Let the Storm rage on

Onderwerp: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 19:44

Tallshadow

»Carpe diem ad Infinitum«

Zijn getrippel was duidelijk te horen, en zijn ademhaling ook wel, dat deed de kater voor nu even expres. Hij hield van kittens, ze waren geniaal, maar hij had al paar keer gehad dat een geschrokken queen hem de haren van de vacht had geklauwd omdat hij zo zachtjes aan kwam lopen. Kon hij er wat aan doen dat hij de beste sluiper van de clan was? Maar ja, hij wilde de lieve pluizenbolletjes graag blijven zien, en dus liep hij nu overdreven hard te stampen. De jonge kater moest automatisch lachen toen hij dacht aan wat Ace gezegd zou hebben als hij hem zo had gezien, gelukkig zag de ander hem niet zo, dat was echt te erg geweest.
Hij was er, meteen stak hij zijn knappe koppie naarbinnen, en zocht een slachtoffer, ehm.. Kitten natuurlijk, hij verwarde ze weleens met slachtoffers omdat hij altijd een enorm vragenvuur voor ze had, en zij vaak voor hem. De kater vond het zelf altijd heerlijk om vragen van kittens te beantwoorden, ze waren zo leergierig altijd! Dus stond hij daar nu, en zocht er een uit, of wachtte tot er een naar hem zou komen, dat kon ook wel eens leuk zijn, een gave kitten.

- Stormkit

Apprentice | ♠ | 8 Moons

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 19:49

cry behind a smile

Dromen of het bos, dromen of een sappige muis tussen haar kaken in. Dromen waarin ze boven op de High rock stond en de clan toesprak. Het waren typische dromen van een kitten die lekker lag te slapen in de nursery. Haar pluizige vachtjes hielt haar gelukkig warm, waardoor ze zich geen zorgen hoefde te maken over het feit dat er nu eventjes geen Queen was. Ze wist wel dat ze vaker alleen was dan andere kittens hier. De queens in Shadowclan's Nursery zorgde voor haar om buurten, omdat haar moeder was vermoord.
Luid gestamp maakte de kitten wakker en haar blauwe oogjes keken slaperig op. Een apprentice blokkeerde het licht dat de nursery in viel en Stormkit geeuwde uitgebreid. Ze stond iets wat wankel op en trippelde in de richting van de apprentice. "Wie bent u?" miauwde ze, nog wat schor omdat ze net wakker was. Ze had nog wat moeite met haar oogjes open houden en ze viel bijna om, tegen de apprentice aan van de vermoeidheid. "Oh, sorry," miauwde ze, maar ze kon een geeuw niet binnen houden en bijna automatisch krulde ze zich tegen de apprentice aan op.

thanks brooklyn

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 19:57

Tallshadow

»Carpe diem ad Infinitum«

De kater was nog naar de hoeken van de den aan het kijken toen er ineens een ultra schattig en pluizig poesje aan kwam lopen. Hij grinnikte toen ze nog wat schor klonk van de slaap, en besefte toen tot zijn schrik dat hij haar gewekt had! Meteen wilde hij zijn excuses aanbieden, maar die werd omgezet in geamuseerd gespin toen het poesje tegen hem aan viel. De kater wilde al zeggen dat het hem niets uitmaakte, en wilde ook nog eens antwoord geven op de vraag die ze gesteld had, maar dat bleek niet echt mogelijk te zijn. Sterker nog, hij kon voor de komende tijd ook niet echt meer verplaatsen, het poesje was tegen hem aan opgekruld. De kater kon niets zeggen, hij spinde te hard vanwege het feit dat hij dit gewoon te freakin' schattig vond! Angstig om haar opnieuw wakker te maken, ging hij heel voorzichtig liggen, maar zo dat het poesje nog steeds tegen hem aan kon liggen. Dan zou het wel goedkomen, hij was ondertussen nog steeds niet gestopt met spinnen. Hoe ultra freakin' schattig kon iets zijn?!

Apprentice | ♠ | 8 Moons

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 20:10

cry behind a smile

Haar dromen leken gewoon verder te gaan, ze was direct weer in slaap gevallen toen ze tegen de apprentice aan was gaan liggen, niet nadenkend over gevolgen die het zou kunnen hebben. Ze legde haar pluizige staart over haar neus heen en wiebelde een beetje heen en weer om beter te kunnen liggen. Het zacht gespin dat ze hoorde, waarvan ze niet eens nadacht dat het van de kater vandaan kwam, stelde haar gerust en ze piepte tevreden.
Toen met een schok kwam ze overeind en zetten een paar passen achteruit, ogen groot van schrik, vacht overeind en haar ademhaling gejaagd. "Oh, sorry, het spijt me," piepte ze angstig. "Ik had niet zo maar in slaap mogen vallen," vervolgde ze zachtjes. De realisatie van wat ze aan het doen was, had haar in één keer klaar wakker gemaakt. "Het spijt me zo," piepte ze zachtjes, terwijl ze ging zitten en haar kopje en oortjes bedroeft liet hangen.

thanks brooklyn

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 20:59

Tallshadow

»Carpe diem ad Infinitum«

De kater keek teder naar het poesje, en bleef doorspinnen, dit was geweldig schattig en hij wilde haar niet storen. Dat bleek al snel mislukt te zijn, want tot zijn verschrikkelijk grote verbazing vloog het bolletje pluis ineens overeind, en begon zich te verontschuldigen. De kater keek haar even met grote geschrokken ogen aan, en zag toen dat de poes minstens dubbel zo erg geschrokken leek als hij. Een beetje verbaasd schudde hij het haar uit zijn gezicht, en shuste toen zachtjes. "Rustig maar," Mauwde hij zachtjes, nog steeds er niet helemaal zeker van wat er voor die reactie gezorgd had bij de poes. "Ik vond het juist wel lekker warm," Hij glimlachte naar het poesje, hopelijk zou ze nu wat gerustgesteld zijn.

Apprentice | ♠ | 8 Moons

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 21:40

De schrik begon een beetje te dalen en haar vacht streek weer neer, niet dat het veel uitmaakte, ze zag er toch wel uit als een poofbal. Maar daar was ze inmiddels wel aan gewend. "Rustig maar," probeerde de oudere apprentice haar een beetje te sussen en haar blauwe ogen keken hem, iets wat angstig, aan. "Ik vond het juist wel lekker warm," Even gaapte Stormkit hem aan, meende die dat nou? "Maar, ik heb u vast van uw taken afgehouden," piepte ze zachtjes. "Ik.. Ik ben het gewoon niet zo ... gewend," kwam er daarna zacht erachteraan. "Ik mag niet zo vaak bij de queens liggen."

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 23:26

Hij knikte toen de poes hem ongelovig aankeek, ja, hij meende wat hij zei, altijd. Na ya, niet altijd, maar wel vaak in ieder geval. "Mijn taken? Vanaf nu is mijn taak om de pluizige kitten een fijn warm plekje om te slapen te geven hoor," Grinnikte hij, en probeerde daarmee op een uiterst vergezochte manier duidelijk te maken dat hij dus geen taken had voor nu. "Verder ben ik, voor zover ik weet, nog geen queen," Lachte hij toen hardop, "Dus je mag prima bij me komen liggen hoor,"

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on do 15 mei 2014 - 23:53

"Mijn taken? Vanaf nu is mijn taak om de pluizige kitten een fijn warm plekje om te slapen te geven hoor," Stormkit voelde hoe haar wangen begonnen te gloeien en was blij met haar dikke vacht, waardoor het bijna niet te zien was. Ze keek eventjes wat verlegen naar de grond en schraapte met haar pootje wat mos opzij. "Verder ben ik, voor zover ik weet, nog geen queen," Ze kon het niet laten om zachtjes mee te lachen en keek de apprentice eventjes vluchtig aan. "Dus je mag prima bij me komen liggen hoor," Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht en iets wat nerveus stapte ze op hem af. Toen ze op nog geen halve staartlengte, haar staart was niet zo groot dus de afstand was niet bijster veel, van de apprentice stond, bleef ze staan. Zou ze het echt doen? Nee, ze zou laten zien dat ze onafhankelijk kon zijn! "U bent erg aardig," miauwde ze zachtjes, terwijl haar blauwe oogjes omhoog gericht waren. "Wat is uw naam?" vroeg ze daarna, puur uit nieuwsgierigheid. "Ik heet Stormkit," stelde ze zichzelf daarna vluchtig voor.

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 17:44

De kater keek met zijn ogen naar de poes, maar lette totaal niet op op wat hij eigenlijk zag. Op het moment bedacht hij zich vooral hoe hij er toen uit had gezien op die leeftijd, niet zo poofie als deze poes in ieder geval. Nog steeds was haar vacht, ook al leek ze nu tamelijk rustig, enorm, en haar wangetjes hadden een ietwat roze tint. Het deed de kater goed te horen dat ze wel moest lachen om zijn grapje, maar het compliment had hij niet verwacht. "Dankje," Snorde hij, als de motor van een elektrische auto. "Ik ben Tallpaw, wat heb jij een mooie en sterke naam," Mauwde hij, en meende het ook nog eens, "Stormkit… Ja, zo zou ik ook nog wel eens een kitten willen noemen," Hij glimlachte, en knikte, yep, het klonk stoer, vooral voor een poes.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 18:32

"Dankje," Stormkit glimlachte eventjes naar de kater. "Geen dank," miauwde ze beleefd terug. Ze was misschien pas twee manen oud, ze had wel manieren geleerd. "Ik ben Tallpaw, wat heb jij een mooie en sterke naam," Ze glimlachte wat verlegen, ze kreeg niet vaak een complimentje over haar naam. De meeste vonden het een kater naam, iets wat niet bij haar paste. "Aangenaam en dank u," miauwde ze dankbaar. "Mama heeft me naar de storm vernoemd waarin ik ben geboren. Tenminste, dat vertelde ze voordat ..." Stormkit werd stil en keek naar de grond, ze praatte niet al te makkelijker over de dood van haar moeder. "Stormkit… Ja, zo zou ik ook nog wel eens een kitten willen noemen," Ze liet de woorden van Tallpaw aan zich voorbij gaan en bleef naar de grond staren. Ze kon het niet helpen dat ze zachtjes begon te trillen en haar schoudertjes schokte, nee, ze wilde niet weer huilen. Ze was een Shadowclan kitten, ze moest sterk zijn! Maar het verlies van haar moeder lag d'r nog steeds zwaar op de maag...

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 21:01

De kater keek met grote ogen naar de poes toen die even vertelde waar haar naam vandaan kwam, en toen begon te huilen. Had hij dat gedaan? Nee toch? Oh hellep! Meteen kwamen zijn broederlijke gevoelens weer naar boven, en hij schoof het poesje met zijn grote poot naar hem toe, tegen hem aan. "Stil maar," Suste hij, waarna hij zich bedacht wat hij verder nog kon zeggen. Hij wist niets meer. Lastig dit! Daarom bleef hij maar gewoon 'ssht' zeggen op een rustige toon, terwijl hij koortsachtig nadacht over hoe zijn moeder het bij hem had gedaan.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 22:14

Stormkit trilde zachtjes en ze keek op toen Tallpaw haar naar hem toe schoof. Haar blauwe ogen waren vochtig van de tranen, al probeerde ze zo goed mogelijk er tegen te vechten, het was allemaal een beetje veel voor de jongen kitten. "Stil maar," hoorde ze zacht gesus, waarbij ze haar kopje in zijn korte vacht verstopte. "H-Het spijt me," jammer ze zachtjes. "I-Ik mis mamma gewoon heel erg," kwam er daarna achteraan. Ze liet het meestal niet zo snel merken dat ze haar moeder miste, maar af en toe moest het er gewoon eventjes uit.

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 22:19

De kater bleef gewoon rustig sussen, terwijl de kitten zijn vacht nat huilde. Hij zou het wel overleven, hopelijk. "Ik snap het, rustig maar, het maakt niets uit," Mauwde hij zachtjes tegen het poesje, en streelde met zijn pluizige poot, die bijna net zo groot leek als de helft van haar lichaam. Oke.. Dat was overdreven, maar daar hield de kater gewoon van. "Ik snap het, gooi het er maar uit, het maakt niets uit," Bleef hij steevast mauwen, weer niet creatief genoeg om iets nieuws te verzinnen. Man! Hij zou echt een slechte vader zijn!

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 22:26

"Ik snap het, rustig maar, het maakt niets uit," Stormkit haalde diep, bijna piepend, adem en huiverde eventjes waarna er weer een nieuwe bui aan tranen eruit geperst werd. Ze wilde er niet om huilen, ze wilde een goede en sterke Shadowclan warrior zijn. "Ik snap het, gooi het er maar uit, het maakt niets uit," Ze jammerde zachtjes en zetten al haar wilskracht in om te stoppen met trillen. Ze snikte nog zachtjes en keek Tallpaw eventjes aan, terwijl ze de resterende tranen weg veegde. "Ik ... Ik wil sterk zijn, niet zo huilen, ik wil als jou zijn, Tallpaw," miauwde ze zachtjes en keek eventjes naar de grond. "Maar het is zo lastig als je hier als enige bent en niemand voor je wilt zorgen," legde ze toen piepend uit.

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 22:44

De kater ging heerlijk door met sussen, en merkte tot zijn grote verbazing dat het werkte! Maar dan bij hem, hij werd helemaal rustig, van zichzelf. Awkward, na ja, nu even op het poesje letten, want die was nu even het onderwerp. Haar eerste zin die ze toen weer zei deed hem echter meteen zo spinnen en geamuseerd met zijn oren trekken dat het shussen ineens stopte. Ach wel, de poes zou het spinnen vast ook wel goed vinden. "Ik snap het, en ik weet heel zeker dat je een van de beste warriors gaat zijn die de clan ooit gehad heeft," Hij keek met een warme blik naar het poesje, en knikte nog eens ter bevestiging, "Dat denk ik echt,"

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on vr 16 mei 2014 - 22:54

"Ik snap het, en ik weet heel zeker dat je een van de beste warriors gaat zijn die de clan ooit gehad heeft," Stormkit keek eventjes om zich heen en zuchtte. "Dat denk ik echt," Ze keek omhoog naar de apprentice en keek daarna weer weg. " Hoe dan? Er is niet eens een queen die voor me wilt zorgen, ze doen het om beurten en geen van alleen lijkt er blij mee te zijn," Ze zuchtte nog een keertje en keek eventjes naar haar poten. "Ik wil ook apprentice zijn, ik wil hier weg, maar ik zit hier weg, in mijn eentje, alleen ..." Stormkit wurmde zichzelf tussen de voorpoten van Tallpaw en nestelde zichzelf lekker tegen hem aan, waarna ze zachtjes begon te snorren.

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on za 17 mei 2014 - 13:11

De kater had een weemoedige glimlach op zijn gezicht toen het poesje haar problemen met hem deelde. Ze had het te zwaar voor iemand van haar leeftijd, dat mocht niet, daar was de clan niet voor, dat kon niet! "Ik denk dat de queens gewoon bezorgd zijn om alle kittens, vanwege het weinige eten," Mauwde hij bemoedigend, "En apprentice zijn is echt geweldig, maar je hoeft geen apprentice te zijn om niet meer alleen te zijn hoor," Antwoordde hij toen, en stootte haar zachtjes aan, waarna hij mee spon met de poes. "Ik ben er toch? Nu ben je niet alleen," Hij glimlachte en genoot van de warmte, dit had hij gemist, gewoon lekker tegen iemand aanliggen zonder dat het echt iets betekende, gewoon genieten van gezelschap zonde gekke beloften. Hij deed ze te vaak, moest 'ie maar eens mee stoppen.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on zo 18 mei 2014 - 14:32

"Ik denk dat de queens gewoon bezorgd zijn om alle kittens, vanwege het weinige eten," Stormkit haalde haar schouders op. Ze wist het niet, maar toch bleef ze het idee hebben dat de queens haar niet mochten omdat ze iets wisten wat zij niet wist. "En apprentice zijn is echt geweldig, maar je hoeft geen apprentice te zijn om niet meer alleen te zijn hoor," Ze keek Tallpaw veelbelovend aan, zou hij echt bij haar blijven? "Ik ben er toch? Nu ben je niet alleen," Stormkit snorde en glimlachte naar de kater. "Dank je," miauwde ze zachtjes. "Ik ben altijd alleen geweest, omdat ik geen broers of zussen heb. Dus ik ben altijd wel blij met vrienden." Ze keek omhoog naar de apprentice. "Jij bent mijn vriend nu toch?" vroeg ze daarna, iets wat onzeker aan de kater.

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on zo 18 mei 2014 - 21:12

De kater spinde toen het het poesje blij leek te maken, mooi zo, daar was hij voor. De kater wilde de gehele clan blij houden en maken, wat soms erg frustrerend was, vooral met Assholes zoals Eaglepaw -no offence- werd het hem lastog gemaakt, maar de kater had het idee dat het op die katten na, nog best goed ging met zijn plan. "Ik kan me voorstellen dat je dan alleen bent geweest," Mauwde hij in antwoord op de kitten, "Ikzelf heb heel wat broers en zussen, en ook redelijk wat vrienden," Hij grinnikte even toen de poes hem iets onzekerder dan eerst aankeek, "Waaronder jij ook valt ja," Antwoordde hij daar weer op, "Je bent namelijk echt een stoere kitten wist je dat?" Zo, een extra complimentje kon nooit kwaad.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Let the Storm rage on ma 19 mei 2014 - 15:27

Stormkit vond het heerlijk om zo te liggen, lekker warm tussen Tallpaw's voorpoten in. Ze snorde zachtjes en af en te vielen haar blauwe oogjes dicht. "Ik kan me voorstellen dat je dan alleen bent geweest, Ikzelf heb heel wat broers en zussen, en ook redelijk wat vrienden," De kitten keek eventjes omhoog, maar de apprentice toe. Er zat iets van onzekerheid in haar blauwe ogen. "Waaronder jij ook valt ja," Haar ogen vergrootte zich, ze sprong op en sprong bij de apprentice in zijn nek. "Yeah!" miauwde ze vrolijk, terwijl ze het bijna voor elkaar kreeg om bij Tallpaw boven op zijn hoofd te gaan liggen. "Je bent namelijk echt een stoere kitten wist je dat?" Stormkit voelde hoe haar wangetjes rood kleurde en ze keek eventjes naar beneden toe. "Dankje," miauwde ze iets wat verlegen. "Jij bent ook heel stoer!" kwam er daarna blij achteraan.

And though the night sky's filled with blackness. Fear not, rise up, call out and take my hand.