Teach me all I need to know »Dancingdoe

Het vallen van de nacht had haar eindelijk rust gegeven. Doodmoe van alle zenuwen en nieuwe indrukken van de afgelopen dag was ze weggekropen in een hoekje. Na de ceremonie was ze onder haar doornstruik gekropen, had in gedachten cirkels getekend met haar onzekerheid en angst. Alles leidde naar de conclusie dat ze een slechte warrior zou worden, haar mentor zou teleurstellen, nutteloos zou worden voor de clan. Toen de schemer inviel had ze nog steeds verstrikt gezeten in een web van paniek en angst voor wat er zou gebeuren. Maar nu was haar hoofd eindelijk leeg, afgestompt. Met een apathische houding lag ze in haar nest, hoorde de gemoedelijke geluiden van de rest nauwelijks en sloot uiteindelijk haar ogen toen de slaap haar overviel.

Het was vroeg, ze rook het aan de vochtige lucht, het eerste licht vulde de ruimte die haar nog onbekend was. Ze stond op, haar mentor wachtte. De apathie van de vorige avond was verdwenen, en hoewel ze wat rust had gehad stond ze nu weer stijf van de zenuwen. Ze draaide in een kringetje rond en probeerde niet te speculeren. Misschien, als ze hier zou blijven, zou ze Dancingdoe niet kunnen teleurstellen. Een zucht ontglipte haar. Het was een waardeloze gedachte. Gedwongen door wilskracht ging ze haar buiten, bleef zoals altijd even staan om zich af te sluiten voor alle te scherpe details. Haar eigen ademhaling klonk luid in haar oren en maande haar enigszins tot rust. Ze ging zitten, en wachtte met nerveus trekkende oren op haar mentor.

Wegens privé stuff zal ik de komende tijd wat minder actief zijn, sorry!
Teach me all I need to know »Dancingdoe 2nroqrn

Dancingdoe was al vroeg naar haar nest gegaan in de Warriors den, ze had haar slaap hard nodig als ze ook nog behalve haar normale taken een Apprentice ging trainen. De jonge kat had erg onzeker geleken in haar ogen waardoor ze bij het slapen gaan had bedacht het rustig aan te doen met haar. Mirrorpaw was vanaf nu ook haar verantwoordelijkheid en de kattin keek er al naar uit een kitten te gaan trainen. Kitten was haar Apprentice nu natuurlijk niet meer te noemen, ze had de 6 manen bereikt. Een droomloze nacht had haar genoeg rust gegund om al met de ochtendgloren op te staan.

Haar kop stak ze langzaam uit de Warriors den terwijl ze met zachte pootstappen, bijna dansend naar de Apprentice den liep, haar blauwe ogen keken vriendelijk naar Mirrorpaw die daar al stond te wachten, gelukkig had ze een Apprentice gekregen die ze niet uit het nest moest schoppen. Met een rustig en vriendelijk glimlachje begroette ze de leerling. "Mirrorpaw, kom je?" Vroeg ze zachtjes, zodat de nog slapende katten niet wakker zouden worden. Ze had al een training in gedachten, ze zou haar eerst apart trainen, en misschien later met een andere mentor samen haar tegen een andere Apprentice leren vechten en een jaagwedstrijdje opzetten. In ieder geval alles er aan doen om de Apprentice wat meer zelfvertrouwen te geven. Haar kopje schudde ze even terwijl ze de pas er al in zette, ze verwachtte dat de Apprentice haar vanzelf wel zou volgen. Ze zou haar eerst een flink stuk het territorium in leiden en de Warrior code uitleggen. Waarschijnlijk dan nog een jaag of vechtraining, en als er nog tijd over was een paar van de grenzen laten zien. Tenminste dat was het plan dat ze nu voor ogen had. Haar oortjes bewogen rustig in het rond, de geluiden opvangend van alles om haar heen, vooral de wind.

Het duurde niet voordat ze de grijze poes op haar af zag komen. Haar poten leken de grond bijna niet te raken, maakten geen enkel geluid en vormden een sierlijk gezicht. Mirrorpaw kon haar staart maar moeilijk rustig houden, haar hele lichaam leek uit zenuwen te bestaan. Ze sloeg haar ogen neer totdat haar mentor vlakbij was. Ze werd enigszins gerustgesteld door de vriendelijke, rustige uitstraling van de poes, maar dat nam de angst om haar teleur te stellen niet weg. "Mirrorpaw, kom je?" De warrior dempte haar stem om andere katten niet te wekken, en leek voor Mirror in ieder geval een teken te zijn dat de poes nadacht over wat ze deed en rekening hield met anderen. Dancingdoe draaide zich om en liep in een rustig rennend tempo, zodat de jonge apprentice haar kon bijhouden. Haar fragiele lichaam zorgde er voor dat ze snel was, maar het zou waarschijnlijk een probleem vormen bij het vechten. Meteen zakte haar staart een stukje, ze zag er ontzettend tegenop. Tegelijkertijd probeerde ze haar focus dichtbij te houden, zich af te sluiten voor de dingen om haar heen. Maar toen ze zag dat ze het kamp gingen verlaten, bekroop een angstige aarzeling haar en ging ze instinctmatig langzamer lopen.

Wegens privé stuff zal ik de komende tijd wat minder actief zijn, sorry!
Teach me all I need to know »Dancingdoe 2nroqrn

De apprentice was net als haar in haar apprenticetijd klein en sierlijk gebouwd. Dus zou het leren vechten geen probleem moeten worden. Ze hoorde de voetstappen van de Apprentice wat verlangzamen en hield haar kopje vragend schuin. "We zullen vandaag niet al te ver het kamp uit gaan." Zei ze vriendelijk, het gevoel hebbende dat Mirrorpaw toch onzekerder was dan ze had gedacht. Haar oortjes bewogen rustig heen en weer terwijl ze met een normaal tempo het kamp uit liep en bij de uitgang even bleef wachten. Ze begon toen richting het midden van het territorium te lopen, zodat de Apprentice kon wennen aan de wind die over de vlaktes heen woei. Haar staart hield ze laag en gebruikte ze om hier en daar in balans te blijven, als ze een scherpe bocht moest maken. Haar tempo hield ze rustig zodat de Apprentice niet moe zou zijn op het moment dat ze verder in het territorium terecht kwamen. Ze ging toen zitten en keek de Apprentice aan. "Eerst wil ik het hebben over de Warrior Code, heeft een van de Queens je daar al wat over verteld?" Vroeg ze vriendelijk, ze had haar vacht iets opgezet door de wind die nog steeds redelijk hard tegen haar rug aan blies, al hadden ze beschutting van een enkele struik.