We have to take responsibility for the mistakes we make[Silverstar]

Maskheart haalde even een keer diep adem toen hij voor de ingang van de den stond. Binnen zou als hij het goed had Silverstar zijn en hij kon nu al wel inschatten dat de leider niet blij zou zijn met wat hij hem moest vertellen. Het was ook voor hem onverwacht geweest, maar toch wist hij dat hij er niet onderuit zou kunnen komen. Hij kon Cherrypelt niet de last alleen laten dragen, dus dan was er nog maar één optie. Hij haalde nogmaals diep adem en opende zijn mond om wat te zeggen, alleen de woorden kwamen er eerst niet overheen. Hij slikte een keer en richtte zijn blik op de ingang van de den. "Silverstar?" Eindelijk had hij het over zijn lippen gekregen en nu was het nog wachten op een reactie van zijn leider als hij er überhaupt was. Hij had ook nog geen idee hoe hij het moest brengen aan de leider, maar hopelijk zou het wel lukken. Hij wist ook niet wat de reactie zou zijn en eerlijk gezegd was hij daar ergens wel bang voor.

[Silverstar]

Het leek voor hem wel een eeuwigheid te duren voor hij eindelijk Silverstar de den uit zag komen. Ook al duurde het waarschijnlijk helemaal niet zolang. "Wat is er, Maskheart?" De woorden van zijn leider zorgden ervoor dat hij even een keer slikte, want nu kon hij er echt niet meer onderuit komen. "Ik wilde met je praten over iets." Zei hij. Je zou het ook opbiechten kunnen noemen, maar dat had hij toch maar niet gezegd. "Het is best wel belangrijk." Of hij met de woorden meer tijd probeerde te rekken wist hij zelf ook niet goed, maar hij wist zeker dat het op deze manier niet echt duidelijk was voor de kater. Hij wachtte even de reactie van Silverstar af voor hij verder ging. "Er is iets onverwachts gebeurd en het spijt me echt." Onverwacht kon je het inderdaad wel noemen, maar het was nog steeds zijn fout en die was ook niet meer terug te draaien. Hetgeen wat hij nu zou gaan zeggen was het belangrijkste en hij wist wel bijna zeker dat Silverstar er niet blij mee zou zijn. "Ik ben verliefd geworden op een poes en nu is ze zwanger met mijn kittens." Hij richtte zijn blik op de grond, want hij wilde niet in de ogen van zijn leider kijken. Wie weet wat hij namelijk daar zou vinden. Teleurstelling, woede of wie weet wat nog meer.

Maskheart durfde nog steeds niet naar zijn leider te kijken en bleef dan ook naar de grond staren tot er uiteindelijk een reactie kwam van Silverstar. "Tsja.. Ik denk dat dat ons allemaal eens overkomt..." Lichtelijk verbaasd keek hij naar Silverstar. Hij had namelijk een hele andere reactie verwacht en hij wist niet goed wat hij hierop moest zeggen. Ook al had hij al wel een gevoel van wat zijn leider hem als volgende zou zeggen. Hij was hier ook gekomen, wetend dat dat uiteindelijk nodig zou zijn. Het was namelijk zo goed als onmogelijk om het verborgen te houden en hij wilde Cherrypelt ook niet alle last op haar schouders laten dragen. Dat zou gewoon niet eerlijk zijn. "Je beseft je denk ik wel dat ik het nu niet langer kan toestaan dat je je rang behoudt?" Uiteindelijk kwamen die woorden toch en het was zoals hij het had verwacht, daarom knikte hij ook even kort. Hij besefte het zich namelijk dondersgoed dat het nog de enige optie was die er was. "Dat weet ik." Zei hij dan ook en keek deze keer in de ogen van Silverstar om te zien of hij daar kon zien wat de leider nu van hem dacht. "Sorry dat dit voor problemen gaat zorgen." Zei hij dan ook nog, want hij wist dat ze een nieuwe Medicine cat nodig zouden hebben, want het was niet verstandig om een clan zonder Medicine cat achter te laten.

"Je kiest inderdaad een heel verkeerd moment uit," Het was inderdaad de vraag of er wel een juist moment voor dit bestond, maar hij wist dat het lastig was gezien hij niet eens een apprentice had. Hij had namelijk nog geen nieuwe genomen nadat Milkypaw gestopt was, maar dat betekende dat er niet veel keus was voor een nieuwe Medicine cat. "Je hebt geen apprentice die je kan opvolgen, maar we hebben wel een medicine cat nodig." De vraag was dus wie hem zou kunnen opvolgen, ook al was er misschien een kans dat ze Jayfeather konden vragen om weer zijn positie in te nemen, maar dat was ook maar de vraag of de kater dat wilde en natuurlijk zou er uiteindelijk weer een nieuwe opgeleid moeten worden. "Je mag het zelf gaan aankondigen tijdens de eerstvolgende ceremonie," Hij had zich ondertussen ook weer naar het kamp toegekeerd en dacht even na over de woorden. Het klonk hem namelijk best logisch dat hij zelf moest zeggen dat hij zijn rang ging afstaan, want hij kon dat ook weer niet van zijn leider verlangen. Alleen was het nog de vraag hoe hij het het beste zou kunnen brengen, want het was niet niks en hij was er bijna wel zeker van dat de clan het niet zou accepteren, maar er was nu ook geen weg meer terug. "Dat zal ik dan doen." Antwoordde hij dan ook kort, want hij wist niet echt verder iets te zeggen. Er was waarschijnlijk ook niet veel meer te zeggen.