And you are? [ Lavenderfeather ]

Op de top van de heuvels waaide de wind altijd hard. Dat waren de katten van Windclan ook gewoon. Hier beneden aan de voet waar hij zich bevond was de wind minder hard. Maar dat weerhield niet om hem af en toe stevige rukken te geven. De kater plaatste zijn nagels diep in de aarde terwijl een stevige vlaag voorbij kwam. Hij maakte zijn dagelijkse wandeling door het territorium en dit stuk mocht niet vergeten worden. Zo was het een reden om ook nog eens de grenzen te controleren. Toen hij het gebied verlaten had en vlakbij Fourtrees kwam vulden verschillende geuren zijn neusgaten. Er kwamen vast dagelijks nog wel eens katten bij deze grenzen kijken. Net zoals hij nu.

Zijn snuit stak de lucht in terwijl zijn lichaam zich in sluiphouding boog. Eén geur stak boven alle anderen uit. Namelijk die van Shadowclan. En gauw was de reden bekend. Een calico poes die duidelijk van Shadowclan afkomstig was. Ook al rook hij de geur overduidelijk, toch snoof hij nog eens voor alle zekerheid de geur op. 'And you are?' Iets aangedaan van de plotselinge vraag keek hij op. De poes moest vast een goed gehoor hebben want zo luid was hij nou ook weer niet. Uiteindelijk kwam hij maar tevoorschijn. "Lavenderfeather is de naam. En u bent?" Hij rook overduidelijk naar Windclan, dus was het ook niet nodig om zijn clan te vermelden.

De poes stelde zichzelf voor als Otterflight. Er was een tikkeltje trots op te merken aan de manier waarop ze zich voorstelde. Hij vond het best grappig. Maar wie was hij om daar mee te lachen. Hij kende vele katten die die trots in hun stem droegen als ze het over hun clan hadden. "Wat komt een dame zoals u hier bij Vierboom doen als ik vragen mag? U lijkt me namelijk niet verdwaald of zo iets." Zijn stem klonk vriendelijk zoals gewoonlijk. Hij wilde de poes in geen geval kwaad maken. Hoewel in zijn woorden daar weinig reden toe lag. Hij had wel al eens vaker tegen poezen gepraat maar wist jammer genoeg nog altijd niet hoe hij het moest aanpakken. Dat was ook de reden waarom hij liever alleen was. Hij was sociaal gezien nooit sterk geweest.

Late reactie~

Zijn oren wiebelden wat toen de poes zich nader verklaarde. Zijn kop ging een beetje de lucht in voor een knikje. Toen ze vroeg wat hij deed had hij zijn antwoord al klaar. Die vraag had hij al zien aankomen. Misschien omdat het een algemene beleefdheid of zo was? "Ik controleer de grenzen. Voor wat je controleren kunt noemen." Hij grinnikte onhoorbaar. Het was wel waar. Voor een keertje als hij de grenzen controleert slaat hij weer aan de praat met één of andere kat. Hij zuchtte zacht waarbij hij een pluk haar achter zijn oren veegde. Hij keek de kattin een seconde aan toen deze aan iets bleek te denken. Zijn wenkbrauwen trokken zich op alsof hij vroeg wat er aan de hand was. Hij wilde niet onbeleefd zijn dus vroeg hij het nog even niet.

Flut~

Een zucht verliet onhoorbaar zijn mond. Hij kreeg nu niet bepaald het gevoel alsof hij gewenst was. Maar daar maakte hij zich geen zorgen in. Hij was op zijn terrein en voorlopig deed hij geen enkel kwaad. Hij schudde stevig zijn kop. Waarom zou hij dat nu doen. Hij was absoluut niet het type om zich met anderen hun zaken bezig te houden. Maar besefte dat de poes dit vast niet wist. "Wat mij betreft, wat gebeurt buiten de clan, blijft in die clan. Ik bemoei me liever niet met anderen." Dat wat hij zei was de eerlijke waarheid. Hij zou absoluut niet liegen over iets dat niet zo is. "Ik was niet meer dan alleen patrouilleren. Ik houd alleen indringers van ons territorium. Andere zaken boeien me niets." Dat was zijn vel redden. Hij wilde absoluut geen achterdocht bij de poes opwekken. Doordat zij zoveel sterker dan hem lijkt en een gevecht misschien makkelijk ging winnen.

Het ruisen van de wind hield even aan. Hij ademde zacht in en ontspande weer een beetje. 'I've heard ThunderClan attacked your camp? Why was that? Did Everstar took a life of that dirty Kittypet?' Hij schudde zijn kop even. Waarom had ze daar interesse in? Het waren hun zaken. Hij snoof even en besloot om gewoon de waarheid te vertellen. "Er was niets gezegd geweest voor zover ik weet. Er was iets met ene Whitelion. Maar dat was het enige die er gevallen was." Hij snorde even. Hij was niet tegen de warriorcode ingegaan. De waarheid die hij sprak was niets wat een ander kon misbruiken. Want naar horen weet iedere clan al wie 'die ene Whitelion' is. Jammerlijk genoeg een clanlid van hen.