under the Kittentree (geboortetopic)

De poes probeerde op te staan, maar zakte meteen weer in. Hate kromp ineen. Hij kon het niet aanzien dat zijn liefste Lightleaf niet op kon staan. Bij een tweede poging lukte het echter wel. 'We moeten het proberen, oké?' Alles voor de kittens.
Ondertussen was er iets tegen hem opgebotst. Het kleine grijze poesje, wat niet wilde drinken, viel hem aan. Onwillekeurig groeide er een klein grijnsje op zijn gezicht. Dit zou een geweldig katinnetje worden. Het kietelde toen ze aan zijn tenen begon te sabbelen, maar hij wierp een vragende blik op haar moeder. 'Light, wat is je plan? Ik kan twee kittens meenemen denk ik.' Hij keek haar onderzoekend aan. 'Gaat het?'

Lightleaf kreeg weer weeën. Haar buik maakte een schokkende beweging, ze moest haar tanden op elkaar klemmen om geen rare geluiden te maken. Haar spieren waren gespannen, een poging tot geen bewegingen te maken die de kleintjes konden pletten. 'Light, wat is je plan? Ik kan twee kittens meenemen denk ik.' zei Hate. Een plan? Ze moest een plan hebben terwijl ze hier lag te creperen? Ze hijgde van de inspanning. Ze had het heel erg warm en lag ongemakkelijk in de aarde. 'Gaat het?' vroeg Hate. Ze knikte, het ging nu inderdaad beter. De kersverse moeder kroop recht en knikte nogmaals. 'Op naar de Thunderclan,' een lachje kon er nog vanaf. Tenslotte was ze dolblij de kittens geboren waren. Ze pakte een van de kittens. Het voelde goed dat ze zwaar was, het voelde levendig.

De poes knikte. Nou ja, nu Hate erover nadacht had hij ook niet verwacht dat ze zou zeggen dat het slecht met haar zou gaan. Ze knikte een tweede keer, waarna ze met een lachje zei: 'Op naar de ThunderClan.' De zwarte kater schonk haar een brede glimlach. Altijd optimistisch. Wat een geweldige kat was ze toch. Hij voelde een steekje van liefde door zich heen gaan. Nadat ze één van de kittens had gepakt, keek hij naar de andere twee. Oké, het zou vast wel gaan als hij ze allebei in zijn bek zou nemen, nietwaar? Voorzichtig duwde hij met zijn neus tegen het ene lijfje, om de kitten om te draaien. Hierna pakte hij het katje vast in diens nekvel. Het rook naar kitten. Nu was dat niet zo bijzonder, omdat het ook een kitten wás. Maar nu kwam het moeilijke gedeelte: de andere kitten oppakken. Maar dat ging gemakkelijker dan hij had verwacht. Met beide kittens in zijn bek keek hij op naar de poes. Hij gebaarde met zijn staart dat ze hem voor mocht gaan.