I want to be independent!

De rode kattin had enkele kruiden in haar bekje, sinds Lurking was aangevallen door die das en zij toen bijna niks van kruiden wist. Is de rode apprentice beginnen zoeken naar kruiden, ze bestudeerde hun eigenschappen en leerde er uit het hoofd. Zodat, als het nog eens zou gebeuren, ze niet weer zo hopeloos zou zijn. Ze was druk bezig met enkele brandnetels uit te trekken toen een geluidje haar deed stoppen. Ze legde enkele brandnetels bij haar groeiende hoopje kruiden en keek rond. Wat was dat?

›› Eerst Mazepaw

De gestreepte kater zwiepte met zijn staart, sprong vooruit en sloot zijn tanden om de nek van het van het tere vogeltje. Hij kwam op een van de vele gladde modderplassen die de gesmolten sneeuw gecreëerd had, terrecht, schoof vooruit en struikelde door het struikgewas heen, waarbij hij zijn best deed om overeind te blijven, maar zijn mus wel liet vallen. "Eh, hallo", miauwde de bruine tabby wanneer hij de rosse kat zag staan, Cinderpaw, als hij zich niet vergiste.

Een tabby kwam onhandig de struiken uit en liet zijn prooi vallen. Instinctief zette ze haar poot voor de planten en sloeg ze haar oren naar achter. Maar toen herkende ze de kater, Mazepaw. Ze had hem bij die nacht in de apprentice den gezien, dat was een gezellig avond gezien. Ze ontspande haar spieren en haar oortjes draaide naar voren, ze wou de prooi voor de kater oprapen. Maar toen bedacht ze dat dat misschien onbeleefd was. "Eh, hallo" "Mooie vangst!" Miauwde ze met een knikje naar het diertje.

"Bedankt", miauwde de bruine tabby, waarbij hij het gevederde beestje opraapte, onder een struik weer liet vallen en er wat aarde over schraapte. Maze draaide zich weer om naar de langharige poes. "Wat is dat?", miauwde hij nieuwsgierig, wanneer hij het hoopje planten achter haar opmerkte. Gewone apprentices zochten gewoonlijk niet naar kruiden, of misschien stond ze op het punt om medicine cat apprentice te worden.

"Wat is dat?" Vluchtig keek ze naar de planten achter haar. "Niks." Miauwde ze snel, waarna ze ervoor ging zitten. Haar kopje hield ze onschuldig scheef, met haar staart schraapte ze alles zo dicht mogelijk achter haar. "Waar heb je die vogel eigenlijk gevangen?" Miauwde ze subtiel van onderwerp veranderend. Hij hoefde haar redenen niet te kennen, nog niet.

"Daar", de gestreepte apprentice wees met zijn staart naar de struik waar hij juist uit getuimeld was. "Nu even serieus, zijn dat kruiden?", Hij rekte zijn nek uit om de verzameling planten achter haar beter te kunnen bekijken. Waarom veranderde ze van onderwerp? Kruiden verzamelen was toch niets om je voor te schamen?

De kater wees met zijn staart naar het struikje achter hem. Natuurlijk, dat had ze kunnen weten. "Nu even serieus, zijn dat kruiden?" Ze zuchtte diep en deed een stap opzij. "Ja." Miauwde ze met een schouderophaal, dat was niet speciaal. Haar reden, dat echter wel.

De langharige poes zuchtte diep en deed een stap opzij. "Ja." gaf ze uiteindelijk toe. Mazepaw wist niet erg veel over kruiden, maar de meeste op deze stapel had hij wel eens in de medicine cats den gezien wanneer hij zijn poot verstuikt had. "En, eh, waarom verzamel je die?",

"En, eh, waarom verzamel je die?", Moest ze dat verhaal nu helemaal vertellen? Ze zuchtte weer en miauwde toen, "Er was eens een dassen gevecht, Lurkingpaw raakte gewond, ik wist niks van kruiden en hij wou niet naar Acefray. Sindsdien probeer ik mijn kennis wat uit te breiden. Dat gevoel van onmacht is verschrikkelijk." Ze keek hem met haar heldergroene ogen aan. "Gaan we nu jagen?" Miauwde ze met een lichte glimlach, daar had ze eigenlijk wel zin in.