Lights will guide you home (Wolfpaw.)

Wolfpaws snorren trilde opgewonden. Ze keek alle vogels na die over het Camp vlogen. Ze wist eerlijk gezegd niet waarom ze zo blij was. Haar vrolijkheid werd alleen maar bevorderd toen ze een poes zag staan. Ze gaapte de poes met open mond aan. Vrolijk, maar voorzichtig liep ze op de poes af. Voor dat zij Hallo of iets in die aard kon zeggen hoorde ze al een muzikale momeling. "Hi." Haar stem trilde een beetje. Ze keek naar de kikker die de poes vast hield. "Zin om te delen?", vroeg ze zachtjes.

Het katje voor haar schoof de kikker naar haar toe. Dankbaar nam ze een hap. Het smaakte zo heerlijk. "Ik ben Thistle. En jij?" Snel slikte Wolfpaw haar hap door. "Ik ben Wolfpaw, maar je mag gerust Wolf zeggen." Ze moest een enorme inspanning doen om niet te haperen en haar staart niet rond Thistle leggen. Haar poten waren oppeens heel interessant. Ze wist niet hoe het moest met haar gevoelens die ineens naar boven kwamen. Dus bandde ze het beeld van Thistlepaw uit haar hoofd en dwong haar met andere ogen te zien. Ze was gewoon een apprentice.

Haar oren wiebelde eventjes. "Ehm... Gaat het wel?" Thistlepaw boorde haar mooie blauwe ogen in de hare. Wolfpaw slikte. Ze moest moeite doen om haar als apprentice te zien. "Wat is er?" Zou ze het vertellen? Nee. Alles maar dat niet. "I-ik weet het niet.", loog Wolf. Ze beval zich een glimlach op haar gelaat te zetten en keek de poes aan. "Zie je. Niets aan de hand."

"Hm", klonk het. "Oke dan. Wil je samen iets doen?" Wolfpaw knikte heftig ja. Ze keek naar de springende en gillende kat. "Catch me!" Dat moest je haar niet twee keer vragen. Ze worstelde zich onder Thistlepaw uit en greep haar schouders. Zonder klauwen natuurlijk. Wolf gromde speels en liet Thistle en haar zelf over de sneeuw rollen. Ze lachtte en probeerde de poes in een houdgreep te houden.

De houdgreep mislukte, want de mooie poes draaide weer door tot de rollen omgedraaid waren. Thistle zat weer op haar. Ze probeerde zich omhoog te duwen, maar dat mislukte echter. De poes had haar goed vast. De blauwe ogen keken Wolf vrolijk aan. "Geef je nu al op?" Er knapte iets in Wolfpaw. Ze werkte zich omhoog, met de kracht van 3 kittens bij elkaar. Of welgeteld 1 apprentice en een half. De poes gromde lachend. "Nee. Jij?" Ze drukte zich plat en bracht haar gezicht naar Thistlepaw. "Ik verlies nooit." Ze boorde haar blauwe ogen in de andere blauwe ogen. "Eerlijk gezecht kan ik er ook niet zo goed tegen.", miauwde ze luchtig. De einde van haar zin werd gevolgd door gelach. Ze keek vrolijk naar Thistle, genietend van de eventuele overwinning.

"Echt niet!" "Ik verlies nooit." Ze boorde haar blauwe ogen in de andere blauwe ogen. "Eerlijk gezecht kan ik er ook niet zo goed tegen.", miauwde ze luchtig. De einde van haar zin werd gevolgd door gelach. Ze keek vrolijk naar Thistle, genietend van de eventuele overwinning. Thistlepaw leek om te vallen. Als ze nu haar neus in poes haar nek zou duwen, zou het gevecht gedaan zijn. Dat was wel spijtig. Dus liet Wolf haar vriendin opstaan. "Kom maar op." Ze glimlachte haar tanden bloot. "Kun je mij pakken?" Ze stoof naar de apprentice den en klauwde zich aan de takken omhoog. Gelukkig was er op dit uur niemand. En maar een paar krijgers waren in het kamp. Ze keken allen geamuseerd toe.

Thistles woorden gingen op in de gure wind die oorverdovend lawaai maakte. Maar Wolfpaw kon wel al zo raden wat ze had gezegd. Ze keek nieuwsgierig toe hoe de poes zich liet vallen en verder rende. Totdat ze achter de Nusery struikelde en uit het zicht verdween. Ze besloot haar vriendin achterna te gaan en krabbelde naar de rand. Dat... had ze beter niet gedaan. De takken waren broos en breekbaar geworden door de wind en de sneeuw en konden het gewicht van een jonge kat niet aan. Boven de wind uit klonk het geluid van gekraak. Wolf snelde naar de grond en kwam er met een smak terecht. De stilte was griezelig en ze keek omhoog. Het was alsof de StarClan een hap had genomen uit de den. "Ooh, nee.", kreunde ze. Maar ze kon haar lach niet in houden. Ze liep naar de Nusery en stopte toen ze Thistle zag. "We hebben een probleem, of eerlijk gezegd, ik heb een probleem." Ze gniffelde.

~Warrior? Of volgend topic (kan nog even duren hoor) bij Shrewstar? x'D

Thistlepaw keek een beetje bezorgd. "Oh o, dat zullen de andere apprentice niet leuk vinden...." Ze grinnikte triestig. "En ik heb al zo'n slechte reputatie." Meteen dacht ze aan haar gesnurk. Tja, daar kon ze niet veel aan doen.  "We zullen het later uitleggen aan Shrewstar, want...." Er liep een rilling over haar ruggengraat, toen de poes de naam Shrewstar liet vallen. Jep, dat gingen problemen worden. Dan plotseling voelde ze een windvlaag. "Ik ben nog lang niet verslagen!" Wolfpaw glimlachte toen Thistle naast haar terechtkwam en zich duidelijk schaamde. Ze draaide zich om en duwde met haar kop haar vriendin op haar rug. Dan ging ze er met beide poten opstaan. "Verslagen!", riep ze lachend. Dan boog ze zich naar het donkerkleurig oortje en fluisterde: "Als jij me nu eens leert jagen, leer ik je vechten."

~Shrewstar dus ^^

"Prima." Het klonk als muziek in Wolfs oren. "Maar niet nu, morgen?" Ze knikte heftig. "Ja dat is super." Haar zijdelingse blik was zo onopvallend mogelijk. Thistlepaw zette haar vacht op. Ze knipperde verbaasd met haar ogen. Het was toch niet koud? Dan begon ze te beseffen dat het wél koud was, maar dat alleen katten met een korte vacht dat voelde. Zacht grinnikend drukte ze zich tegen de kat aan. "We kunnen even kletsen....." "Mwah.", grapte ze. "Wat eet jij als er niets op de prooistapel is?"

~Vraagje is Thistle ook biss? (biss = bisseksueel)

"Jou" Ze voelde tandjes in haar oor en hapte lachend terug. Ze duwde Thistle van zich af. Die ging liggen. Wolfpaw lachte en besloot ook te gaan liggen, maar dan op haar rug. Ze porde haar vriendin speels. "Wolf," Ze draaide haar oortjes in Thistles richting. "Ja?", antwoordde ze nieuwsgierig. "Heb jij al een crush?" Het leek of ze een klap had gekregen. Recht in haar gezicht en erger dan de klap die ze had gemaakt toen ze uit de boom viel. Ze snakte beledigd naar adem en krulde zich helemaal op. Blozend en beschaamd draaide ze zich weg van Thistlepaw. "Ja.", kreunde ze bijna onhoorbaar.

~*Danst* Yey! Oké, dat wil niets zeggen x'D