Wake up

De redelijk kleine, witte kattin lag helemaal opgerold in haar nest. Haar kopje lag op de rand van het grote aantal fris ruikend mos waaruit haar nest bestond. Ze droomde over de zomer, een seizoen dat ze nog nooit bewust mee had kunnen maken. In elk geval, ze lag in een heerlijke slaap. Plotseling porde er iets in haar witte buikje, waardoor een zacht gemurmel uit haar mondje kwam. Psst! Ivy," klonk een zacht gefluister van iemand toen in haar oor. "Hmm?" klonk haar zachte stem. "Ik wil nog niet opstaan, Blackwing.." murmelde ze vervolgens en wreef met haar witte pootje over haar smalle kopje heen. Toen ze een van haar ijsblauwe oogjes opende zag ze echter een ander gestalte. "Mazepaw?" zei ze half gapend, haar oogjes aan het donker laten wennend.

"Ik kan echt niet slapen," miauwde de kater die aan de rand van haar nest stond. De kattin strekte haar pootje uit en kwam toen half overeind. "Zin om iets te gaan doen?" vroeg de kater vervolgens. Een kleine grinnik rolde over haar lippen en ze gaapte een keertje, waarna ze met haar pootje door haar redelijk warrige haar ging. Ondanks dat ze een kleinere kattin was, had ze een enorme vacht. "Wat was je van plan om te doen dan?" vroeg ze en zuchtte een keertje omdat ze wat ademtekort had. Echt wakker zag ze er nog niet uit, enkel haar ijsblauwe oogjes waren vol leven, en twinkelden een beetje terwijl ze op de gestreepte kater gericht waren.

"Ik dacht dat..." De witte kattin keek hem met nieuwsgierige oogjes aan terwijl de kater een korte stilte liet vallen, wat dacht hij? "We misschien de grenzen konden oversteken." De sneeuwwitte kattin hapte een keertje naar adem, iet wat verbaasd. Maar vervolgens draaiden haar oortjes zich naar voren en verscheen er een kleine grijns rond haar lippen. "Laten we gaan dan," fluisterde ze en keek de kater even veelbetekenend aan, waarna ze sierlijk haar nest uit sprong en geruisloos naast de kater terecht kwam. In één keer was ze klaarwakker.

Om eerlijk te zijn, ze had zich altijd aan de regeltjes gehouden omdat er simpelweg geen nut voor was geweest om deze te overtreden. Maar nu had ze toch echt een vriend, iemand waarmee ze samen wat spanning kon gaan zoeken. De witte kattin had het nog nooit gedaan, en verlangde er stiekem wel van om eens een keertje helemaal buiten de box te gaan. Als iemand hen zou zien hadden ze de groots mogelijke problemen, maar dat maakte het nog aantrekkelijker om gewoon te gaan. "Windclan of Thunderclan?" vroeg de kater haar toen vervolgens. Eventjes keek ze hem aan, maar toen kwamen er zelfverzekerde woorden uit haar mond. "WindClan," sprak ze toen. Dat was spannender naar haar mening. Als ze de regels overtraden, moesten ze het wel goed doen, toch? De kattin grimaste eventjes, en trippelde toen geruisloos door de den heen, wachtend op de gestreepte kater om naar buiten te gaan.

OCC: Als ze het kamp uit zijn maak ik 'm wel :'D