Ceremonie maart

"Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen!" De luide stem van Everstar weerklonk door het kamp en de zwarte kater liep er vrijwel meteen op af. Hij was immers oud genoeg, en hij was nieuwsgierig naar wat ze te melden had. Ze zei niks over de clankat die het leven gelaten had, en dat was maar goed ook. Raven werd daar erg ongemakkelijk van en was blij dat ze het niet omhoog haalde. Hij luisterde rustig naar de rode poes, en keek wat medelevend naar de kitten die blijkbaar iets verkeerds had aan haar ogen. Zijn oren staken vooruit toen de apprentices aan de beurt kwamen. Hij wist dat hij er eentje zou krijgen om te trainen alleen niet wie, en hij werd wel gespannen. "Howlpaw, Rainbowpaw, Walnutpaw, Colorpaw, Brokenpaw, nu is het jullie beurt. Howlpaw, jouw nieuwe mentor is Ravenbreeze." Met opgetogen blik keek hij naar zijn nieuwe apprentice. Het leek hem een goede leerling en hij veerde overeind, waarna hij zijn zwarte neusje tegen die van de ander drukte. "Hallo! Ik ben je nieuwe mentor," miauwde hij vrolijk en hij keek is naar de ander. Het was wat beschamend dat de ander even groot en misschien nog wel groter was dan hemzelf, maar dat deed er niet toe als de ander aardig genoeg was om het voor zich te houden. "Zullen we morgen beginnen?"

Zodra Everstar's stem in haar oren galmde sprong de calico poes overeind en baande ze zich snel een weg naar de hogesteen toe. Zodra ze daar was gearriveerd ging ze een tikkeltje zenuwachtig zitten, opkijkende naar de rossige poes die zich boven haar bevond. Zij was degene geweest die haar vader had verbannen. Echter voelde ze geen haat jegens de poes. Er was maar één kat die het klaar gespeeld had om Spottedpaw's haat te ontvangen, en dat was Whitelion. Maar goed, dit was haar krijgersceremonie. Die ging ze niet laten verpesten door die rotte kater.
Zodra Everstar haar en twee anderen naar voren riep, stond ze wat stijfjes op en wandelde ze rustig naar voren toe. Aandachtig beluisterde ze diens woorden, haar ogen even groot makende toen ze haar krijgersnaam hoorde. Spottedwish? Die naam was fantastisch mooi! Vereerd door zulke mooie naam te ontvangen staarde ze wat voor zich uit, nadien er zich pas van bewust zijnde dat ze ook nog een leerling gekregen had. Echter viel haar mond toch wat open toen ze hoorde wie. Brokenpaw? Algauw zocht haar amberkleurige blik de menigte af en keek ze nadien naar het gestalte van een grote bruine kater. Maar .. hij was een stuk ouder dan haar! Moest zij dan iemand trainen die ongeveer vijf manen ouder was dan haar? Spottedwish schudde haar kopje en trippelde vervolgens naar haar apprentice toe. "Goedendag, ik zie je morgenvroeg aan de kampuitgang. Ik verwacht dat je op tijd komt." Mauwde ze neutraal, waarna ze hem even toeknikte en weer weg trippelde. Alhoewel hij ouder was dan haar, zij was niet bepaald een poes om zonder handschoenen op te pakken. Ze kon haar mannetje staan, nu maar hopen dat die Brokenpaw het haar niet lastig ging maken.

"Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen naar voren komen." De grijze warrior spitste traag haar oortjes. De ceremonie was weer begonnen. Een kitten kreeg een nieuwe naam en enkele kittens werden apprentice. Ze glimlachte vriendelijk naar de nieuwe apprentices, de clan zou binnenkort weer enkele sterke warriors erbij hebben. "Walnutpaw, jij zult getraind worden door Eaglerose." Vrolijk spitste ze haar oren weer. Walnut stond dus vanaf nu onder haar bevel,ze zou de kattin laten zweten. Een lachje verspreidde zich over haar gelaat en vrolijk stapte ze op de tabby af. "Nu moet je mijn bevelen wel opvolgen." Grinnikte de nieuwe mentor vriendelijk. Ze doelde op dat ene incident met de thunderclankater. "Morgen, als de zon net op is, verwacht ik je bij de ingang van het kamp." Miauwde ze nu doelbewust. Morgen zou ze de apprentice laten zweten.

tag: Walnutpaw

Walnut was blij om te horen dat er een ceremonie plaats vond. Snel trippelde ze naar de groep katten en luisterde aandachtig naar de woorden van haar leider. "Walnutpaw, jij zult getraind worden door Eaglerose." Haar snoet vertrok en ze keek om haar heen. Ja hoor daar was ze al. "Nu moet je mijn bevelen wel opvolgen." Miauwde de poes met met een lachje verspreid over haar grijze gelaat. Walnut zuchtte slechts en luisterde alweer naar het allereerste bevel. "Morgen, als de zon net op is, verwacht ik je bij de ingang van het kamp." ze knikte en keek uitdagend terug. Eagle was vast zeker iets van plan, nadat dat incident met de Thunderclanner. Waar de poes misschien iets te brutaal had gepraat tegen de warrior. 'Jup, ik zal er zijn,' Miauwde ze enkel waarna ze toch opgetogen terug naar haar den sjokte, het was beter dan niets.