Shy little creature {open}

De wat kleinere poes dribbelde rustig door het bos van het voor haar zo bekende territorium. Ze kon wel met zekerheid zeggen dat het voor een kat die hier onbekend was moeilijk zou zijn om de weg terug naar het kamp te vinden, maar Poisonberry wist alles van dit territorium. Hoeveel nachten waren er wel niet geweest die ze hier alleen had uitgezeten? Hoeveel tranen van haar waren er niet op deze bodem gevallen toen men haar voor de zoveelste keer weer eens had toegetakeld? In ieder geval, elke struik, boom, kuil, alles hier, was bekend voor haar. Ze wist de plekjes waar ook in zware, donkere tijden als deze de meeste prooi te vinden was. En ook de plekjes waar vaak tweebenen met hun honden kwamen en die je dus maar beter kon vermijden. Een korte zucht rolde over haar lippen, die zichtbaar werd in de lucht en met kringetjes zijn weg naar boven zocht. Ze keek er even kort naar en liep toen weer verder door het woud, sneeuw zo hier en daar wegstuivend door haar poten. De sneeuw kraakte zacht bij elke stap en voelde koud aan als haar pootje erop neerdaalde. Toen er een geur haar neus binnendrong keek ze op en draaide wat nerveus met haar oortjes.

Zó vrolijk was Nimblepaw nog nooit geweest. Haar kop zat in de wolken, ze vloog in plaats van liep, en de vlinders gierden door haar buik. Ze trappelde op ieder bergje sneeuw dat ze kon vinden, draaide rondjes, huppelde vrolijk verder en neuriede een liedje dat ze nog nooit had gehoord. Wat was verliefdheid toch mooi!
Ze lette totaal niet op. Ze zag geen boom of kat om zich heen, en plots stuitte ze op een kat. Ze was duidelijk ouder dan zij, maar wat haar stopte met huppelen was dat ze zo... ongelukkig leek. "Hey," zei Nimble, haar stemming gewisseld, zich afvragende wat er met de poes aan de hand was. Ze wilde het niet meteen vragen, maar wat was er aan de hand?

Nimblekit / Nimblepaw - Thunderclan - 9 moons