Make a wish

{Snowkiller eerst daarna open}

Wat zd van de verhalen zou moeten geloven zou één van hen de grote Firestar hier gedood hebben. Silver keek spottend om zich heen over de plek waar het allemaal gebeurd was. Dus hier had een Riverclanner Firestar vermoord? Haar zeegroene ogen vielen op de plek waar ze dacht nog bloed te zien, maar wat hoogstwaarschijnlijk haar verbeelding was. Als er ooit bloed had gelegen had de regen die vast al weggespoeld. Silver keek trots over het Thunderclan gebied heen. Als Sunningrocks nu van hen was, zou binnenkort ook de rest van Thunderclan van hen worden. Het gaf haar weer moed om weer op pad te gaan en Thunderclan weer even een bezoekje te brengen. Maar voordat ze dat deed keerde ze weer terug naar hun eigen territorium. Ze moest hoognodig eens die Snowkiller onder vier ogen spreken.

Het was ook best logisch, dat clanleden naar hier trokken. Sommigen hadden misschien dezelfde beweegredenen als haar om hier te komen. Anderen kwamen vast voor de rust en van de overwinning te genieten. Het verwonderde haar niet dat ze dan ook net hier de moordenaar van Firestar tegen het lijf liep. Hij leek haar niet veel aandacht te schenken. Silver greens hierop en ging weer voor zich uitstaren. Als het rust was wat de kater wou zou ze hem die ook geven. Tot slot had ze alleen maar respect voor hem. "Zware dag zo te zien?" Terwijl de zon al aan het dalen was draaide ze haar kop zijn richting uit. Een rustig gesprek op het eind van de dag leek haar geen kwaad te doen.

Hij leek wel geïrritteerd te geraken door haar. Silver greens even en schudde toen haar kop waarbij ze uitkeek over het landschap. 'Hoe kom je erbij?' De poes haalde even haar schouders op maar deed verder niets. Het kwam al laat, zo meteen kon er wel eens een nachtpatrouille langskomen. De poes keek naar beneden alsof ze daar één of andere Thunderclanner verwachtte. Maar er kon even goed een Riverclan patrouille langskomen. "Je hebt mooi werk verricht. Voor zover het veel moeite koste om een Kittypet te vermoorden." Ze greens weer waarbij ze zich naar de hemel richtte en zuchte. Zo gemakkelijk. Die Thunderclanners stellen niets meer voor tegenwoordig.

De poes voelde zich haast gevleid met het compliment. Maar liet niets meer dan een klein lachje zien. 'Maar ach, iemand moest het toch echt eens doen. Dit woud zit vol met zwakkelingen die geen actie durven te ondernemen en het word tijd dat de superieure eens opstaan en tonen wat er gedaan moet worden.' Ze kon niet meer dan bij dat idee instemmen en knikken. "Het is een zonde voor deze katten om altijd in de achtergrond te moeten staan," Ze kreeg een duistere blik en voor het eerst was het iets waar ze volledig achterstond. "Alleen de aller domsten zouden een kater als jij moeten mijden," De poes snoof even waarbij ze haar blik ergens op het Thunderclan Territorium liet vallen. "Net als die Kittypets van Thunderclan." Het beviel haar wel dat de Thunderclan nu een Kittypet minder had. Men mocht hen zelfs dankbaar zijn. Neen beter nog, men mocht Snowkiller dankbaar zijn.

Zo slecht :/

'Nou hier heb ik absoluut niet in de achtergrond gestaan.' Met een krassend geluid haalde ze haar klauwen over de stenen heen waarbij er een vals lachje om haar lippen speelde. "I hope so. Riverclan moet weer gevreesd worden. Wij moeten gevreesd worden! En al die Kittypets moeten verbannen worden!" Herhaalde ze zijn woorden. Wat het ook mocht zijn, eindelijk was er eens iemand die het met haar eens was. Ze nam weer plaats op de rand van de rotsen waar ze haar vacht een snelle schoonmaak beurt gaf. "Dus wat ga je eraan doen." Ze snoof waarbij ze haar kop een halve draai keerde en de kater aankeek.

'Hopen is niet genoeg.' Zei hij. Silver snoof eventjes op dat antwoord en zette haar grijze breinmassa aan het werk. 'Er is niks dat er gedaan kan worden zonder dat er consequenties aan zitten en ik hou liever mijn plek binnen de clan.' Het deed de poes raar opkijken maar schudde toen algauw weer haar kop. "Misschien is het ene gevolg het andere wel waard?" Ze kon zich bedenken dat het niet fijn zou zijn om uit de clan gezet te worden. Hoe hard ze de clans ook haatte, nu was het niet het geschikte moment om verbannen te worden. [i]'Maar zodra ik weer rond kan ga ik buiten de grenzen weer verder met mijn werk.'[i] Silver greens voorzichtig waarbij ze licht haar mondhoek optrok. "Wees discreet in je werk. Je weet nooit zeker met wie je te maken krijgt." Het was niet dat ze echt om de kater zijn veiligheid gaf, of zelfs maar om zijn plan, maar alle kwetsbare informatie die ze konden winnen werd beter voor henzelf gehouden. De grijze poes snoof en keerde toen haar kop naar hun kamp. "Ik moet gaan. Wil niet te laat zijn voor avondmaal." Met een simpele zwaai van haar staart nam ze afscheid en liep weg.

{Topic uit}