I need a new song to sing, a new story to tell

Met lange passen sprong de flame-point she cat door het open land van hun territorium. Haar blauwe ogen gefocust op haar doel. Het konijn dacht van haar af te kunnen komen maar Butter was een snelle poes. Ze droeg geen lange pluizige pels zoals haar clangenoten deden wat haar net iets sneller maakte op het land dan de anderen. Maar andere Riverclan katten hadden weer meer bescherming in het water, hun main hunting ground. Butter was geboren zonder de beschermende vacht tegen het ijskoude water en daarom zeker in de winter verkoos ze jagen op het land boven jagen op vis.

Binnen enkele sprongen die bijna even groot waren als die van een jonge vos had ze het konijn ingehaald en met een laatste sprong wist ze haar voorpoten op het lichaam van het konijn te plaatsen en bracht het vluchtende dier naar de grond. Met een snelle beet beëindigde ze het leven en ging zitten met schokkende flanken van haar extreme ademhalingen. Langzaam draaide ze haar hoofd richting de hemel en dankte in haar hoofd Starclan voor het leven dat haar gegund was om de clan te kunnen voeden in deze barre tijden. Leafbare betekende honger en hopeloosheid. Niemand kon dat vergeten. En er was geen tijd om Starclan dankbaarder te zijn voor elk deel prooi dat ze konden bemachtigen.

Met een tevreden zwaai van haar staart kwam ze omhoog met het konijn in haar bek bungelend en begon richting het kamp terug te lopen. Onderweg zou ze nog een mus en een waterrat moeten ophalen maar dat maakte niet veel uit. Ze wist dat haar clan goed gevoed zou zijn vanavond en dat was het belangrijkste wat telde.

First post for Wolfgaze

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Overal lagen dode bladeren op de grond. De rode en oranje kleuren waren vervaagd en voor in de plaats was bruin gekomen. De bladeren waren opgekruld en kraakde onder de voeten van de gestreepte kater. De bomen waren zo kaal als een net geboren muis. De poot van een kikker hing uit de bek van Wolfgaze. Als hij één zonsopgang had gewacht waren de kikkers bevroren geweest. Een teken dat leafbare eraan kwam. Wolf deed zijn uiterste best om zoveel mogelijk prooi te verzamelen dat nog niet uitgemergeld was. Helaas had hij tot nu toe alleen een schriele kikker gevangen. Wolfgaze nam de weg terug naar het kamp. Hij zou onderweg misschien nog een slachtoffer tegenkomen. Een oranje schim bewoog door het ooghoek van Wolfgaze. Zijn aandacht werd getrokken door de plotselinge beweging. Hij stak zijn neus in de wind en nam de geur op. Het was Riverclan. Hij versnelde zijn pas en zag de flame-point poes. Wolf bekeek de poes en herinnerde zich ineens wie het was. "Hé Bhuttermhell, al succes gehabt?" zei hij met een mond vol kikker. Wolf kende haar niet zo goed, des te meer redenen om een gesprek te beginnen. Hij liet de kikker voor zijn voorpoten vallen, zodat hij makkelijker kon praten.

Ze wou zo snel mogelijk deze prooi afgeven en verder gaan. Ze had geen tijd om rond te hangen als ze de clan wou voeden voor hun enige mogelijkheid nog een paar schriele vissen waren. Iedereen dacht altijd dat Riverclan het best gevoed was maar het zou ze zwaar verbazen hoe uitgemergeld de riverclanners konden zijn onderr hun dikke vacht. En zeker bij katten zoals Butterbell die niet veel vacht hadden was het duidelijk te zien dat ze niet zo super veel eten hadden.

Een stem liet haar opschrikken en ze kwam slippend tot stilstand. HEt konijn bengelde in haar mond en de mus die ze ondertussen had opgehaald ook. Haar laatste stop zou de waterrat zijn maar de kat die haar aandacht had getrokken was toch even belangrijker. Ze liet haar prooi uit haar mond vallen en knikte respectvol met haar hoofd. "Wolfgaze." Sprak ze zacht ter begroeting en een glimlach vormde op haar lippen. "Gaat je jacht niet zo goed?" Vroeg ze zichzelf dwingend een lach in te houden. Ze was een van de beste jagers op het land maar het steeg haar nooit naar haar hoofd. Maar het miezerige kikkertje liet haar toch even lachen.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Butterbell liet de prooi uit haar mond vallen. "Wolfgaze" zei ze op een zachte toon. Wolfgaze kon nooit echt wennen aan de manier waarop katten deden als hij in hun beurt kwam. Hij was inprincipe niet veranderd, wel zijn rang. Katten waren daar over het algemeen onder de indruk van. Het kon hem eigenlijk niet zoveel schelen hoe katten tegen hem deden, als vriend, warrior, gelijke of deputy. Hij vond alles okay. Zolang het maar niet als een stuk vuil was. Zo behandelde Wolfgaze ze niet en zo verwachtte hij dat andersom ook. Wolfgaze kon het zien van een charmante glimlach niet onderdrukken. "Gaat je jacht niet zo goed?" Vroeg ze. Ze hield een glimlach binnen. Wolfgaze was zich opeens bewust van het zielige kikkertje dat voor zijn poten lag. "Uhhmm, nee, niet echt." zei hij met beschamende ondertoon. Hij schuifelde met zijn poten een beetje sneeuw over de kikker. Alsof er nooit wat te zien was. "Bij jou veel beter zo te zien." Hij keek naar de vele male betere vangst van Butterbell en weer terug naar zijn vangst.

Ze wist dat de kater waarschijnlijk niet te blij was met haar manier van hem begroeten maar ze kon simpelweg niet, niet haar respect tonen naar de kater. Een zachte glimlach lag op haar lippen terwijl ze naar hem luisterde en grinnikte zacht. Kikkers smaakte echt vreselijk maar als er niets anders was ging een kikker er wel in. Met een glimlachje schudde ze haar lichte kopje even heen en weer en likte over haar rug zijn beschamende onderrtoon liet haar al helemaal in de lach schieten en keek vervolgens iets blozend weg. "Ik kan gewoon goed jagen op het land. Jij bent weer tig keer beter met vis Wolfgaze." Grinnikte ze zachtjes en likte half beschaamd over haar pootje. Ze wou niet overkomen als een geweldige jager. Ze was niet perfect en eigenlijk moesten ze haar al helemaal niet midden in de rivier gooien. Haar pels en zij zelf zouden dat nou eenmaal niet geweldig vinden.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Het eerste wat hem opviel aan haar dat ze vriendelijk was. Niet het vriendelijk wat katten over je zeiden als ze je niet goed kende en iets aardigs over je wilde zeggen. Integendeel, ze gaf je het gevoel dat niets beschamend of raar was om te zeggen. Een mooie kwaliteit vond Wolfgaze het. Vriendelijkheid werd onderschat door katten merkte hij vaak. "Ik kan gewoon goed jagen op het land. Jij bent weer tig keer beter met vis Wolfgaze." zei ze terwijl ze haar poot likte. "Dan maken we samen een mooi team, vind je niet?" grapte Wolfgaze. Hij was ondertussen gaan zitten en had zijn staart netjes om zijn lichaam gevouwen. "Ik denk dat ik voortaan bij de rivier moet jagen voordat het dicht gevroren is. Anders heeft Riverclan niks aan me." zei hij bedenkelijk. Riverclan kwam moeilijk tijden tegemoet. Vis was het prooi waar de meeste van leefde en als de rivier bevroor was er nog maar een klein aantal prooi over.

BUTTERBELL

De jonge warrior kon het niet laten om even zacht te lachen op zijn woorden terwijl ze knikte. "Dat maken we inderdaad Wolfgaze." Haar ogen waren zacht en een charmant lachje speelde rond haar zachte lippen. Butter was altijd al een type geweest die onbedoeld snel mannelijke aandacht kreeg. Ze wist ook niet hoe Wolfgaze nu dacht al wat zij zag was een gezellig gesprek. Een die ze niet vaak had gehad met deze kater. Ja natuurlijk de normale patrol reports maar niets echt meer persoonlijks zoals de grapjes die ze nu maakte. Het deed haar goed om gewoon even normaal met iemand te praten. Na al het gedoe met Blizzardstorm en Snowkiller wist ze gewoon even niet meer wat ze precies moest doen. Ze voelde zich schuldig voor van beide katten houden maar ze kon ook niet precies kiezen voor een van de twee. Blizz was de vader van haar kittens maar tegelijk wel de slechtste warrior van het hele bos.. Snowkiller daarintegen was een geweldig loyale kater met een krachtige wil en idealen die hij absoluut wou halen. Dat.. beangstigde haar soms nog wel. Ze zuchtte zacht en werd terug naar de realiteit gezogen door Wolfgaze's woorden. Haar ogen brachten iets van ongerustheid naar boven en ze schudde haar hoofd heen en weer. "We moeten zo lang mogelijk de rivier proberen open te houden." Mompelde ze zachtjes. "Als de rivier eenmaal overvriest en Thunderclan beslist Sunningrocks terug te nemen.. Kunnen ze dat maar wat snel doen. Bovendien.. Zijn aanvallen nog veel makkelijker voor hun als ze niet eerst de rivier door hoeven te gaan." Mompelde ze bezorgd. Daarnaast was ze al helemaal bang voor wat er zou gebeuren als het water rond hun kamp opvrieste. Het zou de clans vrij spel geven..

Words: ### ||Tag: Name || Note: -

from Kíli @ Kickstart

+

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Na de wijze woorden van Butterbell realiseerde Wolf dat het gevecht met Thunderclan nog niet voorbij was. Butterbell had gelijk. De kans was groot dat Thunderclan Sunningrocks probeerde terug te veroveren als de rivier bevroren was. Maar hoelang kan je moeder natuur tegenhouden? Natuurlijk gingen ze er wel alles aan doen om dit te voorkomen, maar niemand kon zeggen voor hoelang. "Je hebt gelijk," beaamde Wolfgaze. "Maar onze eerste prioriteit is het voeden van de clan, anders zijn we te zwak om überhaupt nog te kunnen vechten als dat nodig is." stelde Wolfgaze. Leafbare nam altijd extra zorgen met zich mee en onder de clannen was het ook niet altijd koek en ei. Laat staan problemen binnen de clan, maar dat was het gewone clanleven natuurlijk.

BUTTERBELL

Er lag toch echt een lichte tint van angst in haar woorden en haar vacht rook lichtelijk bij de gedachte aan wat er kon gebeuren als hun kamp onbeschermd was tegen alles wat kon komen. De clans waren niet hun enige problemen. Een hongerige vos zou maar wat graag een half stervende clan lusten. En zonder goed voedsel zou de clan geen schijn van kans maken. Toch had Wolfgaze gelijk toen hij sprak en knikte ze langzaam haar mooie kopje. "Ik weet het." Mompelde ze langzaam en draaide haar hoofd nog eenmaal naar het water. "We moeten proberen de rivier en andere wateroppervlakken zo lang mogelijk open te houden. Ijs is makkelijk te breken als het nog dun is.. We kunnen het aan de Riverclan kant openhouden maar Thunderclan zou dit nooit doen. Wat betekend dat de rivier alsnog langzaam dichtslipt." Ze zuchtte zacht. Leafbare zou altijd onzeker blijven.. en nu al helemaal..

Words: ### ||Tag: Name || Note: -

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

"Precies," antwoorde Wolfgaze. Leafbare was altijd onzeker. Voor Queens en Elders was het vooral riskant. De kou nam ziektes mee en besmette alles wat een teken van zwakte liet zien. Wolfgaze begon zich schuldig te voelen over zijn kikker en om dan ook met iemand gezellig te gaan kletsen. Niet dat hij het erg vond, integendeel het was juist wel fijn. Maar Leafbare liet niet op zich wachten. "Zullen we verder gaan met jagen. Er is nog veel om te doen." zei hij zich realiserend. Hij moest meer vangen om Riverclan klaar te stomen voor Leafbare. Dit kon niet alles zijn. Elke minuut dat hij daar stond was verloren tijd voor de clan. Dat kon hij als Deputy niet maken vond hijzelf.

BUTTERBELL

Haar leven lang had ze altijd gevochten om Riverclan te beschermen. Met elke leafbare de drijging groter wordend omdat ze alleen maar beter begreep dat er gevaar onder elke steen kon liggen tijdens de gure manen die leafbare met zich mee bracht.. Haar hemels blauwe ogen richtte zich vervolgens op de kater die haar woorden beaamde en knikte haar mooie koppie langzaam. "Dat lijkt me een goed idee. Voor prooi besluit hun warme holen op te zoeken en wij met legen poten achterblijven." Mompelde ze en kwam omhoog haar pels uitschuddend en duwde haar nageltjes inde grond. Bijna wou ze de leiding nemen zoals ze vaak deed met hunting patrols maar wist zichzelf in te houden en keek naar de riverclan deputy. "Zeg jij maar waar we heen gaan Wolfgaze."

Words: ### ||Tag: Name || Note: -

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Butterbell was het eens met zijn idee en wachtte op een voorstel van Wolfgaze. "Wat dacht je van de Sunningrocks. Er is land waar jij goed op kan jagen en de rivier voor mij." stelde Wolf voor. Hij vond het wel goed bedacht. Kon hij meteen even checken hoe Sunningrocks erbij lag. Het zou hem niks verbazen als er nog steeds hier en daar Thunderclan te ruiken was. Leafbare zou het wel wegwassen, net zoals de warmte van Sunningrocks. Hij pakte de kikker van de grond met zijn bek. Even kwam er een ril door hem heen van de sneeuw die zijn tanden ijskoud maakte. "Laat Leafbare ongemerkt voorbij waaien." dacht hij kijkend naar Starclan. Newleaf was meer zijn seizoen, niet koud en ook niet heet. Het regende wel veel, maar de meeste tijd was Wolfgaze toch nat van het zwemmen.

BUTTERBELL

De jonge warrior keek naar haar deputy. Afwachtend op wat hij zou voorstellen en toen zijn voorstel kwam speelde een glimlach over haar lippen en ze knikte haar mooie kopje. " Dat klinkt als een prima idee." Ze raakte iets opgewekter. Behalve goed jagen konden ze prima zien of de rivier al begon te bevriezen en hun geurmarkeringen vernieuwen kon ook absoluut geen kwaad op zo'n gevoelig gebied als Sunningrocks. Sierlijk kwam de flame point omhoog en keek hem met een warme blik aan. " Zullen we dan?"

Words: ### ||Tag: Name || Note: -

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Ze knikte terwijl ze het plan goedkeurde. Yes, let's go! zei hij opgewekt. Hij maakte en aanloop en vloog met grote passen over de omgevallen stukken boom. Hij keek nog even achterom naar Butterbell, maar merkte dat hij geen rekening hoefde te houden met zijn snelheid. De flame-point poes was veel soepeler en sneller dan hij. De Sunningrocks lagen iets lager dan Small Forest, waardoor je bijna naar beneden viel. Van koud en nattige grond naar platte koude stenen.

Sunningrocks was mooier in Newleaf. De zon brachte de warme kleuren van het steen naar voren. Alles wat Wolfgaze nu zag was grauw en grijs. Gelukkig stroomde de rivier nog en af en toe kon Wolfgaze het geritsel onder de stenen voelen. "Hier zitten we goed."stelde Wolf. "Laat ik dan maar eens een paar visjes vangen." zei hij kijkend naar de stromende rivier.

Note: Wil je het topic verhuizen, of gewoon hier laten staan :3?

Butterbell schreef:: BUTTERBELL

Een grijns gleed over haar bleke lippen en gaf de vorse kater een kleine voorsprong voor ze opschoot en achter hem aan ging. Haar soepele lichaam schoot tussen de bomen door en al snel lag ze op zijn hielen maar hielt een gepaste afstand. Haar ogen stonden vastberaden en zo snel ze kon rende ze door tot ze uiteindelijk tot stilstand kwam. Haar vlanken bewogen nauwelijks en ze glimlachte gerustgesteld ziend dat de rivier nog altijd stroomde. Ze rekte zich uit en sloeg met haar staart entausiast op het horen van geritsel in de struiken. "Absoluut perfecte plek." Grijnsde ze en dook door haar poten naar de bosjes toesluipend.
Words: ### ||Tag: Name || Note: Laat maar hier denk? En sorry korte post zit op feest
from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Terwijl Butterbell sluipend de bosjes in liep, ging Wolfgaze naar de rivier. Hij ging op een van de stenen zitten die in de rivier lag. Het water klotste af en toe op de steen die ook vissen mee stuurde. Met een poot klaargezet wachtte Wolfgaze geduldig af. De eerste paar visjes kwamen boven. Met een snelle mep over het water gooide Wolfgaze de vissen op de kant. Door de klap waren ze ter plekke dood. Twee niet al te klein vissen lagen op de kant. Hij keek op en zag alleen een staart van Butterbell door de bosjes. "Dat zijn er al twee, en wat heb jij Butterbell?" riep hij naar de bosjes.

BUTTERBELL

Ze was verdwenen in de struiken en dook door elkaar. Al snel had ze een muis in de gate en likte haar lippen af. Ze verlaagde zich nogmeer en haar klauw schoot razendsnel uit meteen de muis grijpend en dodend. Het was een vette die zeker een grote warrior goed zou voeden. Tevreden kwam ze omhoog en keek naar Wolfgaze die haar aansprak met het muisje uit haar bek bungelend. Sierlijk sprong ze uit de bosjes en legde de muis naast de vissen en knikte goedkeurend. "Kijk dat gaat beter hmm?" Grinnikte ze en gaf hem een klein likje over zijn wang voor ze 'blozend' wegkeek en naar het water staarde.

Words: ### ||Tag: Name || Note: Laat maar hier denk? En sorry korte post zit op feest

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Bij de visjes die wolfgaze had gevangen legde Butterbell een vette muis. Een goede vangst voor deze tijd van het jaar. Ze had niet gelogen toen ze zei dat ze op land uitstekend jaagde. Voor dat ze terug naar de bosjes ging, gaf ze snel een lik over Wolfgaze's wang. Blozend keerde ze haar hoofd om. Wolfgaze bleef verbaasd achter, niet wetende wat hij moest denken. Hij schraapte zijn keel en keek weer het water in. Niet dat zijn hoofd bij vissen zat. "Was ze gewoon een flirt, of bedoelde ze er iets mee?" zat hij te denken. Volgens hem had Butterbell al een soort van relatie met iemand anders. Hij schudde zijn hoofd. Hij moest met zijn kop bij de belangrijke zaken blijven en dat was vissen, de clan en Leafbare. In plaats van vissen op de kant, dook hij het water in. Het was niet diep. Net genoeg om in zijn geheel onderwater te blijven. De visjes stroomde met de rivier mee terwijl Wolfgaze er één met zijn bek ontving. Met een soepele beweging kwam hij weer op de kant en legde de vis bij de andere twee. Hij keek nog even om naar de bosjes, maar ging met een vaart weer het water in. Er moest meer komen en dat was dat.

BUTTERBELL

Butter kon zichzelf wel uitschelden. Hoe kon ze zo'n idioot zijn om zo'n plotse beweging te maken. Ze sloot haar ogen en haalde diep adem. Ze keek even snel naar hem hoe hij zichzelf in het water liet vallen en schudde half vol afschuw haar hoofd. Ze moest er niet aan denken het water zo koud nu.. Zacht zuchtte ze en schoot weer weg in de bosjes. Niet dat ze echt op haar prooi zou kunnen letten. Ze vroeg zich af waarom ze zojuist zo'n idiote actie had gemaakt. Het zou al haar problemen alleen maar groter maken als hij het verkeerd opvatte. Ze had al genoeg gezeik met Snowkiller en Blizzardstorm. Daarnaast ging het ook echt geweldig met haar gevoelens voor Secretvoice. Wat was er met haar aan de hand om ook nog zo'n movement te maken bij Wolfgaze!

Words: ### ||Tag: Name || Note: -

from Kíli @ Kickstart

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Het vierde visje dat hij vind was aan de volle kant. Zijn ogen ruste een blik op de stapel met prooi. Het was genoeg voor de clan. Samen met de kikker was het wel meer geworden dan Wolfgaze dacht. Hoe moest hij dit in een keer mee krijgen? Hij schudde zijn vacht uit zodat het vocht niet dieper in ze vacht zou komen. Hij pakte de eerste twee vissen van de grond. Dat ging nog. De derde en vierde kwamen er ook net in, maar met moeite. De kikker was nog wel het moeilijkst. Met de tanden die hij over had pakte hij de poot. Wolf slingerde de kikker in de lucht en ving hem op in zijn bek. Met een flats kwam het terecht in zijn bek. Het was gelukt. Al hingen wel de poten naar buiten. Hij wachtte tot Butterbell terug kwam zodat ze samen terug konden. Nou ja, als ze dat wilde natuurlijk...