My body's full of GUTS

Onderwerp: My body's full of GUTS ma 5 jan 2015 - 19:08

+Dawnpaw

De spanning nam toe toen de kattin eindelijk over het Thunderpath was, en nu op Thunderclan territorium. Dit was geweldig. Voor het eerst op andermans grond staan voelde slecht, verboden, en spannend. Aurora zette eerst een paar voorzichtige stapjes in het onbekende gebied, en liet het stinkende pad achter zich. Al snel begon ze te rennen. Nieuwe grond onder haar poten, onbekende textuur. Adrenaline vloeide door haar aderen, haar hart pompte sneller. Voor de verandering voelde ze zon op haar pels, in plaats van schaduw. Meer bomen, minder nat. Na een flink stuk gerend te hebben stond de tuxedo poes even stil. Ze was uitgeput, maar voelde zich heerlijk. Aurorapaw viel op de grond, zon op haar buikvacht. Hmmmm.... Na een paar minuten stond de poes weer op, en liet haar blik over het territorium glijden. Waar was ze eigenlijk?

Yu - Foxfire

::

Onderwerp: Re: My body's full of GUTS vr 9 jan 2015 - 20:13

Vrolijk trippelde Dawnpaw door het gebied van haar clan. Het was zo veel fijner om door het gebied te kunnen lopen zonder te moeten opletten of niemand haar zag. In haar kittentijd was ze erg vaak het kamp uit geslopen. Daar door had ze ook al wel zo vaak op haar kop gehad. Van al die keren had ze ook al regelmatig straf gehad. Het was zo saai geweest om de Elders gezelschap te houden. Sommige hadden wel leuke verhaaltjes verteld, andere konden niets meer dan klagen. Gelukkig kon ze, nu ze apprentice was, zo vaak het kamp uit gaan als ze zelf wilde. De trainingen bevielen haar ook wel, Wintersong was een goede mentor. Plotseling zag ze een zwart witte kat voorbij rennen die een aparte geur na liet. Op haar dooie gemakje was Dawnpaw het spoor gevolgd, de geur had ze al herkent als Shadowclan. Wintersong had daar wat over verteld, wat het nou precies was wist ze al niet meer. Na een stuk lopen zag de de zwart witte kattin staan. "Heya, wat doe je hier?" Vroeg de zwart witte kattin oprecht nieuwsgierig aan de Shadowclan apprentice.

When the sky is filled with light of the dawn:

"Heya, wat doe je hier?" In een ruk draaide Aurora zich naar de stem. Ze schrok, al liet ze dat niet merken. Even analyseerde de kattin de thunderclanner. De stem was niet aanvallend, de houding ook niet. Deze kat bedoelde geen kwaad, tenminste, zo leek het. "Verkennen." Antwoordde ze simpel. De tuxedo schopte tegen een steentje. Dus dit was Thunderclan territorium? Er was zon, veel zon. Het was leafbare, maar dit soort zon kreeg ze alleen in de warme seizoenen. Ze ging in de schaduw van een boom staan, en moest zelfs toen haar ogen toeknijpen. Toen focuste ze zich weer op de andere apprentice. "Moet je me niet van je gebied kicken?" Aurorapaw wist wel wat ze zelf had gedaan, maar deze kattin leek het niet zo erg te vinden. Misschien had ze ook honger naar avontuur? Of was ze slechts te soft?

Yu - Foxfire

::

Snel draaide de zwart witte apprentice zich om. De zwart witte kattin leek wat verrast. "Verkennen." Zei de kattin uiteindelijk terwijl ze tegen een steentje schopte. Dawnpaw knikte, het gebied was groot dus het was slim om te doen. Toen de apprentice in de schaduw van een boom ging staan herkende ze de geur, Shadowclan. "Moet je me niet van je gebied kicken?" Vroeg de Sadowclan apprentice vervolgens. Dawnpaw wist best dat het eigenlijk wel de bedoeling was dat ze dat deed. Ecbter had de kattin andere plannen. "Dat is toch saai! Ik zou het moeten doen maar ik heb nooit veel met de regels gehad." Bekende de zwart witte apprentice eerlijk. Ze had er geen zin in om de regeltjes te volgen en daar door avontuur te missen. Daar was helemaal niets aan. "Zullen we anders samen verkennen?"

When the sky is filled with light of the dawn: