We have withered

And our hearts are bruised from longing
De zon was net opgekomen, voor het eerst had dit net geboren zwarte katertje het licht boven de horizon uit zien stijgen. Het had zijn oogjes ietwat pijn gedaan, waardoor hij deze in kleine spleetjes had geknepen. Zijn twee broertjes en zusje hadden het ook gezien, evenals zijn moeder. Dagen hadden ze samen tegen mama aan gelegen, maar vandaag was Energykit van plan op avontuur te gaan. En met niemand minder dan met één van zijn broertjes. Met zijn pootje tikte hij tegen de zei van zijn oudste broer aan, Innerkit. Een grijns kwam rond zijn bekje waarna hij bovenop hem sprong, met zijn poten over de oogjes van Inner. "Laten we gaan spelen!" Riep het zwarte katertje. "Ik wed dat jij niet eerder bij die tak kan zijn dan ik," zei het Energykit plagerig, waarna hij zo snel als hij kon een sprintje trok richting de tak die hij zojuist had aangewezen. Wie zou er als eerste zijn?

INNERKIT + open

Don’t ask for the answer but just take it as it is, go with the flow
Yes! Het was hem gelukt om als eerste bij de tak te zijn, om zijn grote broer te verslaan. Een grijns verscheen op zijn gezicht terwijl hij de tak in zijn bek nam en verder wilde rennen, maar, onhandig zoals altijd, struikelde de zwarte kater over zijn eigen pootjes en belandde hij met zijn snoet midden in de modder. In eerste instantie wilde de kater zijn snoet schoonmaken om daarna verder te stoeien met zijn grote broer, maar de kater zag in zijn ooghoeken dat de zwarte kater er al vandoor probeerde te gaan met de stok. "Inner, poten van die stok af!" schreeuwde Energykit, waarna hij met volle vaart richting de zwarte kater sprong in een poging de stok terug te krijgen. Een grijns bedekte zijn bek terwijl hij de stok in zijn bek nam en begon te trekken. Qua snelheid kon Energy het wel winnen van Innerkit, maar qua spierkracht was de oudere zwarte kater toch echt wat sterker, was waar Energykit achter zou komen.

Alone in the night, I erase my thoughts a hundred times
Het was geen wonder dat ze met hun grote de kleine tak over de grond moesten slepen. Zefs zijn grote broer kon hem niet goed op tillen. Hij gromde, maar niet agressief. Eerder speels. Een lachje spreidde zich over het gezicht van het katertje terwijl hij zelf ook een grommetje uit zijn keel perste, echter hoger dan die van zijn grote broer. Even dacht Energy dat hij het zou verliezen, aangezien hij door Innerkit over het gras werd gesleept met de stok in zijn bek. Maar toen keerde het tij zich: Inner zette zijn poot op de tak en hij viel achterover. Een luide lach verliet de keel van Energy, waarna hij de tak opzij legde alsof het zijn trofee was en sprong hij bovenop zijn grote broer met een grote grijns gestrekt over zijn gezicht. "Ik heb dik van je gewonnen broertje," sprak hij trots, waarna hij met één poot één van de poten van Inner achterover gedrukt probeerde te houden.