It's better this way

Hoe had dit ooit kunnen gebeuren? Daar liep hij dan, met drie pasgeboren kittens door het Shadowclan gebied. Hij zou proberen om zo dicht mogelijk bij het kamp te komen, dan was de kans op succes het grootst. Gelukkig kon hij leven met een gebroken hard. Op het moment was het versplintert tot kleine stukjes. Eerst moest de Shadowclanner sterven terwijl ze geboorte gaf aan zijn kittens. Daarna moest hij ook nog eens de kittens afgeven voor hun eigenen bestwil. Hij was in ieder geval blij dat ze nog maar net waren geboren en hem dus niet zouden kennen. Voorzichtig legde hij de drie kittens op de grond waarna hij snel wat mos bij elkaar op een hoopje gooide. Hier legde hij de drie op. Voorzichtig raakte hij het neusje van de rode kitten aan. "Torch, be safe and get strong quick," zei hij kijkend naar de rode kitten die sprekend op hem leek. Torch zou later een grote en sterke kat worden, daar was Hellhound zeker van. Hij wendde zich tot de donkere kitten en raakte ook diens neusje zachtjes aan. "Hati, be safe and make me proud," zei hij kalm. De rode kater hoopte dat alle drie de kittens op tijd zouden worden gevonden en opgenomen in de Shadowclan. "Solara, be safe and become a beautiful she cat," zei hij nadat hij de rood zwart gevlekte kattin een tikje op haar neus had gegeven. Rustig ging hij weer rechtop staan en zette een paar stappen naar achter. Hellhound had voor de Shadowclan gekozen om meerdere redenen. De kattin waarvan de kittens waren kwam er vandaan, ook had hij er zelf vroeger in gezeten. "It's better this way," verzuchtte de kater. De rode tabby draaide zich om, in een rustig tempo begon hij weer naar de grens van het gebied te lopen. Natuurlijk hield hij de kittens liever bij zich, hoe je het ook wendde of keerde, hij hield van ze. Het was beter voor de drie om veilig in de Shadowclan op te groeien. De kater vertrouwde de Bloodclan katten meestal niet. Hij ging ze dan ook echt niet achterlaten bij een van de Mothercats. Ze zouden dan slecht worden verzorgt, helemaal als ze wisten dat het halve Clancats waren. Het was gewoon beter zo. Hellhound's rode vacht verdween de bossen in. Dat was het dan, tijd om zijn leven weer op te pakken.

{Direkit, Dauntrose & Ashdrizzle only!}

Ashdrizzle liep een paar passen achter haar. Ze waren op jachtpatrouille gestuurd, wat weinig succes had gehad tot hiertoe. Dauntrose stopte weer eventjes op de omgeving af te speuren. Niets dan donkere bomen, verwelkte struiken en een witte ondergrond. Ook de geuren vertelden niets. Ze keek even achterom naar de zilveren kater voordat ze weer door stapte. Tot nu toe had ze nog niet met hem gesproken. In de patrouille dan toch. Soms wel eens feliciteren bij de ceremonie of hem toe knikken, maar niet meer dan dat. Raven vlogen op toen ze voorbijkwamen. Wetend dat het toch niets uithield begon ze te rennen. Voordat ze naar de zwarte vogels kon springen rook ze een bekende geur. Bloodclan, maar toch had het nog iets bekend. Vlug liep Dauntrose door. En daar zag ze het. De groep kraaien en een rode vacht die wegliep. "Ashdrizzle.", riep ze luid achterom kijkend. Ze wachtte niet op antwoord en liep op het groepje raven en kraaien af. De geur van bloed vertelde ze dat er iets lag. De vogels vlogen op en 3 kittens kwamen tevoorschijn. Een donkere ademde nog, de andere twee niet meer. Ze keek in de richting van de rode vacht, maar die was al verdwenen. De gevlekte poes kreeg een krop in haar keel. Nu wist ze waarom Slenderstep Blackpaw had geadopteerd. Je kon die kitten niet zo maar achterlaten. Voorzichtig pakte ze de donkere kitten op. "Ash."

Hm misschien wilde hij op zoek gaan naar de mooiste prooi of misschien was het gewoon een gebrek aan concentratie want nog steeds liep hij rond met lege poten. De poes voor hem had ook geen geluk gehad. Maar hij, een redelijk volwassen warrior, kon toch wel een miezerig muisje vinden in deze kou? Nee dus. Afgeleid bleef hij achter hangen, voor het geval Dauntrose iets zou missen, maar hij was degene die werd geroepen door haar. Het kon niet over een prooidier gaan, want die zou nu dan zijn weggejaagd.
De geur van bloodclan kwam zijn neus binnen nu hij zich concentreerde op de zaak en gealarmeerd trippelde hij op de calico af. Meteen zag hij een paar hoopjes vacht die de geur gedeeltelijk droegen. Kraaien vlogen om hen heen en met een boze sis joeg hij er eentje weg, die naar zijn mening wat te nieuwsgierig was. Er waren drie kittens, twee die niet veel reacties gaven en eentje die.. die er gehavend uit zag. "Ash." De grijze kater wierp een blik opzij. De kater pakte het kleintje wat en zette hem bij zijn poten om hem wat gemakkelijk te likken, het bloed zo wegwassende. Dan zou het ventje wat minder kou lijden en minder vies worden. "Het zijn bloodclan kits.." Murmelde hij, al rook hij ergens toch wel een hint van shadowclan. "Ik denk halfclans?"

Ashdrizzle jaagde de nieuwsgierige vogels weg. Toen ze hem riep nam hij meteen de kitten over en begon hem stevig te likken. "Het zijn bloodclan kits.." Murmelde hij. Ze snuffelde aan de kitten en ontwaarde ook een ShadowClangeur. "Ik denk halfclans?" Ze knikte. "Herkende jij die bloodclangeur niet. Hij komt me bekend voor.", miauwde ze nadenkend. Langzaam draaide ze zich naar de andere kittens. Voorzichtig snuffelde ze eraan, duwde haar neusje ertegenaan. Een kleine zucht verliet haar lippen. "Zoals ik al dacht...", mompelde ze zachtjes. Ze draaide zich weer om naar Ashdrizzle. "We kunnen ze hier niet laten liggen."

*Leest de post hieronder* Ik ga Jamie laten posten, voordat ik dat weer ga doen ^^~

"Herkende jij die bloodclangeur niet. Hij komt me bekend voor." De grijze kater probeerde de andere geur nog te achterhalen, maar de sterke gemengde kittengeur leidde hem af. "We kunnen ze hier niet laten liggen." De grijze kater beet op zijn lip. "Nee inderdaad, maar ik weet niet of ze de clan wel binnenkomen zo.." Murmelde hij en keek naar beneden, naar de overgebleven kitten. Hij had wel iets shadowclan-achtigs, ja. "En of Shrewstar hier blij mee gaat zijn.."

"Nee inderdaad, maar ik weet niet of ze de clan wel binnenkomen zo.." Dauntrose keek naar de kitten tussen zijn poten die zich nu piepend in de zilveren pels verstopte. "En of Shrewstar hier blij mee gaat zijn.." Ze zuchtte zachtjes. "Ik geloof ook niet dat Shrewstar blij gaat zijn, maar zij is ook redelijk. Ze zal onze keuze aanvaarden, niet?" Ze keek hem vragend aan. Ash kon weigeren en Shrewstar ook, maar zij ging er persoonlijk voor zorgen dat deze kitten hulp kreeg. Warmte...

De kitten begroef zich in zijn vacht en de grijze kater fronste even licht. "Ik geloof ook niet dat Shrewstar blij gaat zijn, maar zij is ook redelijk. Ze zal onze keuze aanvaarden, niet?" Hij richtte zijn blauwe kijkers op de calico en knikte. "We kunnen het altijd proberen, want hem zo achterlaten is ook niet reëel." Murmelde hij toen en gaf de kitten nog een paar voorzichtig likken over zijn rug, zodat die weer wat schoon werd gemaakt. "Ik draag hem wel, als we in het kamp zijn kunnen we Acefray er maar het beste meteen bij halen." Met die woorden gezegd te hebben raapte hij de jonge kitten op bij zijn nekvel en probeerde hem zo stil mogelijk in de lucht te houden, terwijl hij wachtte op Dauntrose.

"We kunnen het altijd proberen, want hem zo achterlaten is ook niet reëel. Ik draag hem wel, als we in het kamp zijn kunnen we Acefray er maar het beste meteen bij halen." Dauntrose knikte. Ashdrizzle raapte de kitten op en wandelde vooruit. Ze keek naar de twee andere bundeltjes waar de kraaien nu rond pikte. Haar hart brak, katten waren geen voedsel. De poes gromde naar de vogels en pakte de twee dode kittens op. De geur van bloed maakte haar misselijk, maar deze kittens verdienden het om begraven te worden. Ze stuurde een sorry-blik naar Ashdrizzle en begon naast hem te lopen.

Toch ging de poes hem niet gelijk voor, maar pakte ze de gestorven twee kittens op. Ashdrizzle zuchtte bij haar blik en wenkte haar alsnog om voor te gaan. Als er plots een vijand voor zijn neus opdook kon hij deze kitten niet laten vallen, zij wel. Het zekere voor het onzekere moest genomen worden. De kitten had niet lang, hij moest verzorging en voedsel hebben en snel.

Dauntrose knikte en ging half voor Ashdrizzle lopen. Ze moest hem en de kitten in zijn bek beschermen. Doordat ze zo dicht liep hoorde ze dat de kitten niet al te best ademde. Hij zag er ook zwak uit. De calico ging sneller en hield haar kop omhoog om de levenloze lijfjes niet op de grond te laten slepen. Verschillende vragen schoten door haar hoofd. Waarom had de rosse kater hen achtergelaten? Waar was hun moeder? Het bos begon dichter te worden. Ze waren er bijna.

De kitten werd na een tijdje wel redelijk zwaar en de spieren in zijn nek begonnen pijnsignalen te sturen naar zijn kop. Toch voelde hij opluchting door zich heen gaan toen het kamp in zicht kwam en hij een wat optimistischere blik aan Dauntrose gunde. Hij haastte zich door de ingang van het kamp naar de medicine cat's den, zoekende naar Acefray om deze kitten te helpen.

Dauntrose trippelde naar het camp en liet Ashdrizzle eerst gaan. Ze kreeg een optimistische blik van hem en ze knikte terug. Met de dode kittens in haar mond wandelde ze het camp in. Ashdrizzle liep al naar de Medicine cat den. Zij ging midden in het camp zitten. "Shrewstar of Innerghost!", riep ze aarzelend. Ze wist niet wat er zou gebeuren.

{Open voor Innerghost & Shrewstar & Acefray of een vervolg topic?}