Sit and drink Pennyroyal Tea

De poes was opgestaan en had zo snel mogelijk het Camp verlaten, want urh, wie zou ze wel niet tegen kunnen komen waar ze plezier aan had? Ze hield niet van Young One's, en met de Leader of Deputy zou ze zowieso geen gesprek willen voeren. Caraphernelia zwerfde even tussen de Twoleg nesten door, en wierp af en toe een blik op joelende kinderen in een tuin, naar lachende Twolegs, of naar andere katten die zijn pad kruisten. Een kille blik had plaatsgenomen in haar ogen, en ze gromde naar een paar katten die te kortbij kwamen. Er werd iets geroepen, en een klein kindje met een roze jurk wees op haar. Nee, nee, nee! Het meisje liep op haar af, en begon haar te aaien over haar hoofd. Een snorrend geluid rees op uit haar keel, maar ze sprak zichzelf streng toe en sloeg haar klauwen in de hand van het meisje, en hervatte zichzelf snel, door haar tanden in de muis van de hand te drukken Het kind begon te krijsen, en liep weg, terwijl bloed over haar hand droop. Mensenbloed proefde walgelijk. Ronduit walgelijk. Caraphernelia vervolgde haar pad, toen ze op een kater botste. "Royal?" zei ze, en trok een wenkbrauw op. Hij was de enige BloodClanner die er in haar ogen als aanvaardbaar uit zag. Andere waren pussy's, vond ze zelf.

+Royal c:

::

Met een slome tred liep hij door het Twoleg gebied, wat vroeger zijn thuis was geweest. Voor heel kort maar, hij was al snel weggelopen en had niet eens bedacht om terug te gaan, toen een Bloodclanner hem vroeg om de Bloodclan te joinen. En het was maar goed dat hij dat gedaan had, want mensen waren verschrikkelijk. Ronduit onuitstaanbaar. Royal siste toen hij met zijn poten in een plas stond, die erg vies en vol modder zat. Hij probeerde snel het vieze spul eraf te schudden, maar het wilde niet en bleef zitten. Met een overdreven zucht ging hij zitten en begon met een vies gezicht zijn poot te likken. Hij kromp een beetje ineen toen hij per ongeluk langs zijn brandwond heen ging, maar een grijns sierde al snel zijn gezicht. Het was samen met Sunset, zíjn Sunset, geweest dus dan maakte het niet uit. Een harde duw en de witte kater keek verschrikt op. "Royal?" Hij keek de ander aan en herkende haar wel, maar was even haar naam kwijt. Hij wist wel dat het een lange naam was. Iets met een c... "Hi," miauwde hij terug en hij keek de poes aan.