Another day, another stranger (Lumina)

Het had lang geduurd voordat ze nog maar een poot buiten haar tuin had gezet, haar veilige omgeving. Ze had behoedzaam het bos vermeden en had zich een weg gebaand naar de voorkant van haar woning. De geur van Chiyna en Chester hing overal. Ze waren dan ook iets ouder als haar, waardoor ze ook veel sneller hun stap in de buitenwereld hadden gewaagd. Haar voorzichtigheid verdween echter al snel. Haar nieuwsgierigheid en speelsheid kreeg terug de bovenhand. Ze sprong tussen de planten door, die in de voortuin stonden van het huis van haar eigenaren en kwam vervolgens met haar poten op de stoep terecht. Haar oortjes zakten bijna direct achteren toen een groot iets in de verte opdoemde. Lumina sprong snel terug tussen de planten toen het grote monster langs de stoep voorbij raasde. De kitten haar angst verdween echter al snel en haar oortjes richtte zich in de richting waar het grote ding op vier ronde dingen verdween. Wat was dat? Al snel sprong ze terug uit de bak met planten toen er plots een oudere kater voor haar verscheen. Of de kater hier al even liep wist ze niet. Haar aandacht was daarnet totaal gegaan naar het monster op de zwarte strook. "Hallo" Een glimlachje stond op het snoetje van de jonge kittypet. Ondertussen kon ze al verschillende geuren onderscheiden. Zo had je de geuren van Chiyna en Chester, maar ook Skinny Love was een poes die een eigenaar had. Had deze kater ook een mens die voor hem zorgde? Nieuwsgierig zoals ze altijd was rolde de vraag bijna direct van haar lippen. "Hallo," mauwde het poesje direct en hield haar kopje even schuin. "Wie ben jij?" volgde er direct achter, zonder dat ze zichzelf eerst voor stelde. Neen, zij wilde eerst weten wie hij was. Zij moest eerst alles weten, zodat haar nieuwsgierigheid gekoesterd werd. Ze hield dat zich toch altijd voor. Zij was degene die het moest weten, want deze kater stond bijna in haar voortuin. Territoriumdrang zat dan wel niet in haar kopje gedramd, maar toch kwamen zulke dingen onopvallend naar voren. In elke kittypet zat nu eenmaal iets van hun wilde voorouders.

Ik ben Jinx, ik leef hier wat dieper in de stad" Lumina's staart zwiepte geamuseerde heen en weer toen de kater antwoordde op haar vraag. Dat zwiepen van haar staart had ze dan wel overgenomen van de hond in het huis naast dat van haar, maar in haar ogen leek daar niets mis mee te zijn. Jinx herhaalde ze in haar kopje. Ze was altijd al slecht met namen, dus het zou zkeer nog wel voorkomen dat ze nieuwe namen verkeerd uitsprak. Niet dat dat erg was. Kittens maakten nu eenmaal zulke fouten, ookal was nu nu 6moons. Lumina moest nu eenmaal alles op zichzelf leren. "En wie mag jij wel niet zijn?" Ze richtte haar kopje direct fier op. "Ik ben Lumina," piepte als antwoord en zette zichzelf met een opgewekt glimlachje neer.

"Aangenaam Lumina," De jonge kat snorde geamuseerd bij de woorden van de kater. "Jij woont hier zeker in de buurt?" Ze knikte enthousiast bij zijn volgende vraag. "Ik woon hier." mauwde ze en wenkte met haar staart naar het huis waar ze voor stonden. Zijn companion, Samuel leefde daar samen met zijn familie. Jonge Samuel was dan wel 23moons, wat blijkbaar jong was voor een mensen, maar dat maakte voor haar niet uit. Lumina draaide haar blik direct om naar de straat naast hen, toen er weer zo'n vreemd ding met grote snelheid passeerde. Ze was dan wel niet snel bang, maar aan zulke dingen moest ze toch wel eerst wennen. "Wat is dat eigenlijk?" vroeg ze aan de oudere kater en knikte kort met haar knopje naar de rode auto die in de verte verdween.

"Dat is een auto," De jonge poes richtte haar blik op de straat, die nu autovrij was. "Een auto," herhaalde ze zachtjes en richtte haar twee oogjes direct weer op de oudere kater. "Of terwijl een monster, zoals clankatten en rogues het noemen. Verschrikkelijke dingen, ik hoop dat je mensen je daar nooit in zullen stoppen," Haar oortjes schoten terug nieuwsgierig naar voren bij wat de kater zei. "Heb je dan al eens in een auto gezeten?" mauwde ze direct weer. Ze kon zo nog uren duren gaan en nieuwe vragen ophalen van dingen die ze eigenlijk nog niet wist. Ze was ondertussen al wel 6moons, maar dat wilde niet zeggen dat ze alles kende zoals een normale kat. Ze is als jonge kitten nog heel lang binnen gehouden, aangezien haar mensen haar niet in de sneeuw buiten wilden laten.

De kitten grinnikte zachtjes bij wat de kater vervolgens zei en richtte haar kopje weer even op de straat naast zich toen er weer een wagen voorbij ging. Plots zakte ze speels door haar pootjes. Ze trippelde al heel de tijd van de ene naar de andere kant. "Teach me," zei ze met een brede grijns en zwiepte haar staartje enthousiast heen en weer, zoals ze de hond van de buren had zien doen. Even richtte ze haar oogjes op de Kater, hopend dat hij het begreep. Ze was een bom vol energie en moest dat soms eens kwijt. Haar huisgenoten verdwenen altijd, dus daar had ze niets aan. Zonder verder nog te wachten sprong de jonge poes op de kater en zette haar nageltjes in Jinx's staart. Lumina was slim en wist dus dat ze dingen bij moest leren om te overleven in de tuinen van de mensen. Ze gebruikte gewoon haar schattige kitten uiterlijk om zulke dingen uit oudere huiskatten los te krijgen. Slim was ze zeker.