It's clear to see

Met geluidloze pootstappen baande de donkergrijze poes zich een weg naar de kamp uitgang toe. Haar kruidenvoorraad was ondertussen alweer goed verslonden door al gevechten die afgelopen maan hadden plaatsgevonden. En dan had ze het niet alleen over die met de vijandige Clans, maar er waren ook onderlinge gevechten in de Clan uitgebroken, waaraan Littlestream de spanning de schuld gaf. Iedereen was doodop van al het trainen en patrouilleren. Maar ze hadden nu eenmaal geen andere keuze, aangezien er elk moment een vijandige Clan kon aanvallen.
Haar olijfgroene ogen hielden het pad waarop ze liep strak in de gaten. Ook de omgeving ging haar niet ongezien voorbij. Ze had broodnodig nieuwe kruiden nodig, nog voordat er werkelijk een groot gevecht zou uitbreken. Haar spieren verstijfden even toen ze, zodra ze aan de vierboom was aangekomen, een lichtrood gestalte zag verschijnen. Ze had de kattin nog nooit eerder in het kamp gezien, wat haar dus bijbracht dat deze leerling afkomstig was uit een vijandige Clan.

{Eerste post voor Nimblepaw!}

Er kwamen steeds meer de problemen tussen de clans, waardoor de spanning in het Thunderclankamp te voelen was. Nimble had er even genoeg van, en was -zoals wel vaker- uit het kamp gelopen en tot buiten de grenzen van het territorium gegaan. Hier vond ze wat rust.
Ze liep naar een van haar favoriete plaatsen; de fourtrees. Ruziemaken was hier not-done, dus zelfs al zou ze iemand van een andere clan tegenkomen, ze hoefde niet op een gevecht te rekenen. Al zou ze natuurlijk wel voorzichtig moeten blijven.
Al snel zag ze inderdaad een kat die van een andere clan was. Ze snoof. Shadowclan! Maar de geur van de poes had nog wat extra's. Ze rook naar vochtig mos en sterke specerijen. Dit was de medicinecat! Wauw, dacht ze. Ze wist van Maskheart, de medicinecat van de Thunderclan, dat je ze niet heel vaak buiten het territorium zag. Het moest vast bijzonder zijn dat Nimble de mogelijkheid had haar te zien. En nieuwsgierig dat ze was, wilde ze haar natuurlijk ontmoeten. Ze hoopte maar dat de poes net zo vriendelijk zou zijn als Maskheart.
"Hallo," zei Nimblepaw vriendelijk en maakte een buiging, net iets dieper dan ze gewoonlijk zou doen. Ze wilde niet dat deze ontmoeting uit zou lopen op een drama. Daarna ging ze zitten en sloeg haar staart om haar poten. "Aangenaam. Ik ben Nimblepaw."

De kleine grijze poes schrok licht toen de vijandige kattin steeds dichterbij kwam, om haar uiteindelijk formeel te begroeten met een buiging. Onwennig schuifelde Littlestream over de grond, haar heldere groene blik strak op de rode poes gericht, welke blijkbaar Nimblepaw bleek te heten. "Hallo, ik ben Littlestream." Miauwde ze terwijl ze een geforceerde glimlach op haar gezicht wist te doen verschijnen. Ze was nooit echt goed geweest met het ontmoeten van katten uit andere Clans, vanwege haar zwakke lichaam. Als ze ooit zou worden aangevallen, betekende dit dus ook dat ze zichzelf onmogelijk zou kunnen verdedigen. Of ze dit geërfd had van haar ouders? Dat zeker niet, anders zou haar moeder nooit deputy zijn geworden. Al gaf ze toe dat ze Innerghost nooit echt als haar moeder had bezien. De zwarte kattin had haar uit het nest verbannen toen ze nog maar een kitten was, pas geboren. Dit kwam door de toestand waarin ze zich bevond toen ze pas ter wereld was gebracht, maar alsnog vond ze zelf dat haar moeder niet het recht had om haar als een hulpeloos schepsel in de steek te laten.