The day the earth stood still

De grote lichtgekleurde poes draaide haar oren terwijl ze langs de grenzen van haar territorium stapte, het zou niet lang meer duren voor ze echt meer grond ging pakken. Cyber en Moonwhite hun territoria lagen naast het hare. Beide mocht ze niet meer, beide konden wel een stukje minder land gebruiken. Ze keek fronzend op toen ze haar naam hoorde. Iemand was in haar territorium en het was geen stem die ze elke dag hoorde. Meteen draaide ze zich om en dribbelde naar de stem toe en grauw toen er een bijnaam achteraan kwam. Was dat nou echt nodig. Ze snoof de lucht op meteen wetend wie het was dus het feit dat de kater zijn naam schreeuwde sloeg nergens op. Nors stapte ze door de bosjes en keek de kater strak aan. 'What are you doing here Jeff' ze klonk niet vriendelijk maar minder gemeen dan ze deed bij andere indringers. 'Answer me smiley face'

Die overdreven glimlach, ja hoor daar was hij weer, mister smiley face the first. Wat moest hij nou telkens op haar territorium, dat deed ze toch ook niet bij hem. Sterker nog ze wist niet eens waar zijn territorium was of of hij er uberhaupt wel een had. Het zou haar niets verbazen als hij elke nacht weer in het territorium van een ander sliep. Misschien zou ze daar eens achter moeten komen, want ze zou het echt niet willen hebben dat deze kater nachten doorbracht op haar grond gebied. Ze rolde even haar ogen op de reactie op zijn bijnaam, alsof niemand anders hem ooit zo genoemd had. Dat moest wel met zo'n kop. 'Looking after me hmm? And now the truth please' Ze hield haar ijsblauwe ogen op hem gericht en plantte haar achterwerk op de grond. 'Did you expect me to be dead? I don't die easy, sir' sprak ze kalm en keek hem even voor ze haar ogen rolde. Serieus. 'You became even more stupid, what happend did you bump into a tree maybe?' sprak ze rustig tegen hem.

Ze rolde met haar ogen toen hij wat zei over de bijnaam. Toen sprak de kater verder en wiebelde met zijn oren toen de poes haar mond weer open trok. 'Looking after me hmm? And now the truth please.' Hij lachte even schreef. 'Did you expect me to be dead? I don't die easy, sir', zei ze rustig maar rolde weer met zijn ogen toen hij vroeg of ze misschien verliefd geworden was. 'You became even more stupid, what happend did you bump into a tree maybe?' Hij grijnsde en schokschouderde. "Maybe I did. And ofcourse I'm not looking after you, I honestely wouldn't care if you'd be dead." Hij richtte zijn oren weer naar voor en keek de tabby voor hem aan. "I have absolutely no idea what I am doing here but something in my head said 'you should go to Sushi and annoy her' but then I realised something," zei hij, "I can't annoy you because you wouldn't care if I would stay or go."

De kater voor haar leek gewoon rustig te luisteren naar wat ze te zeggen had, af en toe een rol met zijn ogen of een grijnsje maar hij kwam er niet tussendoor met opmerkingen. Dat maakte het een stukje makkelijker om er gewoon op te reageren. Een grijnsje trok over haar lippen door zijn woorden. 'Ofcourse you would, smiley face, since you seem to be drawn to my territory quite a lot' sprak ze rustig en keek hem grijnzend aan. Dit was niet de eerste keer dat ze zijn kop had gezien, of zijn geur hier geroken had, hij was hier wel vaker geweest. Kort schudde de poes haar kop grijnzend en probeerde haar lach binnen te houden. 'You thought the right way, you dont annoy be, I don't care if you are here. As soon as you take your crap with you when you leave and don't hunt down my prey. Leaving bodies is fine ofcourse' grijnsde naar hem en klopte zacht met haar staart op de grond. 'How did you want to annoy me my dear friend'