Who might you be? [OPEN]

De kitten lag in de nursery met haar oogjes gesloten. Haar ademhaling was rustig, en ze was in een diepe slaap weggezakt na het rare spel met haar nestgenootjes. Het was een raar klein dingetje dat ze zonder woorden te wisselen hadden bedacht, en het was simpel; duw tegen de kat naast je drie keer zonder onderbroken te worden door de andere. De grijsbruine kitten was moe geworden van het spelen, en daarom was ze nu in slaap gevallen. Ze werd wakker door naderende pootstappen. Ze keek op, ondanks haar gesloten oogjes en mrauwde kort. Wie was daar?

Mallowkit lag tussen Fluffykit en Flashkit in. Hij was verzeild geraakt in een diepe slaap. Vechten om het beste plekje bij mama en avonturen beleven in de kraamkamer was slopend voor zo'n jonge kit als hij. Dus deed hij tussen dat alles meer slapen dan wat anders. Toen hij Fluffykit hoorde miauwen schrok hij wakker. Pootstappen kwamen hun kant op. Moeizaam kwam hij overeind en struikelde hij naar voren. "Weggg" Siste hij tegen de onzichtbare vijand. Woest blazend en sissend met een hoge rug liep hij op hem of haar af. Hij struikelde en landde op zijn buikje. "Wegggg" Zei hij nogmaals toen hij contact maakte met de poot en er in beet met zijn praktisch tandeloze bekje. Hij had de andere kits dit horen spelen. Het was hartstikke leuk om vijanden weg te jagen. De poot verdween toen en hij draaide zijn kopje heen en weer. "Mijn" Zei hij met een stevige hoofdknik en hij hobbelde weer terug naar Fluffykit. Hij legde één pootje op haar kopje. "Jij veilig" Zei hij op die zeldzame momenten dat hij niet alleen 'Fluff' 'Flash' of 'mijn' zei.

De nog blinde kitten keek op toen ze de bekende stem van haar broertje hoorde sissen. "Weggg!" ze hoorde wat gestommel en nam aan dat Mallow met iemand aan het stoeien was. Waarschijnlijk de kat die haar wakker had gemaakt? Ze stond nog wat wankelend van de slaap op en voelde dat een andere kat dichterbij kwam. Ze herkende de geur van haar pluizige broertje. Mallowkit legde zijn poot op haar kop en mauwde "Jij veilig". Met haar oortjes recht overeind zwiepte ze haar pluizige staart heen en weer. 'Je praten!' zei ze opgewekt. Mallowkit kon dat woord al uitspreken? Dat was knap! Ze kon de "ij" nog niet goed uitspreken, het werd eerder een 'eey'. 'Ik vechten ook!' mauwde ze toen, om aan te geven dat het heel vriendelijk van Mallow was maar dat ze zichzelf ook kon verdedigen. 'Dank' snorde ze vervolgens.

Mallowkit giechelde bij haar woorden. Hij begreep dat het fijn was wat ze zei al wist hij niet echt waarom hij dat voelde. Beteurd dat Fluffykit zichzelf ook wel kon verdedigen ging hij wat achteruit. Nouhouw! Nu kon hij niet meer de grote broer spelen! "Spelen?" Vroeg hij daarna en hij kroop weer naar haar toe. Hij voelde hoe wat mosplukjes mee kwamen en hij kreeg een idee. Hij duwde enkele plukjes tegen Fluffykit's zij. "Ik gen- gen..Genee.." Hoe sprak je dat woord uit? "Ik zal je geblezen?" Geblezen? Het klonk niet echt hoe het moest klinken. Hoe zeiden de andere katten dat nou ook weer? Hoe dan ook. Hij ging haar genezen! "Ik medizein kat zijn" Stelde hij plechtig vast en hij duwde de mospluisjes tegen Fluffykit aan alsof het een levensgevaarlijke wond was.

Fluffykit draaide haar koppetje in de richting van haar broer. "Spelen?" vroeg hij haar. Ze miauwde opgewekt als een teken van 'Ja!' Ze sprong op met haar pootjes in een vechtspositie, of tenminste eentje die aanvoelde als eentje. "Ik gen- gen..Genee.." begon Mallowkit. Ze bewoog kort haar oortjes. Wat bedoelde mallow? "Ik zal je geblezen?" Ze snorde. 'Da's genezen!' mauwde ze opgewekt. "Ik medizein kat zijn" zei haar broertje op een plechtige toon. Fluffykit glimlachte. 'Ikke deputjie!' kraaide ze blij. Ze liet zichzelf vallen alsof ze gewond was. 'Windklen mij aan-ge-vallen!' zei ze op een toon alsof ze pijn had. Haar broertje hield van planten en mos. Misschien zou hij wel genezer-kat worden? Of, hoe heette dat nou ook al weer? Ze besloot het binnenkort eens aan haar moeder of vader te vragen.

'Da's genezen' Mallowkit spitste zijn platte oortjes. "Genezen!" Herhaalde hij moeizaam. Zijn maagje begon te kriebelen van opwinding. Wauw! Fluffykit was een deputy! Maar .. wat was een deputy? Wat een moeilijk woord.. ze was vast iemand heel belangrijk want ze klonk erg blij. Hij begon er zelf ook om te lachen en hij glimlachte breed. "Geejn zorgen.. ik geneez je" Hij haalde zijn pootjes weg en glimlachte nog breder. "Zow.. jij bent nu geneeejzen" Hij kwam moeizaam overeind in een zittende houding en haalde vermoeid adem alsof hij heel de clan had moeten genezen. "Pasj op! WindClan valt aan!" Piepte hij hard en hij kroop snel achter Fluffykit. "Bescherm jij ons maar" Hij was nu een medicine kat. Die moesten niet vechten maar genezen. Een abrupte windvlaag blies wat kluiten mos op die op hen neer regende. "Ohnee! WindClan!" Riep hij opnieuw.

Fluffykit snorde en sprong omhoog toen ze hoorde dat haar broertje haar genezen had. "Pasj op! WindClan valt aan!" riep Mallowkit. De pluizige kitten verstopte zich achter de poes, die een gevechtshouding aannam. 'WindClan wegegaan moeten!' siste ze terwijl ze zogenaamd kwaad voor haar broertje ging staan. Plots werd de zachte wind om hen heen sterker en het mos werd opgeblazen, samen met wat kluiten aarde. "Ohnee! WindClan!" piepte Mallow. De grijsbruine poes duwde haar staart kort tegen haar broertje als geruststelling en sloeg wild met haar pootjes naar het mos. Na een paar sterke slagen was het weer in een balletje gerold en lag het voor haar op de grond. Ze draaide zich om naar haar broertje. 'WindClan gevlucht!' piepte Fluffykit triomfantelijk.