Good, it's raining. {Pompeï}

Regen viel met bakken uit de lucht en kwamen met hard geluid op alles terecht, van de bladeren van d bomen en de grond. Het was alsof Starclan huilde. In die zware regen liep een tabby poes, die door haar donkere gestreepte vacht nauwelijks opviel en dezelfde poes was ver van huis. Ze was duidelijk dol op de regen, want haar staart stak vrolijk in de lucht en af en toe maakte ze zelf een sprongetje. Haar naam die aangaf dat ze een Warrior was, paste goed bij haar, Raindance. De poes moest hier niet zo vaak komen, maar hier voelde ze zich veiliger dan in het Thunderclan-gebied. Hier was ze nog geen gevaren tegengekomen en thuis leken de problemen zich enkel maar op te stapelen. Raindance spurtte door de regen en maakte halverwege een halve draai sprong in de lucht. Genieten van de regen, zich gewoon konden voelen en even niet zwijgen. Ze lachte hardop en liet de regen in haar mond lopen, ze slikte het water door en rende weer verder weg. Dit was de vrolijke Raindance, de Raindance die ze zo graag wou zijn. De poes was zo vrolijk bezig, dat ze haar omgeving vergat, helemaal vergat.

I want to be your friend.
But I don't dare...

I want to be your company.
But I never can.

I want to find you.
But I'm too afraid to lose you.