|OPEN| So this is their 'holy ground'

De wolken verduisterde de hemel, de zon zat diep weggestopt. Er hing een akelige mist over de open plek, maar dat deerde de rossige kater niet. Een wind woelde kwaad door zijn haren, hem terug dringend naar de plaats van waar hij kwam. Toch negeerde hij het allemaal en daalde met een korte sprint af. Even werd hij misselijk van alle clangeuren die hier hingen. Dus dit was hun heilige grond? Waar ze elke volle maan een meeting hielden? Zo speciaal was het toch niet, vond ze bloodclanner. Grijnzend stak hij zijn klauwen in het zand en gooide wat omhoog. De zon leek schrik te hebben voor de gevolgen van de daden van de kater en verstopte zich nog verder achter de wolken, als een veilige barrière. Niet dat dat veel zou uitmaken, het zorgde enkel voor een nog duisterdere sfeer. Zijn ogen stonden koud en onverschillig toen hij op de grote steen sprong. Hier zouden de kittypets zitten die de clans leidden. De koude rots voelde niet onprettig aan en de kater besloot om er even te blijven zitten. Zijn blik dwaalde over de plaats, nadenkend over hoe het zou zijn met allemaal katten. Die aan zijn voeten zouden liggen, of cours.

+OPEN

De geur van een kattin kwam zijn neus binnen, zijn oortjes draaide geïnteresseerd haar kant op. Wie weet welke vijandige kattin er nu uit de bosjes kwam? De tabby liep de open plaats op en natuurlijk was het eerste wat ze vroeg wat hij hier deed. "Zitten." Miauwde hij met en grijns. Zijn helblauwe ogen gleden over de kattin, ze had alles behalve een vijandige houding. Raar, normaal waren de katten veel vijandiger tegen Bloodclanners. Hij sprong sierlijk van de rots af en trippelde op de kattin af. Ze kon nooit ouder zijn dan hij en zijn blauwe ogen stonden vriendelijk, daar had hij een tijdje op geoefend.

~Zeker niet xD

"Nee, dat had ik nog niet door." Hij moest grijnzen om haar toon, eindelijk eens een kattin die haar mond durfde open te trekken. "Ik vroeg me meer af wat jij bij Fourtrees te zoeken?" Hij keek de tabby aan met zijn blauwe kijkers. "Nieuwsgierigheid, verveling." Miauwde hij met een schouder ophaal. Grijzend voegde hij er aan toe, "Maar dat ik zo'n knappe kattin zou tegen komen had ik niet gedacht."

"Eh" hij had haar duidelijk in verlegenheid gebracht en moest lachen. "Ken jij toevallig ene Five?" Zijn oortjes draaide naar voren en kort dacht hij na, Five, daar had hij wel van gehoord. "Ik denk het wel, ze is nieuw bij de Bloodclan? Toch?" Vroeg hij met een quasi-onzekere blik. Zijn acteerkunsten gingen met sprongen vooruit en dat was belangrijk bij zijn clan. Als je je echte emoties liet zien was je er geweest.

Uitbundig knikte ze met haar hoofdje, hij glimlachte. "Ja! Ken je haar? Gaat het goed met haar?" Hij kende haar niet persoonlijk, maar ze kon haar mannetje wel staan. "Ik ken haar niet persoonlijk, maar ze redt zich wel!" Miauwde hij met zijn charmante grijns. "Mijn naam is Airpaw trouwens." "Jafar." Miauwde hij met een galant knikje. "En wat brengt een knappe kattin als jou hier?" Hij hield zijn hoofdje lichtjes schuin, achter zijn masker lachte hij, wreed. Heerlijk vond hij het om met katten te spelen.

Het deed hem goed dat ze niet op durfde te kijken. Het was vermakelijk. "Geen idee eigenlijk, ik was gewoon het territorium een beetje aan het ontdekken." Toen keek ze terug in zijn helder blauwe ogen. "Ik ben namelijk net een apprentice geworden." Hij knikte verbaasd. "Dat is een hele eer! Apprentice is toch ongeveer hetzelfde als Young One, niet?" Zijn blauwe kijkers stonden zo onschuldig. Je kon hem moeilijk iets verwijten.

"Ik denk het? Ik weet niet zo goed wat een Young one is. Moeten jullie ook trainen met je mentor?" Hij knikte, alleen had hij nog geen mentor. "Inderdaad, alleen heb ik nog geen mentor. Maar ik leer voor nu de grootste dingen op mezelf." Miauwde hij trots. Zijn blauwe ogen keken onderzoekend rond, misschien kon de kattin hem meer vertellen over de clans? "Heb je izn in een beetje avontuur?" Zijn wenkbrauwen wiebelde uitdagend naar de kattin.

›› Sorry voor de kort post xD

De kattin was duidelijk wel in voor een avontuur. Hij grijnsde, dit kon nog leuk worden. Misschien dat hij, als hij lang genoeg zijn toneelspel volhield, haar wel naar de Elite kon krijgen! "Misschien kunnen we het Roguegebied gaan ontdekken, of wat jagen op andere gebieden?" Stelde hij voor. Roguegebied was altijd interessant en jagen was ook altijd leuk. Wie weet wat ze allemaal konden ontdekken. Hij vond het grappig dat de kattin het niet erg vond om met een Elite kat te praten, de meeste katten verafschuwde hen. Niet dat hij dat erg vond, meestal trok hij zich er gewoon niks van aan.

"We kunnen naar het Windclan territorium gaan! Eindelijk wraak op die stomme hazenvreters." Hij had wel iets opgevangen van het gevecht tussen de Shadowclan en de Windclan. Hij haalde nonchalant zijn schouders op en miauwde "Als jij dat graag wilt is het mij goed. Ik volg je wel." Wat was hij toch een lieve jongen, niet? Maar toen de kattin even niet keek, glinsterde zijn ogen kwaadaardig. Lieve jongen, tuurlijk.

De kattin kreeg iets uitdagend in haar ogen. "Probeer me maar bij te houden." Waarna ze weg spurtte, met gemak volgde hij haar. Hij bleef vlak achter haar spurten, een beetje zelfvertrouwen kon nooit kwaad. Dan werd ze overmoedig en maakte ze hopelijk een fout.