Looking forward

Onderwerp: Looking forward wo 5 nov 2014 - 17:25

Aarzelend stapte ik de den in waar ik over niet al te lange tijd zal intrekken. Ik wist dat het eigenlijk niet gepast was om nu al hier binnen te treden, maar ik wilde het gewoon zien en naast mijn angst was ik ook lichtelijk nieuwsgierig. Ik knipperde eventjes en toen mijn ogen gewend ware aan het donker keek ik even om me heen. Het was vrijwel helemaal verlaten, op een paar Apprentices na. Nog steeds ietwat aarzelend stapte ik veder naar binnen. Ik keek grondig naar de lege nesten, en om de één of andere reden lagen ze er verlaten bij. Eerst kon ik mijn pootje er niet op leggen, maar uiteindelijk besefte ik dat ze zo éénzaam leken. Zonder broertjes en zusjes en.. en moeders... Ik bleef verstijfd staan toen het werkelijk tot me doordrong. Als ik Apprentice werd, zal ik niet meer met mijn mama slapen.. Helemaal alleen... 'Ik.. Ik wil het niet..' Mompelde ik zachtjes in mezelf, terwijl ik een brok in mijn keel voelde opkomen. Ik wilde dit niet!

- Eerste post voor Duskpaw, daarna open.

∞:

Onderwerp: Re: Looking forward wo 5 nov 2014 - 18:26

Duskpaw wiebelde zijn oren bij kleine pootstapjes, zijn nest lag geheel achterin de den en dus viel de zwarte Apprentice totaal niet op. Vlak bij de ingang was een kleine kater te zien, leek deze niet een beetje te jong voor een leerling? 'Ik.. Ik wil het niet..' werd er zachtjes gemompeld door de kat die waarschijnlijk een kitten was. Dusk hees zichzelf op, wandelde uit zijn verborgen nest en liep op de kitten af. Wat zou er aan de hand zijn met hem? Wanneer de kater pal voor de jonge kat stond hield hij zijn kopje schuin "Wat is er?" sprak de nachtzwarte kater zijn gedachten luidop.

ooc; kort D:

Onderwerp: Re: Looking forward wo 5 nov 2014 - 20:00

Ik bleef staan zoals ik stond, verstijfd, niet in staat om me te bewegen. Ik wist niet waarom het me nu ineens zo overviel. Ik wist dit alles toch al lang? Toch slikte ik even. Ik was er gewoon nog niet klaar voor... Ik was zo in gedachten verzonken, dat ik de wat oudere zwarte Apprentice die naar me toe kwam lopen niet opmerkte. Ik schrok me dan ook een hoedje toen hij vroeg wat er was, en angstig keek ik tegen hem op. Hij was minstens een kop groter dan ik, ware het niet meer. 'N-niks...' Stamelde ik bibberig, nog steeds wat geschrokken. Ik moest hier weg! Waarom was ik hier überhaupt een gegaan? Dit was een dom plan geweest, waar ik nu een einde aan moest maken. 'I-ik moest m-maar weer eens g-gaan...' Voegde ik er snel aan toe, terwijl ik aanstalten maakte om te vertrekken. Lekkere eerste indruk zo hoor!

∞:

Onderwerp: Re: Looking forward wo 12 nov 2014 - 10:52

'N-niks...' even haalde de zwarte kater een wenkbrauw op, als er echt niks aan de hand was, waarom zag de kitten dan zo wit? Duskpaw ging even liggen, zodat hij op ooghoogte lag met hem. 'I-ik moest m-maar weer eens g-gaan...' even glimlachte toen hij wist waarom de kitten zo bang was, hij moest waarschijnlijk binnenkort ook in de Apprentice den gaan slapen. ”Rustig maar hoor, ik bijt je niet.” glimlachte Dusk [”Ik ben trouwens Duskpaw, wat is jou naam?” Of de kitten hem hoorde wist de kater niet, gezien deze al aanstalten aan het maken was om weg te lopen en als hij niet wou, ging Dusk hem niet daar houden.

子守唄が停止したら、悪夢を開始します。
Voice

Art:

Stamps: