Let's be nice today

Ace liep net buiten het kamp met zijn snuit tussen de aangroeiende bosjes. Iets waar zijn innerlijke gentleman achter was gekomen; hij had Littlestream nog niet eens bedankt. Ja, toen ze zei dat hij weg kom een snel; Dankje, doei. Maar geen echt dankbaar ding om te laten zien dat hij het op prijs stelde dat hij daar mocht blijven liggen. Hij had helemaal geen last van het litteken en daar was hij zeker blij mee. Daarnaast had hij de meeste nachten of wakker gelegen of bezoek gehad van Tall. Dus waarschijnlijk was Littlestream dan ook wakker geworden van zijn geneurie of geklets. Toen hij nog maar pas uit de Med. Den was vertrokken had hij zichzelf in een grensgevechtje verstrengeld waardoor hij drie evenwijdige streepjes op zijn voorhoofd na kon laten kijken. Alles was natuurlijk goed gekomen en nu vond hij dat ze een verassing verdiende. Dus nu zat hij bloemen te plukken. In zijn bek had hij verschreide kleine heiden bloemetjes die hij mooi had gevonden. Of ze nog was deden in term van genezen wist hij niet. In zijn bosje had hij ook wat grotere bloemen die lekker roken naar het bos. Misschien werd de geurige den zo wat fijner om te betreden. Met zijn bosje trippelde hij naar de Med. Den en keek er even naar binnen. ‘Littlestream? Ik heb iets voor je’ sprak hij tussen de bloemen door, wachtend op de grijze kattin.

{Eerste post voor Littlestream ^^

Toen de kater toch buiten stond bekeek hij het kamp maar voor de zoveelste keer. Buiten waren wat kittens aan het spelen met een balletje mos, drie kleintjes waarvan twee steeds de bal hadden. De ander snauwde uiteindelijk wat en beende terug de Nursery in. Hm, boos katje. Hij liet zijn blik even naar de prooistapel glijden, die begon al wat dikker te worden. Nog steeds was het een karige berg van karig prooi. Niet alleen dat, zometeen moest hij daarvan nog een ontbijtje eten van saai, smaakloos vlees en zelf een bijdragen maken. Pff, hij had dus geen zin in een lange omweg, een grote ronde. Hij ging wel een klein rondje maken in de hoop dat hij iets zou vangen. Daarna zou hij Running of Tall gaan zoeken om wat te gaan doen. Misschien zouden ze met z’n allen kunnen jagen, dat was altijd leuker. Maar dat was voor later, de grijze kattin kwam al uit haar den. "Acepaw?" De kater grijnsde, zover het met de bloemen mogelijk was. Ace legde de bloemen voor de kattin weg en ging weer terug naar zijn eerdere plaats. ‘Ik wou je nog wat geven als bedankje voor de tijd dat ik in je den lag’ Hij was al lang opgehouden met u zeggen. Tevens Vlekje kreeg geen u meer. Of hij moest iets van iemand hebben, dat had hij er wel een u voor over.