Red sky

De donkergrijze elder liet zijn goede oog over het kamp glijden. De ochtendzon schilderde de hemel rood. Waarom was alles hier zo saai? En waarom was hij met dat stomme, blinde oog geboren? Hij had warrior kunnen zijn.. Hij had nuttig kunnen zijn.. Maar nee. Hij moest per se een blind oog hebben. Slechtziend zijn leek op de een of andere manier in zijn familie te zitten.

open

Stormbreathe trippelde de Eldersden uit. Ze had bijna warrior kunnen zijn, bijna. Maar ze was getest, ze kon eigenlijk alleen maar wazig zien. Ze zag dingen en kleuren, maar ze zag het niet scherp. Ze zag dus geen littekens of geen gevoelens. Met haar siblings had ze geoefend om gevoelens te zien. Zo kon ze het aan de houding zien, de oren en de staart, maar het gezicht was een vlak van kleuren. Storm boste tegen iemand op. Ze verdronk bijna in zijn donkergrijze fluff. Ze wankelde weer achteruit en ging zitten. "Dag broertje.", miauwde ze met een charmante glimlach om haar lippen. Dat kon ze dan weer wel. Met haar gezicht gevoelens uitten, maar niet zien. Handig hoor.

"Dag broertje.", hij herkende de stem van Stormbreath, zijn zusje. Ze was ook elder, dankzij haar wazig "Hey, Storm", begroette hij haar. "Hoe gaat het?", zuchtte de donkergrijze elder. Hij zou alles doen om te kunnen zien. Alles. Hij wilde nuttig zijn. Geen vervelende elder die al heel zijn leven nutteloos was.

"Hey, Storm", begroette hij haar. Ze knikte "Hoe gaat het?" Zijn stem klonk geïrriteerd. Ze knikte weer. "Prima. Ik ga denk ik vandaag eens mijn beentjes strekken." Ze knipoogde glimlachend. Zot dat ze zou zitten kijken hoe anderen zich nuttig maakte en zijn niet mocht jagen. Zot. No way gewoon! Ze legde haar fluffy staart rond haar donkergrijze ootjes. Haar vacht leek zwart, maar was donkergrijs. Bij haar nekvacht was het juist iets lichter.

"Prima. Ik ga denk ik vandaag eens mijn beentjes strekken.", Blindfold knikte. Zijn blik bleef bij een groepje warriors steken. Gelukzakken. Hij wilde meer uit het leven dan heel de dag in de elders den zitten. "Vind jij het hier ook altijd zo saai?", miauwde de langharige kater.

Blindfold keek naar een groepje warriors. Stormbreathe wende haar blik niet af. Ze vuurde gewoon een haat blik op de katten af en klaar. Vind jij het hier ook altijd zo saai?" Ze liet zich achterover vallen en zuchtte. "Huh... ja. Echt mega stom en alleen kittens voor verhaaltjes komen of apprentices die onze nesten kunnen verschonen. Sorry hoor, ik ben niet oud en ik heb totally niets mee gemaakt.", zuchtte ze geïrriteerd.

"Huh... ja. Echt mega stom en alleen kittens voor verhaaltjes komen of apprentices die onze nesten kunnen verschonen. Sorry hoor, ik ben niet oud en ik heb totally niets mee gemaakt.", Blindfold knikte. "Ik ken enkel de verhaaltjes die de elders ons als kittens hebben verteld", fronste de grijze kater. Hij keek een beetje schichtig om zich heen. Het was niet de bedoeling dat ze naar buiten gingen. "Zin om naar buiten te gaan?", hij voelde zich net een kitten die had voorgesteld om stiekem de warriors den binnen te sluipen.

Haar broertje knikte. "Ik ken enkel de verhaaltjes die de elders ons als kittens hebben verteld" Ze knikte. Dat was toen leuk. Maar nu niet meer. Hij keek om zich heen. Een frons kwam tevoorschijn op haar donkergrijze gezichtje. Wat was haar broer van plan? "Zin om naar buiten te gaan?" Ze knikte heftig. "Ja lijkt me leuk.", miauwde ze met een gedempte stem.

Wie maakt het topic buiten het camp?~

Er groeide een glimlach om zijn lippen wanneer de ander instemde. Hij keek om zich heen en stelde vast dat de kust veilig was. "Kom, snel", fluisterde hij, waarbij hij voorzichtig naar buiten sloop. Het kamp was niet zo druk, momenteel, dus was de kans dat iemand hen zag ook niet zo groot.

jij?

Hyperactief en blij volgde ze haar broer naar buiten. Eenmaal buiten begon ze te rennen. "Volg mij!"

https://www.warriorcatsnl.com/t23763-flying-waters~