Je suis été timide

Onderwerp: Je suis été timide wo 18 feb 2015 - 18:53

De witte Shadowclanner liep door haar territorium, en was op weg naar Fourtrees, waar de vier eiken het veldje sierden, waar ze misschien nog wel een andere kat tegen kon komen, wie weet een kat van een andere clan. Haar pootjes brachten haar tot het midden, en keek omhoog naar de blauwe hemel. Lichte sneeuwvlokjes vielen naar beneden en een versmolt met haar neusje. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht, maar ze keek snel, geschrokken, opzij, naar de struiken. "Wie is daar?" vroeg Snowleap. Ze moest en mocht hier niet vijandig doen, iedereen mocht hier komen, maar toch.

»Willowfur mag als eerste

» I prepare for the noble war «
» I'm calm. I know the secret. I know what's coming «
» And I know no one can stop me. Not even myself. I kill people «
» I like. Some of them beg for their life. I don't feel sad. I don't feel anything «
Je suis été timide 2rx7cj5

» It's a filthy world we live in, it's a filthy goddamn world and honestly I feel like I'm helping «
» To take them away from the shit and the piss and the vomit that run trough «
» The streets. I'm helping to take them to somewhere clean «
» There's something about all that blood man «
» I drown it «
» AHS «

Onderwerp: Re: Je suis été timide za 21 feb 2015 - 18:06

Willowfur wandelde samen met de uitgekozen katten en haar leider naar de Fourtrees. Ze had er zin in, want dat was haar eerste keer. Spannend, niet? Ze keek om zich heen. Ze was het niet gewend om zo met haar clangenoten door ander territoria te lopen. Ze wilde een gesprek beginnen met één van haar vrienden uit de Clan, maar ze liet het. Nee, wacht tot we er zijn, Dacht ze in zichzelf. Dan keek ze omhoog, naar de mooi verlichte hemel en dacht terwijl na over wat er allemaal aan bod zou komen in de vergadering. Haar oogjes twinkelden, zo trots is ze niet meer geweest toen ze haar andere ceremonies beleefde. Toen zag de ThunderClan poes wat verder een andere groep wandelen, ze wilde er heen trippelen, maar de warrior wist niet wat de reactie was van de leider van de groep als er plots een kat van een andere Clan aan kwam stappen. Ze kon het niet laten en ging wat dichter bij. In haar zicht zat een witte poes, ze was een beetje achter van de Clan. De poes veronderstelde dat het de ShadowClan was die ook naar de vergadering ging. Willowfur kwam dichter bij de witte poes. tot haar verbazing hoorde de poes haar pootstappen en stelde meteen een vraag:"Wie is daar?" De zilver gekleurde warrior wou meteen antwoorden: Ik ben Willowfur, van de ThunderClan"

Onderwerp: Re: Je suis été timide za 21 feb 2015 - 18:29

Een kat - of poes - die vaak het kamp uitwas was toch echt Snowleap. Foxpaw verbaasde zich er iedere keer weer over als ze de poes weg zag glippen. Dit keer had ze besloten om de poes te volgen, en dat was zeker geen slechte beslissing geweest. Ze waren ver van thuis, maar dat vond de rode apprentice alleen maar superspannend. Na een tijdje begon het zachtjes te sneeuwen, iets wat Fox best leuk vond. Toch was dat niet hetgeen waar ze naar keek. Wat waren die vier bomen groot! En de grotesteen, wat geweldig was dat! Toen ze weer naar Snowliep keek, zag ze dat de witte poes ook stil was blijven staan, en net toen ze tevoorschijn wilde komen, vroeg haar clangenoot wie 'daar' was. Foxpaw stapte naar voren, maar zag toen ook een andere poes tevoorschijn komen die zei: "Ik ben Willowfur, van de ThunderClan". Snel ging de apprentice bij de warrior uit haar clan staan, en miauwde ze een snelle hallo. De rode poes bekeek de kat uit de andere clan aandachtig. Zo anders zag ze er niet uit, alleen de geur was anders.