I couldn't wait{Silverpaw}{SPT}

Sinds hun laatste ontmoeting moest ze vaak aan hem terug denken. Aan de manier waarop hij zijn plan zou doorvoeren, hoe het leek alsof ze zichzelf niet kon zijn bij hem. Voor het eerst had ze een raar gevoel in haar buik daardoor. Iets wat ze nog nooit gevoeld had. Zou hij haar werkelijk begrijpen en zouden ze samen misschien hetzelfde plan hebben? Alsof Statclan er ook zo in geloofde klonk zijn stem opeens in de verte. Dit kon Starclan niet zijn. Het was vewoon toeval. Op een rustig tempo stapte ze de schaduwen van haar territorium uit bleef bij Fourtrees grijnzend kijken. "Niet zo lang geleden, hé?"

Automatisch verscheen er een glimlach op haar snuit. Ze herstelde zich gauw en kreeg weer haar gebruikelijke koele uitdruk. Sinds kort had ze zich voorgehouden om zich gewoon te gedragen in zijn buurt. Sinds het irritante gevoel in haar buik opgekomen was had ze zichzelf deze eis gesteld. Haar ogen richtte zich tot de zwart-witte kater wie het had over 'veel gebeurd'. Ze keek hem niet-begrijpend aan. Haar oren gingen plat in haar nek liggen toen het zachte gesnor haar oren bereikte.

Uh zo flut ><

'Ik ben Warrior geworden, mijn nieuwe naam is Silhouetteheart' Silver schudde haar kop. Alsof ze het niet verstaan had. Maar eigenlijk was het wel tot haar doorgedrongen. Voor ze iets kon zeggen ging Silhouette alweer verder. 'Bovendien heeft Everstar me een Apprentice toegewezen, ze vertrouwt me blijkbaar' Silver trok haar klauwen in en uit de aarde. Ze haatte het als het over apprentices ging. Voornamelijk omdat haar mentor zich niet met haar bezig hield. Dat was maar best ook, ze had werkelijk een hekel aan haar en haar poedel achtige gedrag. 'Wat denk je ervan' Opnieuw schudde ze haar kop. "Hé euh sorry. Is goed voor je. Neem ik aan?" Ze hield zich nu nog niet zo bezig met apprentices en mentor taken. Tot slot moest ze nog zo'n volle maan wachten totdat ze warrior zou worden. Genoeg tijd dus om het leven van haar dengenoten zuur te maken.

Ze merkte een verandering bij hem op. Ze grinnikte onhoorbaar waarbij zich een grijnsje om haar mondhoeken trok. 'Ja, als Warrior heb ik wel wat meer te vertellen dan als Apprentice en een eigen Apprentice kan ik misschien manipuleren.' Ze knikte. Dat was wat hij beloofd had. 'Al is ze wel wat brutaal,' Diezelfde grijns weer op haar snuit. Maar deze keer tikte ze zijn borst aan waarbij ze hem ruw omver duwde en hem in een greep hield. "Hoe dacht je om ooit zo een Apprentice op te leidden." Haar staart liet ze opzettelijk onder zijn kin glijden waarbij ze zich van hem afwende en vals begon te lachen. "Blijf je plan in gedachten houden." Haar nu nog koele blik wierp zich op hem en vals greens ze naar hem. "SilhouetteHEART." Opzettelijk sprak ze zijn nieuwe naam lang uit.

Nog voordat ze het doorhad had de kater alweer opgesprongen en lag zij deze keer onder zijn poten. Deze keer greens ze nog gemeen naar hem. Maar een indringer zou ze zo al een heel eind van zich af gegooid hebben. "Ooh dat weet je duidelijk." Nog even bleef ze roerloos liggen om de schijn te wekken dat ze niet zou tegenwerken. Maar zonder te waarschuwen trok ze de kater bij zijn voorpoot onderuit. Ze wist zich snel en gemakkelijk onderuit te werken voordat hij een tweede aanval zou inzetten. Ze lachte vals waarbij ze een rondje om hem heen wandelde. "Gemakkelijk zo?"

De onverwachte toon die hij uitstootte toen ze hem tackelde was ergens wel te verwachten. Silver greens waarbij ze haar poot uitstak om hem overeind te helpen. 'Ik ken de grond inmiddels wel, kunnen we niet gaan overleggen,' Silver knikte. "Good, hoever ben je al?" Nog voordat hij iets kon zeggen nam ze zelf het woord weer. "Ik heb Whitelion ontmoet. Die freak van Windclan?" Ze stelde de vraag alsof het vanzelfsprekend was waarover ze het had. Wat wilde je ook. Die kater had al zoveel slechte invloeden op de andere clans. De perfécte onderdaan dus.

Het was duidelijk hoe bekend de freak in Windclan was. Zelf had ze nog niet zoveel over hem gehoord, ondanks dat ze zoveel mogelijk gesprekken tussen haar clanleden afluisterde. Tot nog toe had ze weinig zijn naam horen vallen. Toch wist ze goed genoeg wie hij was en wat hij deed. En dat beviel haar wel aan hem. 'Wat betreft mij, ik ben nog niet naar andere clans kunnen gaan, maar ik zal binnenkort gaan,' Silver knikte. "Mijn clangenoot, Mazelock doet ook mee. Ik weet niet of ze het al weet. Maar ik zal haar wel aan onze kant kunnen krijgen." Eigenlijk was het een dikke leugen. Die kat had meer verstand en ervaring dan zij in haar had. De kans dat Maze haár aan haar kant kreeg was zoveel groter. Maar waarom zou ze de waarheid vertellen? Het klonk zoveel beter als zíj de poppenspeelster was. "Dus wat zijn je plannen?" Ze keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan.

Silver keek vragend op om zijn reactie te peilen. Als het goed was, wist hij niet wie Mazelock was. Althans dat hoopte ze. Tot haar opluchting leek er geen herkenning bij haar naam te vallen. De ingehouden adem werd uit haar longen geperst en ze liet haar schouders opgelucht zakken. Waarom precies wilde ze nou dat juist híj niet van het plan af wist? 'Bondgenoten zoeken, ervoor zorgen dat alle Leaders verstoten worden en dan samen het woud overnemen.' Antwoordde hij. Silver schudde haar kop en knikte. Even beet ze op haar tong. Zou ze het zeggen van de rogue? Wat kon het voor kwaad. Ze plaatste haar klauwen in de bodem en kneep wat aarde fijn. "Ik ben op pad geweest. En heb een rogue ontmoet..." Waar was ze mee bezig. Zo leek het alsof ze wilde zeggen dat ze verliefd was. Silver schraapte haar keel. "Wat ik wil zeggen is, hij wil meewerken aan het plan." Ze keek naar haar poten en toen weer op. "Vertrouw me nu maar. Ik speel geen belangrijke informatie door." Ze kon een schaapachtige grijns niet onderdrukken. "Het is een kwestie van..." Ze lachte even. "Om de vinger winden."

Ze was nog steeds kwaad over die apprentice van hem. Hoe kon hij het uitstaan om zo'n miezerig schepsel op te leiden tot 'volwaardige' warrior. Ze probeerde zo koel mogelijk te lijken, maar het was duidelijk hoeveel afkeer ze had voor die poes. "Zend haar naar de Dark forest. Zo'n poes verdiend het niet om opgeleid te worden." Ze gromde erbij. Ze haatte haar echt. 'Als je er een krijgt,bij mij was het dat ik de enige was,' Sprak hij toen ze weer terug keerde. "I hope so. Want zij zal de eerste worden die sterft." Ze giechelde wat vals. "Wat zijn jou plannen met Everstar?" Ze trok vals haar mondhoeken omhoog bij de gedachte aan die rot kat. Het leek weer een puur zakelijke ontmoeting. Toch was het vreemd dat er deze keer iets anders aan de sfeer was. Iets wat haar de laatste tijd veel te veel opviel als ze aan hem dacht.