Sprakeloos staarde ze naar Heart, die naar haar was uitgevallen en angstig kroop ze naar achteren. Hij begon te schreeuwen dat ze een keer iets moest doen, en het gevoel dat ze waardeloos en nutteloos was welde in haar op. Misschien had die rogue toch gelijk, en was ze dat. Woede overspoelde haar. Maar ook angst en verdriet. Ze was zwak, onnodig en stond anderen alleen maar in de weg. Zonde van de prooi, die ze at tenminste. Ze kon amper lopen en was toch al half dood. Ze kon niet jagen, had geen fut om te rennen, was mager en gewoon tijdsverdoening. Er prikten tranen in haar ogen, en toen er een kat aan kwam om Heartbroken uit te schelden, was zij haar al voor en schreeuwde dat die poes maar op moest rotten. Vervolgens draaide ze zich naar de kater en glimlachte pijnlijk, en knikte gestoord. "Je hebt gelijk, ik bén nutteloos. Hij had gelijk, hij had zo veel gelijk." De andere woorden van die rogue hadden ook gesproken dat de wereld beter was zonder haar, en dat ze maar voor een monster moest springen. Misschien was dat maar een goed idee, aangezien ze gewoon een hoopje vacht was. "Ik zal je de groeten doen aan de monsters." en met een ruk draaide ze zich om, en stormde het kamp uit, richting het thunderpath.
Broken is topic uit, draaamaaaa xD
|| Sunset || Demon || Brokenwing ||Yarrowfrost || 
Onderwerp: Re: Leave me alone! 
za 25 okt 2014 - 11:44
