+Dimkit

Bitterkit opende haar ogen en een grote gaap verliet haar mond. Ze schudde de slaap uit haar ogen. "Hallo?", fluisterde ze. "Is er al iemand wakker?", vervolgde Bitterkit, iets harder. Geen antwoord. "Slaapkoppen", mopperde ze. De langharige poes stond op en nam even de tijd om zich uit te rekken. Een eindje verder lag een zwarte kitten te slapen. Het was een grote kitten. De langharige kitten trippelde in haar richting en begon haar wakker te schudden. "Wakker worden", piepte ze vrolijk.

+Dimkit

Ze lag heerlijk te slapen, in haar dromen zag ze dingen die ze in de werkelijkheid niet voor mogelijk kon houden en dat maakte haar blij. Ze zag hoe katten vielen en bloede en haar aanbidden, zoals het hoorde! Iedereen moest weten wie er hier wel degelijk de touwtjes in poten had en wie er daar de kracht en ambitie voor had! Ze rolde even op haar zij, maar voelde opeens poten die aan haar lichaam trokken. Wel meteen trok ze haar ogen open. In haar goudgele hellevuur spatte woede en haat. "Wakker worden", hoorde ze een stemmetje veel te blij zeggen. Haar mond vervormde tot een scheve grimas en ze schoot meteen op. Haar klauwen waren diep in de aarde geslaan terwijl haar gouden blik die van de kit ontmoette. Ze snoof afkeurend en sloeg een klauw in haar richting. "Houw je pluizige kop! Of ik zorg ervoor dat je straks geen haar meer hebt, haarbal," gromde ze woest naar de kit. Haar mond was in een grauw vervormt en met vuurspuwende ogen en rechtstaande haren sloeg ze nogmaals naar de kit.

"Hou je pluizige kop! Of ik zorg er voor dat je straks geen haar meer hebt, haarbal", gromde de zwarte kitten in Bitterkits richting. Ze keek de andere kitten even geschrokken aan, maar vond snel haar zelfvertrouwen terug. "Ik heet Bitterkit, niet haarbal", piepte ze tegen de zwarte kitten. "Wie ben jij?",

De kit was even geschokt, maar dat verdween al snel. "Ik heet Bitterkit, niet haarbal", zei de fluffy, grijze kit. Dim gromde. "Wie ben jij?", Ze liet haar oogleden wat over haar ogen zakken. Haar blik doorkliefde de lieve oogjes van de kit. "Ik ben Dimkit," Bromde ze. In haar goudgele ogen danste een valse vlam, aangewakkerd door woede en brandend door haat. "En je naam past goed bij je," vervolgde de zwarte kit. "Je bent verbittert saai. Kreeg je die naam omdat je verbittert irritant bent?" Gromde de kit waarna ze zich omdraaide en terug oprolde. Hopelijk ging deze kit nu weg. Ander ging ze haar nagels eens in haar pluizige vacht zetten, dan zou ze wel anders piepen.

"Ik ben Dimkit", antwoorde de zwarte kitten, niet erg vrolijk. "En je naam past goed bij je", vervolegde Dimkit. "Je bent verbittert saai. Kreeg je die naam omdat je verbittert irritant bent?", gromde de oudere kitten, waarop ze zich omdraaideen terug oprolde. Bitterkit snoof beledigd. "Ik denk niet dat mijn ouders mij irritant vinden", begon de grijze kitten met een beledigde ondertoon. "En anders konden ze dat ook niet weten bij mijn geboorte", piepte ze vervolgens.

Ze hoorde hoe de kit snoof. "Ik denk niet dat mijn ouders mij irritant vinden," Ja en daarom konden ze je niet Happykit noemen? Ah wacht, dat klonk net ietjes erover. Laten we maar Bitterkit nemen, dat is er net erover, maar men zal het wel niet merken. Hahahaha... Yeah, zo grappig -totaal sarcasme. "En anders konden ze dat ook niet weten bij mijn geboorte," Dimkit vloog recht en liep driegend op haar af. "Luister eens hier Bitterdumass, jij gaat je bek houden of ik zorg ervoor dat je nooit meer die kaken van je voelt," ze liet haar klauwen uit hu hulzen komen en tilde haar rechterpoot op. "Gesnopen, mormel?" Zonder enige waarschuwing sloeg ze naar de kit, in de hoop deze op de grond te slaan. Ze siste dreigend en zette nog een stap naar voren. "Nou?" Ze had er genoeg van, niemand stoorde haar in haar slaap en al zeker niet zo'n onderkruipsel als deze poofball hier. Ze was lelijk, minderwaardig en had geen benul van wat er ook met een ander was. Ze was een hersenloze kit die Dim nu al keihard haatte. Maar daarvoor moest je niet echt hard je best voor doen.

"Luister eens hier Bitterdumass, jij gaat je bek houden of ik zorg ervoor dat je nooit meer die kaken van je voelt", dreigde de zwarte kitten, waarbij ze haar klauwen ontbloote. Voor Bitterkit was het wel duidelijk dat Dimkit dat nooit echt zou doen, want dat zou haar een hoop problemen bezorgen. "Gesnopen, mormel?", vervolegde de andere kitten, waarbij ze met haar poot uitsloeg naar Bitterkit, die juist op tijd achteruit wist te springen. "Nou?", miauwde Dimkit. De langharige kitten knikte. "Maar ik wil wel even een afspraak maken", antwoorde Bitterkit rustig, bij veel andere kittens stond ze bekend om haar lef. "Jij mag mij Bitterdumass noemen, als ik jou Dimdumass mag noemen", Dimdumbass, zo slecht klonk dat nu ook weer niet.