Live your Life

Het was redelijk stil in het kamp, en het was wel fijn dat dat zo was want de kater wilde eens ongestoord met een van zijn zoons praten. Hoe zijn kijk op dingen was, en hoe de trainingen gingen. Twee prooi werden door de oudere kater van de stapel gehaald, en hij liep er mee naar een apprentice die rustig in een hoek zat. "Faded," Mauwde hij met een knikje naar zijn zoon, en gaf hem de keuze tussen de muis en het baby konijn. "Hoe was de dag?"

- Alleen Fadedpaw

Zijn zoon leek niet uiterst blij te zijn met het feit dat Fire erbij was komen zitten, maar dat was de kater wel van zijn zoon gewend. Zo nu en dan moest hij echter een vader zoon talk hebben, en dat was toevallig nu. "Papa.." Met een ruk draaide de kater zijn kop de kant van zijn zoon op, en zag de tranen opwellen. "Ik kan het niet." De kater was nu oprecht in de war, maar sloeg als reactie zijn staart om de apprentice heen, en drukte hem tegen zich aan. Zijn kop legde hij op die van hem. "Rustig maar jochie," Mauwde hij sussend, "Wat is er dan precies? Leg eens rustig uit,"

Zijn zoon klapte niet dicht, zoals Fire ergens verwacht had. Hij praatte gewoon, en de kater luisterde zoals het een vader betaamde. Zo nu en dan schudde hij zijn hoofd in ongeloof, maar daar bleef het bij, en bij een troostend wrijven met zijn staart over de rug van de kater naast hem die zo van streek was. "Dat is niet waar," Sprak hij uiteindelijk, na een korte stilte. "Ik heb je zien jagen, je bent goed, ik heb je zien vechten, je bent goed," Hij keek Faded in de ogen. "Waarom zie je het zelf niet? De clan is nooit beter af zonder iemand, en al helemaal niet zonder jou," Mauwde hij toen wat strenger. Nooit zelfmoordneigingen voor zijn zoons, nooit.

Zijn zoon was niet blij met zijn antwoord, en even was de kater van zijn stuk gebracht door de felle reactie. Toen herpakte hij zich, en zette een streng gezicht op. Hij was er niet van gediend als zijn zoon zo tegen hem schreeuwde. "Stop met schreeuwen," Mauwde hij dus ook, als een echte vader. "Het is al erg genoeg dat je je vader beschuldigd van dingen die niet waar zijn, maar dan ook zelfmedelijden daarom hebben kan ik niet tolereren Fadedpaw," Hij was streng, maar eerlijk. Als zijn zoon nu weg zou lopen wist die ook wel dat hij fout zat, en niet Firework. "Flashpaw en jij hebben andere kwaliteiten, maar beiden zijn jullie mijn zoons, en nooit zal ik een van jullie voortrekken. Dat is ook niet nodig, want geloof me nou maar, jullie zijn even goed," Zijn blik verzachtte en zijn stem werd weer medelevender. "Vertel me nou rustig waarom je ooit zou denken dat de clan beter af zou zijn zonder jou,"

En zijn zoon ging er weer eens vandoor. Na een reeks beledigingen naar zijn vader gesleurd te hebben rende hij zomaar weg. Een zucht wist zich te vormen, en terwijl de kater de ogen rolde sprong hij op, en rende hij rustig achter zijn zoon aan. "Ik kan je alleen begrijpen als je het me wilt uitleggen Faded," Mauwde hij, "En medeleven kom je niet verder mee, ik probeer je sterk te maken, ik ben er altijd voor je, maar niet op de manieren die je altijd verwacht of wilt omdat ik taken heb als een vader," Probeerde hij rustig uit te leggen. Soms waren kinderen lastig.