My interest is caught

Ze was midden in de woonkamer gaan zitten, met haar staart over haar achterpoten heen. Haar oren stonden spits naar voren terwijl ze met een kalme blik in haar gifgele ogen naar één van haar twolegs staarde. Ze zag dat de mannelijke twoleg dat ongemakkelijk vond en daarom deed ze het ook. Soms zag ze hoe hij vanuit zijn ooghoek naar haar keek terwijl hij op de bank naar de rare bewegende doos keek. Ze vond het heerlijk als ze hem kon treiteren, simpelweg omdat hij zo goed te manipuleren was. De vrouwelijke twoleg was moeilijker, zij was te naïef om te zien dat ze haar probeerde te intimideren. Ze vond haar alleen maar lief en schattig en daar kon ze zich mateloos aan irriteren, maar het waren haar twolegs en ze moest het er mee doen. Natuurlijk kon ze weg gaan, maar ze was al op leeftijd en ook al kon ze nog best voor haarzelf zorgen en zou ze het nooit aan zichzelf toegeven ze was het leven buiten niet meer gewend. De mannelijke twoleg had inmiddels zijn blik helemaal op haar gericht en ze zag zijn gedachten door zijn ogen flitsen. Hij zat duidelijk te bedenken of hij haar een snauw kon geven, helaas voor hem kwam net de vrouwelijke twoleg de kamer binnen. Hij vloekte zachtjes en keek snel weer naar het scherm. Er ontstond een grijnsje rond haar lippen terwijl de vrouwelijke twoleg haar even over haar kop aaide. Ooh, wat vond ze dit toch heerlijk. Situaties creëren die de twolegs de stuipen op het lijf joegen. Het grijnsje verdween weer en kalmpjes stond ze op. Het werd weer eens tijd om naar buiten te gaan. Het kattenluik klepperde toen ze er doorheen glipte. Ze trippelde door haar tuin en nam alle geuren in haar op, om ze één voor  één te onderscheiden en een plaatsje te geven. De geuren van de buurkatten, het gras en het werkende hout van de schutting die nat was. Ze verliet de tuin en liep door, gewoon om even te kunnen lopen. Ze vond het prettig om haar poten te strekken en informatie te verzamelen. Ze opende haar bek toen een shadowclan geur haar zintuigen prikkelde, dat was interessant. Ze veranderde haar koers en liep in de richting van de geur. Toen viel haar blik op de shadowclan kater, een kater zonder ogen. Ondanks dat de kater blind was verloor ze haar scherpte niet.  Ze had genoeg levenservaring om niemand te onderschatten. Ze was altijd alert. “Hallo Shadowclan kater.” Haar stem klonk rustig terwijl ze voor hem stil stond. “Nieuwsgierig naar kittypets?” Vervolgde ze, zonder de toon van haar stem maar een moment te veranderen.