar naar daar te sluipen," Ze wilde net een grijze poot ophalen, toen de Warrior nog iets toevoegde. "Vergeet niet vanuit je flanken te werken," Voor een moment vlamde haar blik op. Wat?! Hoe durfde ze.. Maar ze verbeet haar opmerking ook nog hardop uit te spreken en begon langzaam en voorzichtig naar voren te slepen, nog even genietende van Nimblepaw die wel verbetering nodig had. En wie was er de beste? Uhu!

Nimblepaw volgde haar instructies en dit zorgde ervoor dat Snowdrop een laag gesnor niet kon onderdrukken. Ze was blij met een kat die minder praatjes had dan Starling. "Zo beter?" Vroeg ze. De grijswitte warrior knikte. "Heel goed," zei ze. "Probeer maar naar die steen," ze wenkte met haar staart naar een steen. "Te sluipen," Het was niet dezelfde steen als die van Starlingpaw, want dan wist ze dat ze om problemen vroeg en die zou ze dan ook krijgen. Ze keek even naar haar oudste apprentice. Snowdrop was zo blij om te zien hoe Starling haar tijd nam en haar best deed. "Heel goed, Starlingpaw," prees ze haar. "Je neemt goed je tijd en overhaast je niet, uitstekend!" Het was een begin. Ze kon natuurlijk ook beginnen met het feit dat deze manier van jagen niet bij muizen zou werken, maar goed. Dit was de basishouding.

Uiteindelijk kreeg ze genoeg van dat langzame gedoe en maakte ze een aardig grote sprong en bij de steen aangekomen schopte ze hem omhoog met haar poot, zodat het steentje een duikvlucht maakte. Toen de steen weer naar beneden viel, drukte ze meteen haar poot op het kiezeltje. Als dit een muis was geweest, dan was die nu platgedrukt. Haha. Nors bleef ze vervolgens voor zich uitkijken. Waarom zou ze ook kijken hoe die ander het had gedaan? Ze wist toch wel dat die het stukken minder goed had gedaan. Punt uit. Iet wat arrogant gaapte ze en gaf het steentje een verveelde por.

Tevreden keek ze toe hoe Nimblepaw haar opdracht met veel succes uitvoerde. Ze was stil en sloop echt al goed voor haar leeftijd, zou ze al gejaagd hebben toen ze ene keer het kampw as uitgeglipt? Of was het een natuurlijk talent? Toen ze opeens een plof hoorde, draaide ze zich snel om. Met grote ogen zag ze hoe Stralingpaw haar steen de lucht in had gegooid en stond er nu op. Snowdrop kon het niet laten om even met haar ogen te rollen toch draaide ze zich om en liep ze naar haar toe. Ookal kneep de pijn in haar poot erg veel. Ze negeerde het, het kon haar niks schelen hoeveel pijn ze ook had, het zou over gaan, het was niks, dat was het altijd. "Starlingpaw," zei ze. "Als dat een prooi was geweest had je nu niks anders dan lucht gevangen," zei ze droog. Ze wilde eigenlijk de apprentice niet afbreken, maar het was nog steeds een training voor iets. Ze keek even om en zag net hoe Nimble de steen aanraakte, ze kruisten even hun blikken en Snow knikte naar haar. "Heel goed gedaan, heel rustig, mooie pas en erg mooi afgerond, proficiat," prees ze de kattin.

Toen Snowdrop haar complimenteerde, glunderde Nimblepaw. Ze had het goed gedaan! Starling had een goede houding gehad, dat had ze gezien, maar toch kreeg zij wel een opmerking en zijzelf niet. In gedachte grinnikte ze tevreden. Dat opscheppende gedrag van Starlingpaw met als doel te laten zien dat ze beter was dan Nimble; het werkte niet. "Gaan we binnenkort een keer echt jagen?" vroeg Nimble enthousiast. Ze wilde graag de technieken onder de knie hebben voordat newleaf zou beginnen, zodat ze goed mee kon helpen met jagen zodra het aantal prooien weer toe zou nemen. "Zodra het weer goed gaat met je poot, natuurlijk."

"Starlingpaw," Haar groene ogen vonkten geïrriteerd toen ze de stem van haar Mentor hoorde. Oh nee, wat nou weer? "Als dat een prooi was geweest had je nu niks anders dan lucht gevangen," Ze trok haar lip wat op en schopte het steentje hard weg onder een struik. Vervolgens hoorde ze de woorden die de Warrior tegen dat zwakke ding sprak en haar nekharen sprongen overeind. Dat ding had niet eens wat gedaan! "Gaan we binnenkort een keer echt jagen?" Starlingpaw stak haar tong uit terwijl ze de slijmbal toon van Nimblepaw imiteerde. "Zodra het weer goed gaat met je poot, natuurlijk." Haar oortjes spitsen zich iets. Was er dan iets met Snowdrop's poot? Hm. Interessant.

Snow zag dat Nimble in haar nopjes was van wat ze had gezegd. De grijswitte kattin lachte even, ze vond de kattin echt een aangenaam gezelschap en ook een leuke apprentice. Eerlijk gegegd, beter dan Starling. Ze had gewoon meer respect voor katten die wat bescheidener waren zeker? Ah, wat maakte het echt uit? "Gaan we binnenkort een keer echt jagen?" Snowdrop keek verast op van de vraag. "Zodra het weer goed gaat met je poot, natuurlijk." De grijswitte kattin snorde even. "Natuurlijk!" Zei de warrior tegen haar jongste apprentice. "Vergeet niet dat je steeds met Starlingpaw kan gaan jagen," Ze kon het niet laten een waarschuwende blik op de blauwgrijze kattin te leggen voor ze vervolgde. "Jullie kunnen van elkaar leren, jullie hebben beide kwaliteiten waar de ander nog van kan leren." Ze keek even van haar apprentice naar de ander. Beide waren ze uniek en sterk en hadden ze zo hun talenten en hun karakters...

Met.. Starling.. jagen.. Juist. Dat was nou écht iets waar Nimble op zat te wachten. Ze had veel liever dat Snowdrop erbij was als Nimble en Starling zouden gaan jagen. Maar het was waar dat ze veel van elkaar konden leren; Starling was duidelijk beter getraind, maar zijzelf had waarschijnlijk meer inzet? Een betere houding? Wat vriendelijker?  "Ja, we kunnen denk ik .. wel eens .. met z'n tweetjes jagen?" In een poging het ijs tussen haar en Starling een beetje te breken, glimlachte ze naar de poes, maar al voordat Starling reageerde, had ze spijt van haar actie.