Another daywalker [Snowypaw]

De vis had hij maar eventjes begraven, terwijl hij in de richting van de fourtrees liep. Waarom naar neutraal gebied? Omdat het kon, daarom. Thunderfang liep daar waar hij wilde lopen, zonder echt rekening te houden met andere of die leuke regeltjes die seizoenen geleden opgesteld waren. Alsof het zou werken om hém binnen de lijntjes te houden. Thunderfang gniffelde eventjes en staarde omhoog naar de vier grote bomen. Hij spande zijn achterpoten en sprong op de plek waar de leaders normaliter zaten; de great rock. Zijn blauw/groene ogen stonden zelfzeker, evenals zijn houding, terwijl hij omlaag keek naar de apprentice die zijn rust kwam verstoren. Zou ze 'm doorhebben?

“Keep your eyes open, Gast. Keep your ears pricked. Keep looking behind you.
Because one day I'll find you, and then you'll be crowfood.”

Voorzichtig sloop ze door het gras. Het vogeltje koerde, en floot toen een vrolijk liedje. Vanbinnen kreeg ze een spijtig gevoel. Moest ze hem echt doden? Ja. Nog een klein stukje sloop ze verder, en ze stond op het punt zich af te zetten. Maar toen kraakte er een takje verpletterend hard onder haar linkerachterpoot. "Shizzle..." piepte ze verontwaardigd. Vervolgens keek ze op. Was ze nou alwéér bij Fourtrees? Even tuurde ze om zich heen. Hm. Niks merkwaardigs... Maar wacht eens? Er zat iemand op die grote rots! Daar hoorden de leiders toch op te zitten? En hoewel de fluffy kater er groots uit zag, was het echt geen leider. Met een frons wandelde ze ernaar toe. Ze moest wel uitkijken voor hem, hij leek haast wel 10 keer zo groot als zijzelf. "Goedemiddag." zei ze kalmpjes.