I want to find you. {+ Buzzard}

Vervolg op dit topic --> https://www.warriorcatsnl.com/t19207p15-nice-to-meet-you-sid

"Hm, oké dan. Ik ga rechts hier de struiken in" Hij glimlachte naar Buzzard en trippelde naar rechts. Om hem heen werd langzaam alles wakker, vogeltjes begonnen te piepen, en het gras begon te ritselen. Ook de zon liet zich zelf steeds meer zien.

Even later toen Sid op een open veldje terecht kwam snoof hij goed de geuren op. Hier en daar rook de kater vaag de geur van een das, of een vos? Allebei niet gunstig. Gelukkig was dat niet het enige wat de rogue rook, ook de geuren van konijntjes en muisjes vulde zijn neusje. Sid verlaagde zijn lichaam tot grond niveau en volgde met stille stapjes de geur van een muisje of konijn. In zijn ooghoeken zag hij iets weg schieten wat leek op een konijn, nee! Het was een haas! Sid likte zijn bekje af bij de gedachte van een lekkere sappige haas. Die waren nog groot ook! Heel stil ontweek de kater zorgvuldig krakende takjes of blaadjes, en zo kwam hij steeds iets dichter bij de haas. perfect, Sid lag in een perfecte positie ten opzichte van het sappige dier, die niks in de gaten had. De stakker, hij grijnsde even en sloop nog dichter bij. Nu! de rogue zetten zijn krachtige achterpoten af en lande luid miauwend op de haas. Het beest was minstens net zo groot als Sid zelf, en liet zich niet vangen zonder een slag of stoot. De tanden van het beest sloegen in Sids voorpootje, langzaam begon het te bloedden. Sid beet het beest in zijn nek waardoor zijn eigen bloed gemengd werd met die van de haas. Eindelijk het was dood, maar voordat het volledig dood was trapte de haas nog na. Met een klap kwam een van de sterke achterpoten tegen Sid's heup aan. Miauwend viel hij op zijn zij. de kater vloekte in zichzelf en probeerde op te staan, wat moeizaam ging aangezien zijn heup gewond was en zijn snoet nog steeds bloedde. Sid pakte het beest moeizaam op en slenterde naar een rustig plekje, vier grote bomen stonden om hem heen. "Waar ben ik nu weer beland?". De cyperse kat gromde even en besefte dat hij niet verder kon, Buzzard zou hem maar moeten vangen. Na een tijdje zou ze toch wel merken dat hij niet op kwam dagen? Ze zou hem toch wel zoeken? Of zou ze denken dat hij haar in de steek gelaten had? Bezorgd over zijn vriendin legde Sid zijn hoofdje op zijn pootjes, hij zou de haas niet eten tot Buzzard er was.

"Hm, oké dan. Ik ga rechts hier de struiken in" Hij glimlachte naar Buzzard en trippelde naar rechts. Buzzard keek de kater een poosje na voordat ze naar links liep. Haar oortjes stonden gespitst in de lucht terwijl ze zacht alle geuren opsnoof. De jonge poes ging heel even in het halve zonnetje liggen en keek om zich heen. Een kleine muis maar wel een dikkerd zat op het gras tussen de wortels van de bomen. Buzzard sloop heel lichtvoetig op het diertje af. Ze wist dat de muis haar niet zo ruiken maar hoogstwaarschijnlijk wel zou voelen. Een misstap en ze zou het muisje kwijtraken. De muis was te lui om haar op te merken en met een sprong lande ze op het muisje en beet het dood. Het was een kleine prooi maar in iedergeval wat. Ze legde het prooi neer en gooide er wat bladeren overheen zodat ze verder kon gaan met jagen in de buurd. Ze snoof nog een keer alle geurtjes op om te ontdekken of er nog een andere kat in de buurd was. Ze vond er geen en sloop toen weer verder. Dit keer was het roodborstje op de grond het diertje dat ten prooi aan haar zou vallen. Het was nog een redelijk jong vogeltje. Die waarschijnlijk nog niets van de gevaren wist. Zoals het gevaar waarin hij zich nu bevond. Een klein glimlachje speelde om de lippen van de jonge roodharige poes voordat ze hem van achteren benaderde. Op dat moment floot een vogel en vloog het diertje weg. De jonge poes keek kwaad op naar het dier dat had gefloten. Daar ging haar vangst. Ze zocht nog een poosje verder maar kon niet heel veel vinden. Het meeste prooi had haar door die stomme vogel waarschijnlijk al opgemerkt. Ze gromde zacht in zichzelf en pakte het muisje op.

Ze besloot nu het warmer begon te worden terug te gaan naar de plek waar zij en Sid hadden afgesproken. Het prooi dat ze had was klein maar goed. Ze rook de geurspoor die zij en Sid hadden achtergelaten al. Ze kwam uit bij het kleine dassenhol. Haar groene ogen keken om zich heen. Sid was nergens te bekennen. Ze besloot gewoon nog een poosje op hem te wachten. Hij was vast nog aan het jagen. Misschien had hij meer geluk gehad dan zij.

Het was al na zonhoog toen de jonge poes besloot nu maar echt op zoek te gaan naar de jonge kater. Ze volgde het spoor dat hij had achtergelaten toen hij ging jagen. Het was al een klein beetje aan het vervagen en de poes hoopte maar dat ze hem snel zou vinden. Het zonnetje scheen op haar vacht en hier rook ze meer prooi. Toch had ze besloten eerst op zoek te gaan naar Sid in plaats van jagen. Het muisje had ze verstopt achtergelaten in de buurd van het dassenhol. Buzzard van Sid liggend met een haas. Ze stormde bezorgd op hem af. Haar ogen stonden bedachtzaam. Wat was er gebeurd. ''SID!''Riep de jonge kattin bezorgd uit. Ze keek naar de cyperse kater.

Zodra Sid zijn naam hoorde keek hij opgewekt op. "Buz?" Mompelde de kater een beetje twijfelend, maar dat veranderde toen hij een rode staart zijn richting op zag lopen. "Maak je geen zorgen, alles is oké. Bijna alles" hij wierp even een blik op zijn gescheurde oortje, maar grijnsde al snel weer. "We hebben tenminste veel eten!" voegde hij er blij aan toe. Een beetje wankelend stond de kater op om naar Buzzard toe te strompelen, de haas liet hij liggen waar die lag, naast de grote boom. Vrolijk liep hij rondjes om Buzzard heen, blij dat ze hem was komen zoeken. "Ladies first" Grijnsde de cyperse kat. Hij knikte naar de haas en liet zijn magere lijfje op het gras vallen, nog steeds moe van de achtervolging.

"Buz?" Mompelde de kater een beetje twijfelend, maar dat veranderde toen hij een rode staart zijn richting op zag lopen. "Maak je geen zorgen, alles is oké. Bijna alles" hij wierp even een blik op zijn gescheurde oortje, maar grijnsde al snel weer. "We hebben tenminste veel eten!" voegde hij er blij aan toe. Een beetje wankelend stond de kater op om naar Buzzard toe te strompelen, de haas liet hij liggen waar die lag, naast de grote boom. Vrolijk liep hij rondjes om Buzzard heen, blij dat ze hem was komen zoeken. "Ladies first" Grijnsde de cyperse kat. Hij knikte naar de haas en liet zijn magere lijfje op het gras vallen. Buzzard geloofde hem niet helemaal. Hij zag er niet uit alsof het goed was. Toch besloot ze het maar zo te laten en liep op de haas af. Ze sleurde de haas richting de jonge magere kater en ging bij hem zitten. "Je ziet er niet echt uit alsof alles goed gaat.. Dat klopt we hebben veel te eten maar hoe krijgen we je terug. Straks gaat het weer regenen en dan?" Zei ze een klein beetje op bezorgde toon. Toen hij zei dat ze eerst mocht eten nam ze een hap van de haas. "Ik heb ook nog prooi verstopt in de buurd van het hol.." Zei ze toen. Buzzard was blij dat ze de kater had gevonden. Ze had zich zorgen gemaakt.

Sid zag aan haar gezicht dat Buzzard hem nog niet helemaal geloofde. Dat werd benadrukt toen ze sprak. "Je ziet er niet echt uit of alles goed gaat. Dat klopt we hebben genoeg eten, maar hoe krijgen we je terug? Straks gaat het weer regenen en dan?" Sid wilde wat zeggen maar stond met een mond vol tanden. "Ik heb ook nog een prooi verstopt bij het hol". De kater liet een zucht horen en keek met lieve ogen naar de poes. "Buz, ik red me wel. Laten we eerst die haas eten, knap ik vast iets van op. Dan kunnen we terug keren naar het hol om jou prooi op te halen, en vervolgens kunnen we in het hol weer schuilen." Hij stotterde een beetje, beseffend wat hij nou eigenlijk allemaal zei. "Ik.. Ik ehm ik bedoel, als je natuurlijk kan en wilt enzo... Weet ik veel misschien heb je ergens wel een knappe kater die op je wacht ergens?" Hij lachte een beetje sukkelig en gaf op, met een zucht legde hij zijn kop op zijn poten. "Don't worry, I will be fine" Zei de rogue op een fluister toon.

"Buz, ik red me wel. Laten we eerst die haas eten, knap ik vast iets van op. Dan kunnen we terug keren naar het hol om jou prooi op te halen, en vervolgens kunnen we in het hol weer schuilen." Hij stotterde een beetje, beseffend wat hij nou eigenlijk allemaal zei. "Ik.. Ik ehm ik bedoel, als je natuurlijk kan en wilt enzo... Weet ik veel misschien heb je ergens wel een knappe kater die op je wacht ergens?" Hij lachte een beetje sukkelig en gaf op, met een zucht legde hij zijn kop op zijn poten. "Don't worry, I will be fine" Zei de rogue op een fluister toon. Buzzard keek naar de jonge kater. Toen hij zijn voorstel uitlegde had ze door dat hij nogal ongemakkelijk sprak. Waarschijnlijk was hij relaties niet zo gewend. Ze besloot er niets slechts op te zeggen. Hij vroeg haar uiteindelijk of ze het wel wou en of ze geen knappe kater op haar had wachten. De rogue was door zijn eigen stuntelende actie duidelijk niet op zijn gemak, dat zag Buzzard wel aan hem. Ze ging naast hem liggen en druktte haar kopje even tegen zich aan."Dat klinkt als een plan.., nouja als je als knappe kater mijn neef mee kan rekenen misschien.. Maar hij red zich wel." Grinnikte de jonge kattin.

"Dat klinkt als een plan.., nouja als je als knappe kater mijn neef mee kan rekenen misschien..Maar hij red zich wel" . Hij grinnikte op haar antwoord en gaf haar een kopje als teken dat hij zich al wat beter voelde. "Dus je hebt een neef? Wat is zijn naam?" Geïnteresseerd keek hij de rossige poes aan, nog steeds een beetje onwennig. Sid had nooit in zijn leven een vriend gehad, hij kende Buzzard nog niet lang maar rekende haar al wel als vriend, maar nog steeds moest hij wennen aan het idee van relaties. De kater voelde blijdschap in hem opwellen, blij dat eindelijk eens de echte Sid uit zijn schulp gehaald werd. Manen lang had hij alleen door het landschap gezworven, nu kwam daar eindelijk eens verandering in. De kater had nu katten die bij zijn zijde stonden, niet veel en ook nog niet heel erg, maar de relaties die hij nu had zou hij niet laten vallen, alleen versterken.

Hij grinnikte op haar antwoord en gaf haar een kopje als teken dat hij zich al wat beter voelde. "Dus je hebt een neef? Wat is zijn naam?" Geïnteresseerd keek hij de rossige poes aan, nog steeds een beetje onwennig. Buzzard negeerde zijn onwennigheid alleen maar. Ze wist dat zijzelf dat ook zou zijn als ze geen vrienden had gehad en er ineens eentje aan kwam draven. "Vulture hij is net als ik Rogue, hij is mijn twee manen oudere neef al zie ik hem soms meer als een broer. Hij zal mij ten alle tijden beschermen.." Zei ze zacht terwijl ze glimlachend naar de jonge kater naast haar keek. Ze stond langzaam op en liep een klein rondje om hem heen. Haar rode vacht glansde in de zon weer zo onnatuurlijk fel. Haar groene ogen keken even naar de kater. "Heb jij nog familie?"

"Vulture, hij is net als ik een rogue,ij is mijn twee manen oudere neef al zie ik hem soms meer als een broer. Hij zal mij ten alle tijden beschermen.." Miauwde de poes zacht, ze glimlachte naar hem en stond langzaam op om vervolgens een rondje om Sid heen te lopen. Sid zag dat haar rode vacht als vuur het gras verlichte, stiekem was hij een beetje jaloers op de mooie vacht van de poes. Ze richtte haar groene ogen weer op hem. "Heb jij nog familie?" Sid knikte.Ik heb een jonger zusje, Rosemarypaw. Ze zit in Thunderclan, maar soms zoek ik haar daar op." Antwoordde hij kalmpjes. "Maar Buz, heb je geen vrienden die zich afvragen waar je bent?" Hij kon zich niet voorstellen dat deze mooie poes geen vrienden had, ze moesten vast bezorgd zijn. De kater hees zichzelf omhoog en rekte zich snel uit, ze zouden zo maar terug moeten naar het hol, het zou elk moment kunnen regenen. wantrouwend keek Sid naar de lucht, dikke grijze wolken cirkelde al boven hen, ze konden het best nu meteen maar gaan.

"Ik heb een jonger zusje, Rosemarypaw. Ze zit in Thunderclan, maar soms zoek ik haar daar op." Antwoordde hij kalmpjes. "Maar Buz, heb je geen vrienden die zich afvragen waar je bent?" Hij kon zich niet voorstellen dat deze mooie poes geen vrienden had, ze moesten vast bezorgd zijn. De kater hees zichzelf omhoog en rekte zich snel uit, ze zouden zo maar terug moeten naar het hol, het zou elk moment kunnen regenen. wantrouwend keek Sid naar de lucht, dikke grijze wolken cirkelde al boven hen, ze konden het best nu meteen maar gaan. Buzzard keek de jonge kater kalmpjes aan. "Mijn vrienden weten wel dat ik voor mijzelf kan zorgen. De laatste keer heb ik een vos verjaagd met nog een ander dus ze weten dat ik niet zo maar in de problemen raak." Grinnikte ze. Een riling ging door haar vacht heen en ze keek omhoog. De lucht was onheilspellend en ze konden inderdaad beter maar gaan. Snel stond ze weer op en zwiepte haar staart. "Het gaat zo vast regenen zullen we gaan?"

Buzzard keerde ook haar koppie naar de wolken. "Het gaat zo vast regenen, zullen we gaan?" Sid knikte en begon al vast te rennen. Buzzard zou hem wel volgen nam de kater aan. Eenmaal weer aangekomen bij het hol herrinerde hij weer hoe krap het daar was. De rogue schudde zijn kop en sprong er met een soepele sprong in, het kon hem niet meer schelen. Het was koud, hij had pijn en was moe. De kat wilde alleen maar slapen. Met een zucht van vermoeidheid liet hij zich op het droge mos zakken, buiten begon het al te regenen. Harde spetters kwamen net voor de ingang van het hol terecht, maar toen hij er iets van wilde zeggen herrinerde Sid iets anders. "Buz...Ken jij een zogenaamde kat Cyber?" Sid had de kat laatst ontmoet en had zich voorgenomen het aan haar te vragen, Cyber leek hem namelijk een aparte maar sterke kat. Een interesante kat.

Buzzard volgde de kater snel naar het hol. Ze wist dat het krap was maar het gaf tenminste beschutting tegen de grote druppels water dat snel uit de lucht zouden komen vallen. Buzzard sprong net naar Sid in het hol en keek om zich heen. Ze waren nog maar net binnen en het begon al te regenen. Buzzard had het een klein beetje koud maar het was beter dan als ze ook nog nat zou worden. Op dat moment stelde Sid een vraag."Buz...Ken jij een zogenaamde kat Cyber?" Vroeg hij. Verbaasd keek Buzzard de jonge kater aan. Normaal gesproken had Cyber niks met andere katten die een bedreiging konden vormen voor hem en zijn familie. Al snel keek ze hem aan en knikte. "Ja ik ken hem. Toen ik nog maar net Rogue was kwam ik hem tegen terwijl ik achterna werd gezeten door een jonge vos. We hebben hem samen onschadelijk gemaakt het enige probleem was dat de moedervos kwam. Die was nogal boos vandaar mijn litteken op mijn flank." Buzzard had een litteken op haar flank die niet heel erg op viel. Als je heel goed keek zou je hem misschien zien. Haar haren hadden goed terug gegroeid dus binnen no time zou er niets meer te zien zijn. "Ik heb hem geholpen met het beschermen van zijn kittens. Daarom mag hij mij denk ik..Alleen mijn neef en hij maken altijd ruzie..Ze hebben iets tegen elkaar denk ik." Vervolgde de jonge poes en ze kruldde zich op."Hoezo?"

Buzzard vertelde over haar ontmoeting met de kat en hoe ze samen een vos hadden verjaagd. Geïnteresseerd luisterde Sid naar haar verhaal. De kater wierp een blik op haar flank, en inderdaad als hij goed keek zag hij nog iets van een litteken. "Ik heb hem geholpen met het beschermen van zijn kittens. Daarom mag hij mij denk ik... Alleen mijn neef en hij maken altijd ruzie.. Ze hebben iets tegen elkaar denk ik" de rossige kattin krulde zich op en keek hem vragend aan. "Hoezo?" Sid ging ook liggen en zorgde ervoor dat zijn staart warm tegen zijn lijfje aangedrukt zat. "Hm, gewoon. Ik heb hem laatst ontmoet... Aparte kater". De rogue dacht aan haar neef en Cyber, mochten elkaar niet? Dat had vast iets met Buzzard te maken, en Cyber was natuurlijk niet een lieverdje.. Misschien alleen tegen poezen. "Mag jij hem ook?" Vroeg de kater voorzichtig, natuurlijk wist hij het antwoord al, maar toch. Iets zat hem dwars, alleen wist hij niet wat.

Sid ging ook liggen en zorgde ervoor dat zijn staart warm tegen zijn lijfje aangedrukt zat. "Hm, gewoon. Ik heb hem laatst ontmoet... Aparte kater". De rogue dacht aan haar neef en Cyber, mochten elkaar niet? Dat had vast iets met Buzzard te maken, en Cyber was natuurlijk niet een lieverdje.. Misschien alleen tegen poezen. "Mag jij hem ook?" Vroeg de kater voorzichtig, natuurlijk wist hij het antwoord al, maar toch. Iets zat hem dwars, alleen wist hij niet wat. Buzzard keek de kater aan en dacht even na. "Ik mag katten zolang ze mij geen kwaad doen. Hij doet mij geen kwaad zo ik kan prima met hem in de buurd leven. Al natuurlijk kan hij erg gevaarlijk zijn. Ik kan namelijk niet iedereen beschermen en dat wil ik ook niet. Soms als je Rogue bent ben je echt op jezelf aangewezen.."Antwoorde de poes voorzichtig. Ze sloot kalm haar ogen. Ze was nogal moe en zuchtte.

(Ooc: Buzz en Cyber krijgen een onverwachts en ongewild nestje. Het zit in een verhaal lijn maar uiteindelijk verlaat Cyber Buzz en krijgen ze waarschijnlijk een soort van ruzie..Toch zal Buzzard haar kittens beschermen maar ook bij hun vader in de buurd laten komen als ze dat willen. Ze heeft dan pas door wat voor een kat hij is)

Buzzard sprak rustig en kalm. Sid knikte alleen maar, het was begrijpelijk. Natuurlijk was het begrijpelijk, Buzzard zag Cyber ook als vriend prima. Sid zuchtte ook en keek naar haar rode vacht, die nu een donkere glans kreeg omdat de zon er niet meer zo fel op scheen. "Buzz, beloof me dat je uitkijkt met die kat." Sid vertrouwde Cyber voor geen meter, hij leek hem eerder een geniepig katje. Iemand die alleen aan zichzelf dacht. "Laten we gaan slapen..dan kunnen we morgen vroeg en gezond weg." De kater glimlachte even en verdronk toen in een wereld van dromen.

OOc; ah I see, ja dat is wel een interessant verhaal, want ik zit er aan te denken om Sid verliefd te laten worden op Buzz. Misschien zag je dat al aan komen xD. En dat zou alles dus nog interessanter maken :p

"Buzz, beloof me dat je uitkijkt met die kat." Buzzard knikte meteen. Ze wou niet dat Sid zich zorgen zou maken om haar veiligheid en glimlachtte zacht. "Zal ik doen. Ik probeer gewoon zonder vijanden te leven.." Mompelde ze erachter aan." Laten we gaan slapen..dan kunnen we morgen vroeg en gezond weg." Buzzard spindde zacht met die gedachte en knikte toen. Ze wist dat Sid een punt had. Het was goed om optijd te vertrekken. Het duurde niet lang voordat ze in slaap viel. Ze vroeg zich af waarom Sid en Vulture zich zorgen maakten om haar en Cyber. Een zachte zucht verliet haar voordat ze zich beter op kruldde.

Ooc: dat zag ik al aan komen. Ik was namelijk van plan dat Buzzard eigenlijk van Sid houd maar dat niet door heeft totdat ze in de steek word gelaten door Cyber. In plaats van naar Vulture te gaan en te zeggen dat ze zwanger is gaat ze naar Sid... als jij dat ook een goed idee vind? Dan pas merkt ze dat ze eigenlijk verliefd op hem is...

Sid voelde Buzzard naast hem beter opkrullen en een klein glimlachje versierde zijn snoetje. Niks kon nu nog slecht gaan, vanaf vandaag zou zijn leven een stuk beter zijn.

De kat werd wakke geschud door het felle zonlicht dat het hol binnen glipte. Sid wist niet hoe lang hij had geslapen, misschien wel tot de volgende dag, of de regen was gewoon snel weggetrokken. Slaperig rekte Sid zich uit en sprong soepel het hol uit. Misschien moest hij nu maar gaan, maar Sid wilde niet zonder iets te zeggen zomaar weg gaan.

Even later kwam Sid terug met een muisje in zijn bek, deze zou hij bij Buzzard achter laten. Voorzichtig legde De kater het muisje voor haar snoetje en gaf haar een kopje. "Slaap lekker" fluisterde de rogue en trippelde snel van het hol vandaan

OOC; jep dat vind ik een prima idee! Als je het nestje gekregen hebt, moet je me gewoon even een pm sturen, dan kunnen we een derde topic maken etc. :p

TOPIC GESLOTEN

OOC: Is goed ^^ We kunnen als je wilt nog wel een topic voordat het zover is doen waarin Buzz al wat anders reageerd op dingen. Wat gespannender en verdrietiger.

Jep is goed, wil jij maken ;D

OOC: Tuurlijk als ik klaar ben stuur ik de link.