Sunkit terrorism

Onderwerp: Sunkit terrorism wo 18 mei 2011 - 20:54

Sunkit sloop zo stil als ze kon de Apprentice den binnen. Nieuwsgierig keek ze om het hoekje om te zien of ze iets kon uitspoken. De nursery had ze afgelopen ochtend al op stelten gezet door haar rampzalig gedrag. Als een waar roofdier had ze rondgeslopen en hiermee behoorlijk wat opschudding onder de kittens veroorzaakt.
‘Je bent gestoord, Sunkit,’ was haar dan ook meermaals verweten. Ter antwoord had ze telkens weer trots een ‘ik weet het’ gegrauwd, waarna ze doodleuk weer verder ging met het terroriseren van een ieder die ze op haar pad tegenkwam. Zij was een warrior en iedereen moest dat weten.
Uiteraard was het direct gedaan met de lol toen haar moeder haar een halt toe riep en zei dat het genoeg geweest was. Dat het tijd was voor een wasbeurt.
Vol ergernis had Sunkit de wasbeurt uitgezeten en was meer dan blij toen haar moeder klaar was. Ofja, toen ze gezegd had dat ze wel schoon genoeg was en haar moeder nog enkele likken had gegeven vooraleer ze weg mocht.
‘En niet de andere kittens plagen,’ had ze er nog gauw achteraan gezegd. Natuurlijk had Sunkit grijnzend geantwoord dat ze dat nooit zou durven doen, waarop haar moeder enkel fijntjes geglimlacht had.
‘Ik meen het, Sunkit,’ waarschuwde ze ‘laat ze met rust, of het is helemaal gedaan met de pret. Dan mag je de komende dagen de nursery niet verlaten.’
Sunkit had wat in zichzelf gegrommeld over dat ze het allemaal maar stom vond, maar beloofde alsnog haar moeder dat ze de andere kits met rust zou laten. Wat dus betekende dat ze ergens anders lol moest maken.

Stilletjes had ze zich dan ook naar de Apprentice den begeven. Toen ze enkele katten zag, sprong ze direct uit de schaduw.
‘Ik ben een warrior, en jullie zijn mijn prooi,’ grauwde ze, terwijl ze vol enthousiasme door haar poten zakte en zich opnieuw voordeed als een waar roofdier. Ze zette zich af van de grond en wilde boven op één van de apprentices springen. Natuurlijk was Sunkit te traag en belandde ze met haar neus op de grond.
‘Nouou,’ pruilde ze ‘niet leuk.’ Ze schoot echter meteen in de lach en keek met grote onschuldige ogen op naar de oudere katten. ‘Verder ben ik wel lief hoor,’ zei ze op een iets te lieve toon. Voordat de katten echter konden reageren, was ze alweer vertrokken om een volgend slachtoffer te besluipen.

Sandwhisper ~ Sunwise (Sunkit) ~

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism zo 29 mei 2011 - 21:06

Eindelijk had Whitepaw mogen intrekken in de Apprentice den. Haar eerste nacht was best opwindend geweest. Samen met de andere nieuwe apprentices was ze de apprentice den in komen lopen en allen hadden een plekje gezocht om voortaan te slapen. Whitepaw had een plekje in een hoek uitgezocht, daar had ze zich veiliger gevoeld. En ze wilde vooral niet in het volle zicht liggen. Haar eerste nacht was rustig verlopen en ze was zeer goed uitgerust. Zodra ze haar ogen had open gedaan dacht ze even in een flits dat ze nog in de Nursery was. Maar toen wistr ze het weer ze was een apprentice nu. Langzaam stond ze op en rekte zich uit. Ze liep met zachte en langzame passen de Den uit en werd bijna onmiddelijk al besprongen door een kit. '' Ik ben een warrior , en jullie zijn mijn prooi,'' had het kitten gegrauwd en Whitepaw was snel opzij gesprongen waadoor Het kitten op haar neus belandde. Pas toen herkende Whitepaw haar nichtje Sunkit. Zachtjes grinnikte Whitepaw en keek haar nichtje aan. '' Je bent te traag,'' zei ze plagend en zwaaide even met haar staart. Haar toon was niet boos of echt pestend, gewoon een plagerijtje. ''Nouou,'' pruilde Sunkit, ''niet leuk.'' Whitepaw snorde even geamuseerd en haalde haar schouders deels op. Je kon niet zeggen dat ze niet bereid was om te leren of om te werken. Ze was zeer actief, en dat was zeer goed voor de clan.adat Sunkit had gesproken had ze in de lach geschoten en haar met onschuldige ogen aangekeken. ''Verder ben ik wel lief hoor,'' zei het kitten op een te lieve toon en Whitepaw rolde met haar ogen. '' Als je slaapt misschien,'' had Whitepaw even gemompeld en toch nog even geglimlacht. Niet dat haar nichtje het had kunnen horen want ze was alweer weggerend op zoek naar een ander om te pesten. Die had echt veel teveel energie.

Spoiler:

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism ma 30 mei 2011 - 16:14

Sunkit was in haar nopjes en trippelde op haar pootjes alweer terug naar de Apprentices den. Ze hield trots een aantal blaadjes in haar bek en stapte met borst vooruit op haar nicht Whitekit die sinds gisteren Whitepaw genoemd mocht worden.
‘Kijk eens, ik kan ook Appentice worden,’ zei ze apetrots toen ze de blaadjes enthousiast voor Whitepaws voorpoten legde. ‘Zelf gevangen!’ Met haar grote ogen keek ze op naar haar nicht en haar lippen hadden zich in een lach geplooid die van oor tot oor reikte.
Sunkit had er erg lang over gedaan om de blaadjes van hun tak te rukken, maar na wat enige geklungel had ze de groene blaadjes met enkele bramen los weten te wrikken. Haastig had ze de kleine bramen opgegeten en had daarna de blaadjes - alsof ze een ware trofee betroffen - in haar bek genomen om te laten zien aan haar nicht dat zij ook een echte Apprentice kon zijn, net als zij.

Sandwhisper ~ Sunwise (Sunkit) ~

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism ma 6 jun 2011 - 22:54

Whitepaw keek toe hoe haar nichtje weer aan kwam lopen met een bekkie vol met blaadjes, onbewust moest ze even grinniken. Ze zou een goede jager worden, daar kon geen kat aan twijfelen. Haar ogen bleven rustig toen ze weer terug keek naar een plek in de verte. ''Kijk eens, ik kan ook Appentice worden,'' Zei haar nichtje en legde de bladeren voor haar neer. De trotse toon was onmiskenbaar en ze snorde even. '' Maar je bent nog altijd te jong gekkie, je weet dat je zes manen moest zijn echter je Apprentice mag worden,'' zei de jonge poes rustig en keek neer op haar nichtje. ''Zelf gevangen!'' had Sunkit nog gezegd en Whitepaw gaf haar een lik over haar oor. '' Goed gedaan hoor kleintje,'' mauwde ze vriendelijk. ''Misschien mag je wel een keer mee naar buiten het kamp met mij, als je wat ouder bent dan.'' Zei ze vrolijk. Ze keek haar nichtje aan en wist zeker dat ze dat leuk zou vinden. Ze zwaaide even met haar staart en keek toen weer rond. '' Waarom ben je eigenlijk niet met de andere kittens aan het spelen?'' Vroeg ze toen omdat Sunkit meestal met iedereen aan het stoeien was en dus ook vaak op haar donder kreeg van de andere queens. Soms was dat wel leuk om te zien, maar ze wist hoe haar nichtje in elkaar zat en dat ze gewoon verder zou gaan met wat ze daarvoor ook deed. Ze zou een goede Clankat worden, dat wist Whitepaw zeker.

Spoiler:

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism wo 8 jun 2011 - 17:52

Harekit was haar zusje achterna gegaan, zo stil als ze kon en het de opschudding gezien, die ze veroorzaakte. Zelf had ze last van Sunkit in de Nursey en die wasbeurt hielp ook niet mee, daarom ging ze vlug Sunkit achterna, de drukke kitten had haar niets eens in de gaten, ze liep naar de Apprentices den. En toen er daar wat Apprentices waren, sprong haar wilde gestoorde zusje uit de schadow en grauwde toen,‘Ik ben een warrior, en jullie zijn mijn prooi,’ Harekit had moeite om haar lach in te houden en verstopte zich achter een struik, haar zus had het te druk met spelen, zo te horen miste ze een van de kat. Harekit kon het gewoon bijna niet meer inhouden, toen haar zusje zei, dat ze ook wel lief was. '' Als je slaapt misschien,'' hoorde ze opeens een stem, die ze net nog niet had gehoord, wel iets wat er op leek, ze herkende de stem, het was haar nichtje Whitepaw, die pas Apprentice was geworden. Sunkit was intussen alweer weg en kwam weer terug met blaadjes, als Harekit wenkbrauwen had, dan trok ze er een van op. Sunkit begon met Whitepaw te praten, ''Zelf gevangen'' had haar gestoorde zus gezegd. Whitepaw zei dat ze het goed had gedaan en stelde voor, dat Sunkit misschien mee kon met haar, als ze wat ouder was. Nou, ze moesten echt niet denken, dat ze dat alleen konden. Harekit wou ook mee, met ze. '' Waarom ben je eigenlijk niet met de andere kittens aan het spelen?'' vroeg Whitepaw aan haar zusje. Tja, omdat ze te druk was en gestoord, volgens de anderen. Harekit sluip zachtjes achter de steen vandaan, ze ging zo, dat ze, zonder dat zij het kon merken, achter Sunkit kwam. Ze gebaarde met haar ogen, dat Whitepaw stil moest zijn. En toen ze dichtbij genoeg was, besprong ze haar zus. Ze rolde meteen over de grond, Harekit beet Sunkit speels in haar oor en riep, ''Suprise!'' Het rollen hield op, Harekit stond vlug op en daagde haar zusje uit, voor een potje stoeien.

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism do 9 jun 2011 - 19:15

Sunkit had een waar vreugdedansje willen doen toen haar nichtje Whitepaw had gezegd dat ze misschien een keer mee mocht naar buiten. Het stukje over dat ze wat ouder moest zien, had ze bij wijze van spreken niet gehoord. Ze zag hoe Whitepaw met haar staart zwaaide en toen weer rond keek.
‘Waarom ben je eigenlijk niet met de andere kittens aan het spelen?’ vroeg ze toen. Sunkit stak haar neusje iets in de lucht en trok deze vervolgens op. ‘Het is daar saai,’ snoof ze. Ze verzweeg om het even het feit dat haar een straf stond te wachten wanneer ze de andere kittens zou terroriseren. En gezien dat nu eenmaal hetgeen was wat ze het liefste deed, had ze eieren voor haar geld gekozen en was daarom naar de Appentices Den gekomen. Haar moeder had niets gezegd over het terroriseren van Apprentices…
Voordat ze haar nichtje ook maar had kunnen vragen of ze vandaag al naar buiten gingen, voelde ze plotseling een gewicht boven op zich landen. Ze rolde over de grond om vervolgens een speelse beet in haar oor te voelen. ‘Suprise!’ hoorde ze haar belager roepen. Sunkit herkende direct de stem en sprong vliegensvlug overeind.
‘Erg grappig, Harekit,’ schertste ze naar haar zusje toe. Ze zag hoe Harekit haar uitdaagde om verder te gaan, waarop Sunkit enkel kon grijnzen en direct haar beruchte aanvalshouding aannam. Ze hield haar kop iets scheef en zwiepte met haar start vlak over de grond. ‘Je gaat eraan,’ brieste ze kinderlijk, waarna ze met haar achterpootjes afzette tegen de grond en bovenop Harekit sprong. Ze was echter al van plezier in de lach geschoten, nog voordat ze ook maar een stoot of een krab had ontvangen of uitgedeeld en stoeide vrolijk en strijdlustig verder met haar zusje.

Sandwhisper ~ Sunwise (Sunkit) ~

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism zo 12 jun 2011 - 10:08

‘Erg grappig, Harekit,’ Harekit glimlachte naar Sunkit, toen ze dat zei. Sunkit ging in aanval, zag Harekit aan de houding die ze aannam. ‘Je gaat eraan,’ brieste haar zusje vrolijk. ''Oh, ja?'' Was Harekit,s reactie. Sunkit sprong op haar, maar was al in lachen uitgebarsten, voordat ze iets kon doen. Dus gingen ze gewoon vrolijk verder met stoeien. Harekit lukte het om haar gestoorde zusje op de grond te krijgen. Ze duwde haar op haar rug tegen de grond aan en zei met fonkelde ogen van pret. ''Geef je over'' Ze sloeg niet haar nagels in de schouderbladen van Sunkit, maar ze hield haar wel stevig vast. Opeens schoot ze omhoog, ze liet Sunkit los. Ze was in een vreemd boogje weg gesprongen en op haar vier pootjes geland. Ze draaide zich vlug om en maakte een soort van vecht houding aan. Ze liep om Sunkit heen, maar haar rug was gebogen en haar oren waren in haar nek gelegd. Haar haren stonden niet overeind, maar lagen gewoon plat op haar rug en nek. Het was gewoon plezier, waar ze mee bezig waren. Harekit sprong naar haar zusje toe en de twee rolde weer over het zand en gras. Bijna de den in, maar net niet. Speels beet Harekit haar zusje in haar oor, maar niet te hard hoor. Opeens boste ze ergens tegen aan, het was zacht en door de klap leek het even te wankelen. Harekit stond vlug op en zag het al. Whitepaw was het, ze waren per ongeluk tegen haar aan gebotst. ''Sorry, Whitepaw'' zei Harekit vlug.

Onderwerp: Re: Sunkit terrorism ma 20 jun 2011 - 21:20

Whitepaw keek afwachtend naar haar nichtje Sunkit en zwaaide even met haar staart. ''Het is daar saai,'' snoof haar jonge nichtje en Whitepaw grinnikte. '' Ach dat valt toch wel mee?'' Vroeg Whitepaw grinnikend en wiebelde even met haar snorharen. Opeens zag ze een volgend kittenkopje tevoorschijn komen en ze herkende haar andere nichtje Harekit. Net toen ze wat wilde zeggen tegen haar gebaarde het poesje haar stil te zijn dus hield ze haar mond. Harekit sprong bovenop Sunkit. '' Suprise!'' Riep haar nichtje en beet Sunkit in haar oor. Whitepaw nam een stap naar achteren en keek grinnikend toe. Ze keek hoe Sunkit vliegensvlug weer overeind sprong. '' Erg grappig Harekit,'' zei Sunkit tegen haar zusje en Whitepaw grinnikte zachtjes. Ze keek hoe de twee jonge kittens elkaar uitdaagde. ''Je gaat eraan,'' brieste Sunkit kinderlijk en Whitepaw deed voor de zekerheid nog maar een stap naar achteren, je wist maar nooit. '' Oh ja?'' Vroeg Harekit. Nadat Sunkit had gesproken zette ze zich af en sprong op haar zusje, maar voordat ze überhaupt klappen had kunnen uitdelen aan haar zusje was ze al in de lach geschoten. Voor Whitepaw was het een aanstekelijke lach en uit zichzelf lachte ze eventjes mee. ''Geef je over,'' zei Harekit, die Sunkit aan de grond genageld had. Het kleine poesje had haar nagels in de schouderbladen van haar zusje gezet. Opeens schoot Harekit omhoog en belandde netjes op haar pootjes, zodra ze was neergekomen op de grond draaide het kleine poesje zich om en dook in een soort van vechthouding. Harekit sprong opnieuw op haar zusje af en samen rolden de twee over de grond. Opniuw beet Harekit haar zusje in haar oor,gelukkig niet te hard. Ze rolden ondertussen ook gewoon terug en Whitepaw zag ze recht op zich afkomen. Jammergenoeg kon ze niet meer op tijd wegspringen en de kittens botste tegen haar aan. Even wankelde ze maar kreeg al gauw haar balans weer terug. Harekit stond snel op en keek haar aan. '' Sorry, Whitepaw.'' Zei Harekit vlug en Whitepaw grinnikte. '' Het geeft niet hoor,'' mauwde ze vriendelijk en zakte door haar poten heen en siste speels. '' Maar denk niet dat je zo snel van me af bent,'' mauwde ze uitdagend en zwaaide met haar staartje.

[heel erg sorry voor deze afschuwelijk late reactie!!]

Spoiler: