A simple walk {Cyber}

Cyber stond vermoeid recht toen hij een kleine kater zijn territorium zag binnenwandelen, blijkbaar merkte die domme muizenbrein dat niet eens, zou hij de grenzen nog eens moeten markeren? Zouden ze niet duidenlijk genoeg ruiken? Ach, dat deed hij straks wel even. Vanaf de boom waar hij in lag kon hij perfect zien hoe scharminkel deze jonge kater wel niet was, geen moeilijke tegenstander voor een kat als hij. Met een simpele geeuw strekte de zwart-witte Rogue kater zijn spieren en pinde zijn nagels in de dikke schors. Met een stille plof stond hij een seconde later op de grond. Zijn kilgroene ogen focusten zich ongeïnterreseerd op de licht-ondervoede kat. Met dominerend opgeheven staart en licht opgezetten zwart-witte vacht liep hij op de kat af, zij oren hield hij dominant naar voren en zijn kilgroene ogen waren tot spleetjes geknepen. "Je bevindt je om mijn territorium, of had je dat nog niet door?" siste hij dreigend. Hij was niet zo zwak om deze licht-ondervoede kat zomaar aan te vallen, wat nog niet betekende dat hij plots aardig moest zijn.

Cyber liet een waarschuwende grom horen als antwoord op de spottende toon van de magere toon "Jij moet niet gaan spotten met mij stomme muis, dan loopt je dag niet goed af" dreigde hij terwijl zijn zwart-witte staart rustig heen en weer zwaaide en zijn zwarte oren gefocust naar voren gericht waren naar de jonge kater. Dat de kater wel degenlijk zich verontschuldigde geloofde Cyber nu niet echt, waarom zou hij ook maar één woord van dat rotjoch geloven?

Cyber keek spottend naar de kater en wiebelde met zijn oren om wat tijd te rekken voor de sterke kater woorden moest vuil maken aan dit stel wandelende botten. "Hier is goede prooi, maar moeilijk te vinden. Moeilijker dan vroeger" antwoorde hij afgemeten als antwoord op het gekwebbel van de jonge kater voor hem. "Tuurlijk heb ik dat plekje al gevonden, ik ken mijn territorium op mijn klauw. Zeg maar U stom mormel" zei hij met een trotse grijns, hij liet zich niet onderdoen door deze kitten hoor. Met een twinteling van spot in zijn kilgroene ogen zag de zwart-witte Rogue de kater wegwandelen uit zijn territorium, even had hij medenlijden. Oke, deze kater had geen territorium of voedsel om zijn maag te stillen "Kom mee, ik heb prooi voor je" zei hij afgemeten en afstandenlijk en met een korte zwaai met zijn zwart-witte staart liep hij de tegenovergestelde richting op naar de Westenlijke Velden waar het weemelde van de muizen. Niet zo dik als vroeger en een stuk moeilijker te vangen, maar ze waren er nog steeds.

Cyber draaide geïrriteerd met zijn ogen en bleef gestaag doorlopen, als de jonge kater verstandig was volgde hij hem en at zijn buikje vol. Anders mocht hij verder verhongeren, niet zijn probleem. "Misschien omdat de Grote Wolf nu nog medenlijden met je heeft, en je sebiet anders aan stukken scheurt?" wierp hij afgemeten toe zonder die kater een blik waardig te gunnen "De naam is Cyber, Wolf Of Territory.. Dus ik zou maar oppassen als ik jouw was" De sterke zwart-witte kater draaide zijn masieve kop om naar het groentje en wierp hem een waarschuwende blik toe.

"Sid.. kort en bondig. Goede naam" Zei Cyber op afgemeten toon met een goedkeurend knikje terwijl hij voort strompelde naar de velden die al aardig dichtbij kwamen. Als je nu je neus de lucht in stak en grondig rook, kon je de muisjes al ruiken vanaf hier. "En van waar kom jij Sid? Altijd al Rogue geweest?" sprak hij kort terwijl zijn oren zich volledig concentreerden om een makkenlijk muisje uit te zoeken.

"Dat komt nog wel" Gromde Cyber met een wrang lachje terwijl zijn kilgroene ogen priemden op een muisje dat niet ver van de cyperse jonge kater afzat. Die muis zou Sid makkelijk moeten kunnen pakken, anders was deze smalle kater wel heel slap. "één prooi krijg je van mij, kies er dus maar een goede uit dat je maag genoeg kan vullen. Succes" mauwde hij waarna hij zich nog grijnzend omdraaide en de zwart-witte struise kater tussen het graan en de mais verdween, zijn neus achterna. Echter bleef hij dichtgenoeg bij de andere jonge kater om deze in het oog te houden. Je wist maar nooit, dit scharminkel mocht niet meer dan één prooi en mocht niet de kans krijgen Cybers kittens ook maar een haar te krenke.