Monday

Onderwerp: Monday zo 24 aug 2014 - 23:01

Het luik had hard tegen haar rug geslagen, en had een beetje pijn gedaan, ze snapte niet hoe katten dit leuk konden vinden. Met een grauw liep ze nu op materiaal dat superslecht voelde onder haar poten, maar veel ervan voelde ze niet vermits ze met haar klauwen aan een kooi hing. Haar poot schoot door de tralies en nam de kanarie uit de kooi, om vervolgens met de hevig piepende gele hoop veren richting deur te lopen. Een grote Twoleg wees gillend op haar, en een kleine kitten Twoleg schreeuwde en jankte hen Nest bijeen. What .. Caraphernelia liep met de kanarie de tuin in, terwijl moeder Twoleg haar achterna kwam met een bezem. Net toen ze Cara wou meppen, beet deze de nek van de kanarie over en schraapte haar nagels over het blote onderbeen van de dame. De ochtendlucht prikte waarschijnlijk in haar wonde, en gillend liep ze terug haar huis in op de deur dicht te slaan. Er lag bloed op het gras. Mengeling van kanariebloed en mensenbloed. Caraphernelia likte rustig het bloed van haar poten en vacht af.

~Sushi 1st

::

Onderwerp: Re: Monday zo 24 aug 2014 - 23:15

Wat de licht gekleurde poes hier nou weer deed was toch eigenlijk een vraag die zelfs zij niet kon beantwoorden. Hier waren geen zinnige dingen voor haar, ookal had ze ooit in zon soort nest gewoond. Ze schudde haar kop even. Man, dat was een marteling geweest. Snel sprong ze op een schutting en keek even naar de omrande grasgebieden. Bloodclan leefde hier ook dichtbij. Misschien liep ze daarom wel hier. Om de laatste woorden van de bloodclanner. Bloodclan zou haar doden voor was ze gedaan had. Even grijnsde even bij de gedachte aan die kater. Stikkend in zijn eigen bloed, haar teken in zijn zij gekrast, zijn laatste woorden uitkrammend. Woorden die nooit uit zouden komen. Snel hees ze haar kop toen ze een twoleg naast zich hoorde krijsen. Op het mini twoleg nest (schuurtje) bleef ze zitten en liet zich licht door haar onderpoten zakken om gemakkelijk te zitten terwijl ze van de show genoot. Tot enkel een poes, zo te ruiken een bloodclan poes met een geel vogeltje in haar bek overbleef. Had ze die uit het twoleg nest. Dat was als een opgediend stukje voedsel, daar was toch niets aan.

私は最高だ

Bene facis, sum nimis terribilis

:stuff and things:

Onderwerp: Re: Monday di 26 aug 2014 - 19:08

Met het stomme gele beestje in haar mond liep ze een klein beetje rond, toen de vuile Rogue stank haar neus vulde. Ze had iets tegen Rogue's, want haar moeder was er van door gegaan met een lelijke stomme Rogue kater die waarschijnlijk niet van haar hield maar zich enkel wou voortplanten. Waarschijnlijk had 'ie haar moeder ook vermoord. Cara hief haar oranjebruine blik op, en bovenop een Twoleg ding dat er lelijk uit zag -net als alle Twoleg shit- zat een Rogue poes. "Ook een goededag, Rogue." Haar ogen had ze licht samengeknepen, want meestal wist ze de naam van een kat al voordat die de hare wist, maar deze kende ze niet. Maar, in ieder geval, mocht caraphernelia haar nu al niet.

::

Onderwerp: Re: Monday di 26 aug 2014 - 22:59

Rustig keken de ijsblauwe ogen van Sushi toe hoe de twoleg haar nest achter zich sloot, het dempte het geluid van het krijsende jong wel maar haalde het niet weg. Jammer genoge want het was een behoorlijk storend geluid. Verveeld gleden haar ogen weer naar de bloodclanner. Deze had zich in die tijd ook naar haar toe gedraaid met het geel gevederde beestje. Het opgediende stukje prooi. 'goedemiddag Bloodclanner' sprak ze droog terwijl ze naar de poes keek. Even rolde ze met haar ogen toen de poes voor haar ogen samenkneep. Ze vertrouwde haar dus niet, slim poesje. 'so, Bloodclanner, niet goed genoeg in jagen om er buiten een te pakken' vroeg ze droog en keek de poes kil aan.

私は最高だ

Bene facis, sum nimis terribilis

:stuff and things: