More than nothing

Een fijne zomerdag, tenminste, voor diegene die van zomer hield. Niet voor Tallpaw, nee, hij was geen zomerliefhebber want de zomer was zo warm en heet. Zoveel geren en het leek altijd drukker te zijn in de zomer, zo was het niet in de winter, de winter was fijn en gezellig. Hongerig was iedereen vaak wel, maar dat hoorde erbij. Nu was de zomer natuurlijk niet helemaal vreselijk, want zwemmen was veel leuker in de zomer dan in de winter, maar je kon wel fijn op het ijs spelen in de winter. "Hoi," In gedachten verzonken was hij haast tegen iemand opgelopen, maar gelukkig was de apprentice op tijd gestopt, en had hij de ander begroet.

- Fadedpaw

Wow vrolijke begroeting, niet dat het hem wat deed en toch was het niet echt wat de kater verwacht had. Gemaakt beledigd keek hij haar aan om de bittere toon, maar zijn sprankelende ogen maakten veel goed. "Ik liep rond, en rook je geur," Klonk het doodsimpele antwoord, ja, zo was hij, niet te cryptisch in de ochtend.

Ze werd al snel vrolijker, en dat maakte dat hij ook weer glimlachte. Ze was duidelijk sociaal niet de handigste, maar aangezien Tall met iedereen wel kon praten maakte het hem geen zier uit. De kater liet haar rustig uitspreken, en knikte toen eens kort. Net toen hij antwoord wilde geven voegde ze nog snel toe wat haar naam was, en een vraag. Nu grinnikte hij even, duidelijk een teken van nerveusheid. "Tallpaw, aangenaam, en ik ken je al vaag, zo nu en dan gezien in de den enzo," Mauwde hij met een knipoog. In de ochtend was hij altijd of erg losjes, of erg humeurig. Nu duidelijk losjes.

Hij grinnikte om de opmerking, en knikte, zoiets leek hem al gezien haar eerdere reacties. Daarna was het even stil, en wachtte hij, omdat het leek alsof ze wat zou zeggen. Zijn kattenkennis liet hem niet in de steek en inderdaad begon de poes te praten. "Stalken?" Herhaalde hij echter meteen verbaasd, en keek nu toch wel een beetje beledigd. Alsof de kater niets beters te doen had. "Ik weet mijn tijd beter te besteden dan clangenoten te stalken," Antwoordde hij dus, en hield zijn kop schuin. Hij een stalker?

Wow deze poes had echt niets interessants te doen als alles waar ze aan kon denken was ervoor zorgen dat hij antwoord zou geven. Een beetje verveeld keek hij haar aan, maar besloot uiteindelijk toch antwoord te geven. Met een zucht werden de schouders opgehaald, en een glimlach vervaagde wat. "Ik jaag, zorg voor de clan, en zorg ervoor dat de katten hier veilig zijn," Antwoordde hij dus, met een waarschuwende blik in de ogen, een rol met de ogen en hij was weg. Hij was moe, begon een ochtendhumeur te krijgen, en het feit dat hij hier stond te praten en niet te jagen irriteerde hem tot op zekere hoogte.