IV stond voor de prachtige zwarte poes, alleen klonk haar stem fel en hard. Hij keek haar aan met een door dingende blik alleen deed Sunset dat ook, "Dat denk ik helemaal niet!" Siste Sunset, hij deed zijn hoofd schuin toen ze dat zei. Zou ze boos zijn? Dat is goed want haat brengt je veder.. Of was dat juist niet zo.. dacht hij en deed zijn hoofd weer recht en nam weer de focus op de zwarte kattin toen ze zei met trots, "Mijn vader was een losgeslagen kat die mijn hele familie heeft uitgemoord, en mij heeft opgejaagd." Zei Sunset met een lach. Oké dit is niet grappig, waarom lach je dan? dacht hij toen hij naar haar woorde luisterde. "Toen heb ik een stuk of 6 rogue-mentors gehad, en één Bloodclan, die mij heeft gevraagd om te joinen." Zei ze Met een harde zwiep met haar staart liet wat stof op waaien. IV keek haar aan en in zijn ogen kon je respect ontmoeten naar Sunset toe, alleen was dat minder snel echt te merken. "Voel jij je eigenlijk thuis in de Bloodclan?" klonk haar zachte stem toen ze dat vroeg, eigenlijk had hij dit nog nooit zelf afgevraagt want hij leeft gewoon mee met geen of wel een leven. Hij glimlachte naar haar en liep wat dichter naar haar toe toen hij bij haar oor kwam, "Waarom zou ik dat niet voelen. Ik ben er toch een? Maar voel jij je goed in de bloodclan?" fluisterde hij. In zijn hoofd klonk dit veel beter maar dat kon hij nu maar het beste vergeten, hij stapte weer terug maar bleef staan. Hij keek haar zilvere ogen aan die hij nog steeds niet kon ontwijken, elke keer als hij haar aan keek. Keek hij in haar zilvere ogen waar in hij hemzelf in zag maar ook meer zoals, gevoel. Om oppervlakig te zijn nam hij maar weer is het woord, "Je bent een hele goede vechter, Voor een rogue." grappte hij. Alleen verwachtte hij wel iets terug zoals 'jij bent ook een goede vechter voor een kittypet' maar hij was geen kittypet. Hij was even een hele korte tijd een kittypet toen hij niks meer kon bewegen door die, vlammen. Vlammen die hij zag, die hij voelde en alles verloor. Hij schrok op toen hij een grote vlinder in de ogen zag van Sunset die ook op haar neus te zien was, hij probeerde zijn lach in te houden. Alleen was dat niet zo'n succes en schoot in de lach, toen hij uitgelachen was stond hij op en keek haar aan. IV wiebelde kort met zijn oor, zijn oog kleurde grijs eerder van de frustratie die hij had. zou deze Sunset ook andere vrienden hebben? Dacht hij, Nee vast niet anders was ze niet zo van streek maar ze had het over iets, dat ze of zo in de steek gelaten was. ging hij veder alleen keek hij haar wel aan.
OCC: sorry voor de late post ^^"
Onderwerp: Re: When Black Meets Black {&IV + Open} 
za 6 sep 2014 - 20:20
