It's always nice to meet new cats!

Mos zoeken, dat was de opdracht die ze gekregen had na haar training. Ze was nog geen quarter moon een apprentice, en ze voelde nu al hoe hard het werken was. Haar spieren voelde strak aan, en het leek wel als of de jonge apprentice een hele verandering aan het doorstaan was. Zowel fysiek als mentaal.
Voor zichzelf probeerde ze snel, maar geruisloos te rennen, een beetje zelf training was niet verkeerd. Echter hield ze dat niet lang vol en begon ze al snel te sprinten en allerlei hindernisjes voor zichzelf te creëren om over heen te springen. Mos zoeken ja, maar er was niet gezegd wanneer ze weer in het kamp moest zijn. Zonder zich er bewust van te zijn, leidde de poen van Roughpaw haar naar de fourtrees. Roughpaw vertraagde haar pas toen zij ze al in de verte zien kon. Ze wist dat ze nu enkel nog een tunneltje door moest, en dat ze er dan zijn zou. Diep haalde de bruin-cyperse poes adem, en een grijns vormde haar lippen. De adrenaline van spanning stroomde door haar aderen heen, en zin in een beetje spanning had ze wel, dus besloot ze door het tunneltje heen te gaan. Ze wist dat ze er nu eigenlijk niet komen mocht, maar daar had Roughpaw schijt aan. Ze versnelde haar pas weer, en rende naar de fourtrees. Slippend kwam de apprentice tot stilstand toen ze in de gaten kreeg dat ze bijna tegen een ande aan botste. Roughpaw's haren rezen geschrokken overeind. Het was een apprentice van een andere clan, en als ze zich niet vergiste, van Thunderclan. Ze slikte, maar probeerde verder te maskeren hoe spannend ze dit vond. "Jij bent van Thunderclan, niet?" Vroeg ze terwijl ze een stap naar achteren deed.

Dauntpaw knipperde met haar ogen. Ze zat bij de Fourtrees en wachtte op twee soorten vachten. Ergens was het tijdverdoening, maar ze had vandaag al gejaagd en een beetje getraind. Haar ogen knipperde nog steeds druk toen ze geen zwarte of gestreepte pels zag, maar een gouden. Hij stak fel af tegen het groene gras en kwam uit de richting van ThunderClan gebied. Even later vloog er een andere kat langs haar. Verbaasd keek ze het bruine figuurtje na. Een geur prikte in haar neus. Dauntpaw grijnsde en kwam in een paar sprongen de helling af. Met een sierlijke tred liep ze op de kater en de poes af. "Jij bent van Thunderclan, niet?" Roughpaw klonk gespannen. Daunt ging naast haar vriendin zitten. Ze hadden wel veel leeftijdsverschil, maar dat maakt niet uit voor vriendschap toch? Ze stak haar grijze neusje in de lucht. "Hallo."

Roughpaw kalmeerde al snel toen ze geen aggresieve reactie ontving. Buiten Shadowclanse katten waren toch niet zo vervelend. "Eh ja," ze schraapte haar keel zodat ze wat zelfverzekerder zou klinken. Dit was namelijk niks voor haar. "Ik ben net apprentice, en jij bent de eerste kat die niet uit Shadowclan komt die ik ontmoet," klonk haar stem enthousiast. Ze vond het zo spannend dit, maar niet vervelend of iets dergelijks.
"Hallo." Oh nee, ze was betrapt. Ja hoor, ze gaat eens op nieuwsgierigheid... Waar maakte ze zich druk om? Ze was niet betrapt, Dauntpaw kwam gezellig naast haar staan, en deed zelf ook vriendelijk tegen de Thunderclanner. Niks om zich druk over te maken. De Thunderclan kater zelf reageerde ook vriendelijk, en begroette ook gewoon enthousiast. Dit soort dingen waren niet toegestaan, dat was ook het gene wat Roughpaw nerveus maakte. Maar het gaf haar ook een kick, en dat liet dat ze er niet bij weg liep. "Ik ben Roughpaw," besloot ze zich daarom vriendelijk voor te stellen.

"Hoi!", miauwde de kater als antwoord. Dauntpaw bewoog haar oortjes heen en weer. Ze was best wel nerveus. De kater kon hen allebei aanvallen. "Ik ben Roughpaw," Een plotseling idee lichtte op in haar kop. Ze grijnsde schaapachtig en ging zitten. "Superpaw. Maar je mag ook gewoon zeggen dat ik super ben." Haar mondhoeken krulde nog meer omhoog. Het zou lachen zijn als de kater er in zou trappen.

Nadat Roughpaw zich had voorgesteld, stelde Dauntpaw zich voor... Nouja, ze hield de rode Thunderclan kater voor de gek door zichzelf voor te stellen als Superpaw. De rode kater leek met haar spelletje meet te spelen, of het toch te geloven. Roughpaw beet op haar wang om te voorkomen dat ze zelf in lachen uit barstte. "Is het leuk in Thunderclan?" Vroeg Roughpaw nieuwsgierig. Haar nieuwsgierigheid naar de andere clans was groot, dus dit was het perfecte moment om naar Thunderclan te vragen. Verdere doeleinden had ze niet, het was enkel pure nieuwsgierigheid.

"Oké Super, en Roughpaw. Mijn naam is Glowpaw, ik kom uit de Thunderclan." Dauntpaws ogen twinkelden vrolijk. De kater trapte erin. "Is het leuk in Thunderclan?", vroeg Roughpaw naast haar. "Mooie naam.", grijnsde ze met een blik op haar vriendin. Ze keek weer naar de kater voor haar. "Heb je familie?" Net zoals de bruine poes was ze erg nieuwsgierig naar de kater voor haar.

"Het is echt gaaf in Shadowclan, ik zou niet anders willen!" Reageerde Roughpaw met een grijns. Vervolgens stelde Dauntpaw de vraag over familie. "Je hebt echt veel nestgenoten!" Merkte ze op. Roughpaw wiebelde even met haar oortjes. Zouden ze in de problemen komen als ze betrapt werden? Zo verkeerd was ze nu toch niet bezig? Of was zij nu ook te sociaal net als Tallpaw?

"Heb je familie?" Net zoals de bruine poes was ze erg nieuwsgierig naar de kater voor haar. Hij beantwoorde eerst de vraag van Roughpaw. "Het is super in de Thunderclan! En in de Shadowclan?" Glowpaw leek een paar tellen in gedachten verzonken te zijn. "Het is echt gaaf in Shadowclan, ik zou niet anders willen!" Dauntpaw knikte heftig. Ze ging helemaal mee met Roughs mening. "Ik heb familie ja... Mijn Queen is Scorchpath, hoewel mijn moeder Icestorm is. En mijn vader is Firestar! Daarbij heb ik veel broertjes en zusjes. Bluepaw, Zealpaw, Arrowpaw, Jewelpaw, Swiftpaw en Vixenpaw!" Ze schudde haar oren even bij mijn Queen. Icestorm was waarschijnlijk dood. Maar haar oren vielen al snel stil bij de naam Firestar. "Je hebt echt veel nestgenoten!" Ze liet de vraag even varen over de leader en dacht aan Bluepaw. "Komt de naam Bluepaw van Bluestar?" Haar ogen waren groot van interesse.

Veel wist Roughpaw niet van Bluestar, zij was een leader die nu al heel wat seizoenen in Starclan voortleefde. Het was wel logisch dat Firestar zijn dochter dan het voorvoegsel Blue gegeven had. Bluestar was vroeger vast een goede leader geweest. "Zullen we een spelletje doen..? Iets uitdagends?" Stelde Roughpaw uit het niets voor.

"Ja, dat klopt!" Het was precies moeilijk voor Glowpaw. Dauntpaw liet daarom haar oortjes meelevend hangen. "Bluepaw lijkt super erg op Bluestar en heeft ook een blauwe pels. Daarom heet ze nu Bluepaw." Ze rechtte haar oren weer en knikte. "Zullen we een spelletje doen..? Iets uitdagends?" Haar blauwe ogen verplaatsten zich naar Roughpaw. Ze grijnsde en draaide met haar ogen. "Om ter eerst bij die struik daar?" Ze wees met haar staart naar een struik. Ze keek naar Glowpaw. "Jij neemt die ernaast." Zo bleven ze op hun eigen territorium.

Roughpaw vond het voorstel van Dauntpaw iets minder denderend. Rennen, dat vond zij niet uitdagend... dat was eerder saai. Als ze nou iets hadden gedaan in de trant van boom klimmen, wie het hoogst kwam. Dat was gevaarlijk, omdat Roughpaw nog nooit boom had geklommen, en van de andere twee apprentices wist ze het niet. "Euhh, oké is goed! En hoe zo tellen..?" Het tellen gedeelte begreep ze even niet.

"Goed dan! Wie telt er af?" Ze hoorde de zucht in zijn stem. "Euhh, oké is goed! En hoe zo tellen..?" Ook bij haar zag ze de teleurstelling. De calico poes rolde met haar ogen. Misschien moest ze maar iets gevaarlijkers beginnen. "Zullen we anders naar die struik rennen, en wie het langst naast een monster durft te rennen wint." Eerlijk gezegd, vond ze dit veel beter. Daarna keek ze naar Roughpaw. "We moeten toch eerlijk blijven? Als we aftellen kunnen we gelijk vertrekken." Ze keek even naar Glowpaw. "Tel jij af?"