{Ganzenopdracht} This is your fault!

Het was nog vroeg toen Silvercloud haar nest verliet. Ze wilde gewoon al haar gedachten nog eens op een rijtje zetten, zonder dat andere haar stoorden. Lynxfang deed de laatste tijd gewoon vreemd, leek haar te ontwijken en het volgende moment wilde hij haar weer bij hem. De poes was slim en wist vaak hoe ze anderen hun gedachten moest lezen, maar Lynx maakte het haar wel moeilijk. Het duurde niet lang voordat de zilveren poes een prooi gevangen had, een zwarte vogel. Het was geen Kraai, daar was die te klein voor. Maar de vogel kon wel doorgaan als een Kauw. De Riverclan poes liep terug richting het kamp toen er geritsel boven haar klonk. Boven haar? Net toen ze omhoog wilde kijken, viel er een zwarte schaduw op haar waardoor ze zelf plat tegen de grond gedrukt werd. De harder klap zorgde ervoor dat de poes naar adem moest happen. het leek alsof haar longen dicht werden geknepen. 'Wat moet je van me, ben je gek ofzo!'' Ze had zich nog maar net kunnen herpakken toen de stem van Snowkiller haar oren bereikten. Haar oren lagen in haar nek bij het horen van de beschuldiging. Eerst bedankte hij haar niet omdat ze zijn leven gered had tijden de aanval op Thunderclan, en nu beschuldigde hij haar voor niets?! 'Ik had wel dood kunnen vallen door je.'' Haar vacht stond nu ook recht van irritatie. Hij was dan wel iets groter, maar dat wilde niet zeggen dat ze zich niet kon verdedigen. En daarmee bedoelde ze dat ze zich niet op haar teentjes liet trappen door een verwende kater die dacht dat hij even alles mocht doen wat hij wilde en andere katten beschuldigen wanneer hij er zin in had. "De enige die hier gek is ben jij." siste ze direct als weerwoord en haalde haar lip op in een lage grom. "Jij denkt ook alleen maar aan je jezelf. Ik had evengoed iets kunnen oplopen door jouw stomme fout." Ze ademde even diep in, aangezien de klap van daarnet toch nog enkele aanslepende gevolgen had. Had hij niets beters te doen dan te zitten spelen tussen de takken. In de tijd van leafbare waren er veel betere dingen die hij zou kunnen doen. Ze kneep haar ogen even dreigend tot spleetjes.

''Werkelijk nu?'' De poes zwiepte geïrriteerd met haar staart bij de woorden van de oudere kater. ''Ik ben hier niet degene die hier rondstormd met een partij herrie waar zelfs een das zich voor zou schamen.'' Vaak liet ze zich doen en ontweek katers zoals Snowkiller, maar nu zou ze zich niet meer zo laten doen. Silvercloud was nu zelf een gerespecteerde warrior, ze had zelfs en twee apprentices gehad die allebei geweldige warriors waren geworden. Wat dacht deze kater wel. ''Ik had een perfecte balans maar nee, jij moest hier rondstormen. Ik weet het niet hoor.'' Ze haalde haar lip op bij wat hij verder zei. Oo, wat had ze graag haar klauwen in zijn gezicht gezet. Voorlopig zou dat nog niet gebeuren, maar de kater leek het nu echt wel uit te lokken. Misschien was hij wel express uit de boom gevallen om haar de schuld te geven. In deze tijd zou zoiets nog wel kunnen. Sommige deinsde voor niets terug. Silver legde haar oren plat in haar nek en richtte zich op naar de kater. "Misschien ben jij wel niet zo perfect als je denkt," Het woord 'perfect' spuugde ze er bijna uit, waarna ze hem aankeek met een afkeurende blik.

''En wat probeer je te bereiken, dat ik onder de indruk raak van je?'' Silvercloud's oortjes zakten nog dieper in haar nek bij zijn volgende woorden. Het was niet zijn houding, maar zijn woorden waar ze zich aan ergerde. De arrogantie droop zo van hem af. ''Maar dat zou jij nooit kunnen begrijpen, en zeker niet als je het ook nog eens moet verstoren. Ik weet niet of je het nog weet maar mijn poten beginnen net pas goed te genezen, een foute val door het feit dat jij rond stormde en ik had weer manen vastgezeten.'' "Ik dacht dat een sterke kater als jij, je niet zo snel liet afleiden door wat geritsel," gromde ze tussen haar tanden door en draaide zich vervolgens een 90graden om. Haar kopje draaide ze nog even zijdelings naar de kater om. "Maar ik had het blijkbaar mis. Zelfs grote kater kunnen niet op zichzelf passen." siste ze nog, verwijzend naar het feit dat zìj hem uit het water had gevist toen hij daar zelf niet tot in staat was.