Lovers on the sun. {Sharing Tongues}

Oceankit liep weer weg van hem, naar Silhouetteheart dit keer, die tot zijn verbazing zat te huilen. Hij luisterde niet naar het gesprek, al zag je woede in zijn ogen. Hij wou voor een keer iets goeds doen, en wat kwam ervan? Ruzie. Alles wat hij deed resulteerde daarop, hij was vervloekt. De jonge warrior kwam naar hem toe en keek hem recht in de ogen. Je zag nog steeds de tranen in zijn ogen als hij zachtjes sprak; "Je was mijn idool" Whitelion schudde zijn hoofd en verbrak daarmee het oogcontact. "Ik ben niet iemand naar wie je moet opkijken, Silhouetteheart. Dat zou je toch moeten beseffen" Zelf wist hij hoe wreed hij kon zijn, maar dat was altijd in een waas van woede waarin hij zich niet concentreren. Daarna had de grote kater er bijna altijd spijt van. Hij zuchtte even verdrietig, waarna hij zich omdraaide en het camp uitliep. Hij trok zich er niets van aan dat het bijna donker was buiten, hij moest nu nodig een luchtje gaan scheppen, even alleen zijn.

~Topic uit.

De hele tijd had ze met een grauwe blik naar Whitelion gekeken die erbij was gekomen. Ze schonk Ociankit geen een blik,omdat zij familie van die spuuglelijke witte kater was. Calmnight kon haar ook niet veel schelen. Even leek ze haast te ontploffen toen ook Silhouetteheart erbij kwam. "Wat heeft hij tegen jou?"Klonk er opeens. “Ik zal het zo vertellen,maar dan zonder dat er iemand bij is.”,zei ze zacht,wijzend met haar staart naar Calmnight en Oceankit. Ze wist op de een of andere manier dat Silhouetteheart wel te vertrouwen was.

Tag: Silhouetteheart(&Calmnight en Oceankit)

Beatingpaw
De kater reageerde nogal fel op zijn vraag. Beating legde zijn oren plat op zijn kop en hield zijn staart tussen zijn achterpoten. Terwijl er eigenlijk niets aan de hand was en hij gewoon zo kon wegwandelen en bij iemand anders kon gaan zitten, bleef hij nog even roerloos en bang naar de zwarte apprentice voor hem kijken. Twijfelend of hij iets zou gaan zeggen of niet. Voorzichtig nam hij weer een gewone; ietwat gekromde; houding aan en twijfelde of hij op de kater zou afstappen of niet. Het leek even alsof hij geen besef meer had van wat allemaal rond hem gebeurde. Het gevecht tussen twee warriors hoorde hij niet, dus hoefde hij ook niet bang te zijn. Zodra de plek langzaam begon leeg te stromen nam hij de moed om op Barkpaw af te stappen. "M..maar, kunnen w..we misschien eens s..samen trainen? Binnenkort?" Misschien kon hij beter toch maar weggaan.
Tag;; Barkpaw


Lavenderfeather
Er was iets aan de hand in het kamp. Het geroezemoes van verschillende katten hadden hem uit zijn slaap gewekt. Loom opende de kater zijn oogleden en stond op om zich uit te rekken en naar buiten te wandelen. Het boeide hem niet zo veel wat er aan de hand was, maar misschien was het één of ander leuk evenement. Niet alleen dat bleek sommigen hun aandacht te trekken. Volgens roddels van katten zou er zojuist een gevecht tijdens Sharing Tongues hebben plaats gevonden. De kater keek de plaats rond en herkende weinig van de katten. Enkelen van hun gezicht, anderen van hun naam, maar verder dan dat kwam hij niet. Hij besloot maar om een kleine prooi; blijkbaar één of andere vogel; van de stapel te nemen en deze mee te nemen bij een kattin die hij wel vaag kende. "Mag ik plaats nemen?" Hij herkende de kattin van een paar ceremonies geleden, waarin ze als apprentice naar de elder den gestuurd werd vanwege een gebroken poot. Blijkbaar was er veel gebeurd sinds die tijd.
Tag;; Cinderfell

De onverwachte klap van de kater had hij niet zien aankomen. Uiteraard kon men een hekel aan hem hebben, maar waarom deed iedereen toch altijd zo tegen hem? Hij deed toch niemand iets kwaad? De tranen in zijn ooghoeken welden op, maar hij bedwong zich om niet te huilen in het bijzijn van zijn mede apprentice. "M..maar W..wil je n...nog met m.e train..en?" Stotterde hij. Onzeker liet hij zijn staart heen en weer bengelen. Geduldig wachtte hij op antwoord van zijn apprentrice maatje toen een jonge kitten zich in het gesprek voegde. 'Hoi ik ben Oceankit en wie ben jij? Beating keek de jonge kitten aan en glimlachte zacht. "Beating...paw." Op zich was het wel leuk dat een jonge kitten als zij contact probeerde te maken met hen, maar hij was nu niet bepaald in de stemming om een gesprek met haar te starten.

Tag; Barkpaw, Oceankit

Toen de siamese-pointed poes glimlachend door de kampingang de prooistapel tegemoet liep zag ze dat er iets anders was dan normaal, er leek iets van een ruzie ontstaan te zijn waardoor haar nieuwsgierigheid meteen geprikkeld was geweest. Vanaf de zijkant volgde ze het lichtjes, al snapte Ferretwhisker eigenlijk echt totaal niet waarom Silouetteheart tranen met tuiten huilde, en wat er tussen die Barkpaw en en Beatingpaw gebeurde was voor haar een groot mysterie. Ze was er al bij gaan liggen terwijl ze stilletjes een hap van een sappige muis nam toen ze plots zag hoe Beatingpaw een haal kreeg van die zwarte apprentice "Hé!" riep ze bestraffend, of die twee nu ruzie hadden of niet, of er pesterij in het spel was of dat Beatingpaw in fout was, ze ging het niet zomaar toelaten. "Stop eens, dat horen apprentices niet te doen! En zeker niet als ze snel warrior willen worden, want wat nu als ik het tegen Everstar of je mentor zeg hé Bark?" gromde Ferret dreigend, "Als ik dat nog eens zie komt er een straf, dat begrijp je toch zwartje?" zei Ferretwhisker met een zwiepende staart, al schemerde er een soort plezier in haar ogen. Ze was ook best nieuwsgierig naar de reden van het gesprek "Leg maar uit" zei ze kortaf terwijl ze tussen Bark en Beating ging zitten, ookal zat Oceankit er ook bij. Ferret gooide een lief lachje naar de kitten maar besteede verder niet veel aandacht aan de kit.

Een dreigende grom glipte langs zijn lippen toen de kater nog steeds vroeg of hij met h'm wilde trainen. Was zijn actie geen duidelijk antwoord geweest? Een witte kitten weerhield hem om nog een tweede keer toe te slaan. Als Oceankit enkele seconden later was geweest had hij Beatingpaw's andere kaak ook nog eens bewerkt. Zijn oren zakte nog verder in zijn nek toen er een warrior bij kwam staan, Ferretwhisker. "Stop eens, dat horen apprentices niet te doen! Hij draaide verveeld met zijn ogen toen de poes hem terecht wees. Had de warrior geen betere dingen te doen dan zich te bemoeien? En zeker niet als ze snel warrior willen worden, want wat nu als ik het tegen Everstar of je mentor zeg hé Bark?" De apprentice gromde kort bij de woorden van Ferret. 'How dare you threaten me with that?!' siste de apprentice en kneep zijn ogen tot spleetjes. Zijn wisselend humeur had weer eens de overhand, al leek het hém niet bepaald te storen. Zijn karakter was altijd al wat onstabiel geweest. Hij volgde de poes met zijn ogen toen deze zich tussen de twee apprentices zette en vervolgens vroeg naar een uitleg over het voorval. 'Vergeet het maar.' gromde hij kort en maakte vervolgens al aanstalten om te vertrekken naar de apprentice-den.

Tag: Beatingpaw, Oceankit, Ferretwhisker

"how how even" siste Ferretwhisker waarna ze naar de apprentice liep en een poot op diens rug zette "Jij gaat nergens heen jah, leg maar eerst uit voor je het hazenpad neemt schatje" zei ze met een glimlach die nog steeds iets liefs uitstraalde maar tegelijk ook iets dreigends. Alsof je best niet te veel met haar kon spelen als je niet in de problemen wou komen

OCC; laat en weinig tijd/zin
Tag: Barkpaw, Beatingpaw, Oceankit

De zwarte apprentice sloeg Ferret's poot, met ingetrokken nagels, van z'n rug af toen ze deze op hem legde. Het maakte hem niet bepaald veel uit wat ze wel of niet zou doen. Op dit moment wilde hij hier gewoon weg, en niets zou hem tegen houden om naar z'n nest te gaan. Beatingpaw moest ook niet meer afkomen, hij moest zichzelf maar zien te redden. Hij moest geen andere apprentices om zich heen hebben, hij had zorgen genoeg met zichzelf. De dreigende glimlach op haar gezicht was hem niet ontgaan, maar hij bestat er geen aandacht aan. Net op het moment toen hij haar nog wilde afsnauwen, kwam Oceankit er aan. "Geen ruzie?" De apprentice maakte gebruik van het moment en verdween naar de apprenticeden.

Barkpaw out