|
| |
Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: I am sorry zo 10 mei 2015 - 21:56 | |
| Haar vacht was doorweekt en haar lichaam trilde van de avond wind. Ze zat hier al een tijdje en er was een kleine bui over de vier bomen heen gevlogen, maar Walnut zou voor geen goud een stap verzetten. Ze vertrouwde er volledig op dat Creamy ooit wel eens zou verschijnen. Gister niet, eergister niet, vandaag wel. De poes zuchtte en keek met doffe ogen naar haar modderige poten. De bladeren hadden wel voor enige bescherming gediend maar nog steeds druppelde er water van haar neus af. Het incident met Butterstar zat nog vers in haar geheugen en telkens trok er een steek van spijt door haar maag. Ze moest sorry zeggen en aanvaarden dat het niet mogelijk was. Ze kon toch niet zeker zomaar tussen hem en zijn familie staan?
+Creamyfrost |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry ma 11 mei 2015 - 10:02 | |
| Als katten al dachten dat hij er slecht aan toe was, dan werd dat nou helemaal duidelijk. Hij stond niet helemaal meer met vier poten op de grond. Het was dat hij nog rond liep en dat hij vriendelijk naar iedereen glimlachte zoals hij altijd gedaan had, maar meer dan dat deed hij ook niet. Zijn lichtblauwe ogen stonden dof, afwezig. Alles samen was te veel geweest voor de jonge gevoelige kater. Hij wilde niet zielig gevonden worden, daarom probeerde hij zo normaal mogelijk te doen maar als je hem goed kende dan zag je dat het niet klopte. Hij verzorgde zijn crèmekleurige vacht niet meer, waardoor zijn vacht vol klitten en zand zat. In zelfbescherming had hij al zijn zorgen en gevoelens weggeduwd. Toen zijn moeder vermoord was had hij hetzelfde gedaan en nou deed hij het weer. Hij moest er weer uitgepraat worden, hij moest met zijn neus op de feiten gedrukt worden, maar er was niemand die dat deed. Hij ontweek anderen zo veel mogelijk, met name zijn vrienden en familie. Hij ontliep iedereen die hem pijn zou kunnen doen, bij de waterval stopte hij met lopen en keek naar beneden. Zou hij het doen? Hij kon het gewoon doen er was niemand die het zou zien. Meteen zag hij het gezicht van zijn moeder voor zich, haar ogen nog doffer dan die van hem en geschrokken deinsde hij bij de waterval vandaan. Haar gezicht bleef een tijdje op zijn netvlies staan een ernstige frons in haar voorhoofd en ze schudde haar kop. Hij slikte en schudde zijn kop om het beeld kwijt te raken. Hij liep verder, de gedachten weer naar de achtergrond duwend. Hij had niet door dat zijn poten hem naar Fourtrees brachten en hij verstijfde toen hij Walnutpaw zag zitten. Hij bleef aan de grond genageld staan, zijn spieren stijf maar de blik in zijn ogen veranderde niet. De fonkeling was eruit verdwenen. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry di 12 mei 2015 - 14:27 | |
| De druppels maakte haar kalm terwijl de poes haar natte staart nog steviger tegen zich aan drukte. Ondanks alle heisa die samen met haar gevoelens was gekomen, was ze blij dat het gebeurt was. Of eigenlijk nog steeds gebeurde. De scene bij het Riverclan gebied speelde zo vaak in haar hoofd dat ze dacht zijn geur te ruiken. Je word gek Walnut. Ze grinnikte en sloeg de gedachte weg toen ze er achter kwam dat de geur wel heel echt leek. De wind stond haar kant op en snel hief ze haar kop op om een blik om zich heen te werpen, maar al snel hingen haar gele ogen stil op een gedaante verschuild achter de bomen. De schrik was nog scherp in haar ogen te lezen, maar die werd nu zachter, triester. De poes keek alleen maar en wist dat hij haar ook had gezien, het baarde haar zorgen dat de kater niet haar kant op liep. En zelfs vanaf deze afstand zag ze hoe slecht hij er aan toe was. Wat heb ik aangericht? Met kleine stapjes bewoog Walnut zich richting de nu verwaarloosde kat. Op ongeveer 3 meter afstand bleef ze staan en pierde ze haar gele ogen in die van hem. Er werden geen woorden gesproken, maar de sfeer was duidelijk anders dan voorheen. Walnut zette nog een stap en opende haar bekje waarna ze hem meteen weer sloot. Er was slechts één woord die om haar lippen hing. 'Sorry,' miauwde ze zachtjes. De wind vloog door haar heen, er was niet eens een zekerheid of hij het had gehoord. Of de wind haar woorden naar hem hadden gebracht zou ze misschien wel nooit weten. De sorry hing in haar gehele blik. Woorden waren niet nodig. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry wo 13 mei 2015 - 9:32 | |
| Hij bleef onbewogen staan toen ze naar hem toe begon te lopen. Wat deed ze hier, was ze op hem aan het wachten? Hij was al een tijd niet meer bij Fourtrees geweest, dus het verraste hem om haar hier aan te treffen. Hij wist niet wat hij moest denken of doen, dus bleef hij maar staan waar hij stond. Emoties probeerde de overhand te krijgen maar hij hield het tegen, ze moesten blijven zitten waar ze zaten want dan deed het het minste pijn. Hij keek haar aan zonder wat te zeggen en hij kromp ietsje in een toen ze zichzelf verontschuldigde. Hij had het wel degelijk gehoord, want ze had hem helemaal op scherp gezet. Zou hij omdraaien en alsnog naar de waterval gaan. Of zou hij blijven waar hij was met de dreiging om opnieuw verdriet te voelen? “Walnut.” Zijn stem brak midden in haar naam en hij slikte de brok in zijn keel in. Er liep een rilling over zijn rug en toen kwam hij weer in beweging. Hij liep naar haar toe en drukte even zijn wang tegen die van haar, maar daarna deed hij snel weer een stap achteruit. Hij zakte door zijn poten heen en rolde zich op, zijn neus in zijn staart. Ooh, hij wilde zo graag gewoon verdwijnen. Hij wilde naar zijn moeder, naar Bravesoul en naar Stormwise. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry do 14 mei 2015 - 12:22 | |
| De stilte leek eeuwig te duren en bijna had Walnut zich omgedraaide om niet meer terug te keren, dan had ze de hint begrepen. “Walnut.” De steek in haar maag verergerde bij zijn woorden, ze klonken zo..zo breekbaar. Met haar gele ogen op de kater gericht besefte ze opeens hoe slecht hij eruit zag, ze had het al vanaf een afstand gezien, maar dichterbij was het allemaal nog erger. Verontschuldigend keek ze naar beneden, en schrok toen de kater opeens zijn wang tegen de hare aan drukte. Ze was er veel te diep in gegaan. De poes keek in stilte toe hoe de kater neer brak op de grond en zichzelf op krulde tot een bolletje losse vacht. Het medelijden was opeens groter dan de spijt en snel haastte ze zich naar Creamy tot ze dicht tegen hem aan zat. Zonder iets te zeggen begon ze zijn vacht te likken, wat hij blijkbaar de laatste paar dagen zelf niet meer onderhouden had. Het was erger dan de poes had gedacht, en zat het probleem veel dieper dan alleen zijzelf. Nadat zijn vacht er iets verzorgder uit zag keek ze toe hoe de kat bibberde. Terwijl Newleaf net aangebroken was. 'Alles komt goed,' miauwde de apprentice als een moeder die haar jongen geruststelt. De rest van de tijd bleef ze naast hem zitten, wie weet had de kater al tijden geen slaap meer gehad en zou ze daar nu voor de ruimte geven. Walnut zou niet van zijn zijde wijken tot Creamy het zou willen. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry vr 15 mei 2015 - 20:56 | |
| Hij voelde wel dat ze zijn vacht begon schoon te maken en hij bleef even wat verdoofd liggen. Was het zo erg met zijn vacht? Hij wist diep van binnen ook wel dat het inderdaad zo erg was, maar hij wilde dat niet toegeven. Zo snel hij het toegaf, gaf hij ook aan zichzelf toe hoe diep hij eigenlijk gezonken was. Hij vond het zielig van zichzelf en zwak, dat maakte acceptatie enkel alleen maar lastiger. Er liep even een rilling over zijn rug toen ze zei dat alles goed kwam, was dat maar zo. Er waren dingen gebeurd die niet meer terug te draaien waren en die hem voor meerdere dillema’s gezet hadden, waardoor hij door de bomen het bos niet meer zag. Hij wist niet meer wat hij het eerst of het laatst moest doen, dus had hij maar besloten om anderen te gaan ontwijken. Hij had gekozen voor de makkelijke manier ook al loste die niets op. Het was dan ook puur toeval dat hij Walnutpaw weer tegen het lijf was gelopen, was dat de bedoeling geweest van StarClan? Hij tilde zijn kop op en keek haar aan, voor het eerst sinds hun ontmoeting leek zijn blik dit keer wel echt te focussen. De blik in zijn lichtblauwe ogen werd even ietsje zachter, maar toen verdween het weer. Hij keek naar zijn voorpoten en zuchtte vermoeid. “Ik wilde dat dat zo was.” Fluisterde hij toen. Zijn stem klonk ver weg alsof hij al een tijd niet gepraat had en dat was ook zo. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry zo 17 mei 2015 - 19:01 | |
| De kater was ver over zijn toeren heen, Walnut wenste op dit soort momenten dat ze stiekem blind was. Dan had ze de pijnlijke houding van de kater niet te hoeven zien, hoe hij er nu aan toe was baarde bij de poes grote zorgen. Groter dan haar eigen zorgen. Natuurlijk wilde ze niet met haar neus overal boven op zitten, maar als de poes hem wilde helpen moest ze ergens vanaf weten. “Ik wilde dat dat zo was.” Ze negeerde zijn woorden en slaakte een zachte zucht. Eentje die hij wel of niet zou horen. 'H-hoe, is het met je tante gegaan?' miauwde ze verslagen, bijna geluidloos. de zenuwen speelde op terwijl de vraag was gesteld. Een gevaarlijke vraag naar haar zin, eentje die alles weer in kon doen storten. Misschien wilde de kater helemaal geen goed gesprek, maar wilde hij afgeleid worden van alle ellende die zich boven op hem stortte. Het enige probleem was dat Walnut wel toe was aan een goed gesprek, een stevig gesprek dat beide op 4 poten kreeg. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry ma 18 mei 2015 - 12:54 | |
| Hij klemde zijn kaken op elkaar toen Walnut vroeg hoe het met zijn tante was gegaan. Hij wist niet zo goed wat hij daar nou op moest zeggen. Hij had Butterstar pijn gedaan en hij haatte zichzelf daarom. Het was zoveel makkelijker geweest als ze hem gewoon straf had gegeven, maar dat had ze niet gedaan. Ze had hem precies de vragen gesteld waaruit hij kon opmaken hoeveel hij haar geraakt had. “Ik…” begon hij toen en hij knarste even zijn tanden over elkaar. “Ik heb haar echt pijn gedaan.” Zijn stem trilde. “Wil je…” Hij keek op recht in haar ogen. “Wil je bij mij komen liggen?” Fluisterde hij terwijl hij zijn blik weer op zijn voorpoten richtte. “Ik haat mijzelf om wat ik heb gezegd.” Ging hij verslagen verder. Hij legde zijn kop op zijn voorpoten en staarde voor hem uit. “Ik doe iedereen toch alleen maar pijn.” Zijn stem trilde weer en hij trok ongemakkelijk met zijn snorharen. “Straks doe ik jou ook nog pijn.” Een zachte snik verliet zijn bek. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry ma 18 mei 2015 - 19:21 | |
| Met haar oren iets platter tegen haar kop gelegd knikte ze soms instemmend op de woorden van de kater. Toen hij haar vroeg om bij hem te komen liggen krulde ze zonder een woord te zeggen naast hem op, haar kop rustend op zijn crème kleurige vacht. “Straks doe ik jou ook nog pijn.” Walnut haalde haar schouders op en gaf een geruststellende lik over zijn overhoop gehaalde vacht. 'Daar word ik alleen maar sterker van, het slijpt de scherpe randjes van je af.' Er zat wat komisch aan, iets wat de poes expres deed zodat de spanning iets minder werd. 'Cream, je moet jezelf niet haten. Ben je vergeten wat ze tegen jou heeft gedaan? Ze heeft jou een reden gegeven dat te zeggen.' Ze slikte even en sloot haar ogen voordat ze haar zin vervolgde. 'Misschien had je het niet zo moeten brengen, maar je hebt er spijt van. En daar draait het nu om, wat geweest is moet je zo laten. Je hebt namelijk geen controle meer over het verleden. Iets waarvan je kapot kan gaan als je daar blijft steken.' Snel hapte ze naar adem nadat de poes de zin in één adem teug had uit geblazen. Walnut had precies gezegd wat ze dacht en vond, haar kijk op het hele gebeuren. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry di 19 mei 2015 - 11:52 | |
| Hij was blij dat ze naast hem kwam liggen en hem wilde troosten. Hij keek weer op toen ze begon te praten. Hij liet even een stilte vallen voordat hij op haar woorden in ging, omdat hij tijd nodig had om er over na te denken. “We zijn beide onredelijk geweest, maar ik had het niet moeten doen. Er zit haar iets dwars te laatste tijd en ze wil het er niet over hebben, ze is gewoon snel boos. Ze had alleen niet zo tegen jou moeten doen.” Hij zuchtte even en legde zijn kop weer op zijn voorpoten. “Het maakte mij zo kwaad, maar dan nog had ik het niet zo aan moeten pakken. Het is verkeerd en ik kan het niet loslaten.” Tranen vulden zijn lichtblauwe ogen en hij probeerde ze weg te knipperen. “Ik kan dingen moeilijk los laten. Ik weet niet hoe ik dat aan moet pakken, soms is dat zo frustrerend.” Hij veegde de tranen weg aan zijn poot en keek Walnut aan. “Dankjewel dat je wil luisteren.” Zijn blik werd warm en dit keer bleef het erin staan, waardoor de fonkeling een beetje terug kwam. Toen zuchtte hij weer en liet zijn kop op zijn voorpoten vallen. Hij sloot zijn ogen en spitste zijn oren terwijl hij zijn droge bek wat vochtig probeerde te krijgen. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry di 19 mei 2015 - 16:59 | |
| “We zijn beide onredelijk geweest, maar ik had het niet moeten doen. Er zit haar iets dwars te laatste tijd en ze wil het er niet over hebben, ze is gewoon snel boos. Ze had alleen niet zo tegen jou moeten doen.” Aandachtig luisterde ze naar wat de kater te zeggen had terwijl er al weer nieuwe woorden zich in haar kop vormde. “Het maakte mij zo kwaad, maar dan nog had ik het niet zo aan moeten pakken. Het is verkeerd en ik kan het niet loslaten.” De poes drukte haar kop tegen de zijne, ze kon er niet tegen als hij huilde dan knapte er toch echt iets van binnen.“Dankjewel dat je wil luisteren.” Zijn liefdevolle blik beantwoorde ze met een lik over zijn kop. 'Wat ze tegen mij heeft gezegd is prima, zo zou ieder ander hebben gereageerd. Zo zou ik ook hebben gereageerd als ik haar was geweest.' Een waterig glimlachje brak door op haar snoet. 'Ze is een goede leidster, Cream.' Miauwde ze met een ietwat vrolijker ondertoon. 'Je moet haar dat gewoon soms laten weten.' |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry wo 20 mei 2015 - 8:18 | |
| “Het was gemeen.” Zijn stem klonk iets wat bitter. “Ook al zag het er waarschijnlijk vreemd uit, dan nog waren haar woorden naar jou te hard.” Even kwam de kwaadheid terug in zijn ogen, maar hij had zichzelf al snel weer in de hand. “Ik wil haar best zeggen dat ze het goed doet, maar ik weet niet of ik dat kan.” Het deed hem pijn dat zijn tante minder tijd voor hem had en dat ze veranderd was. Het deed hem pijn dat hij zich daarom egoïstisch voelde en dat alles samen liet hem weer dubben. “Misschien… misschien moet ik dat inderdaad eens doen.” Hij zuchtte en zijn blik werd even afwezig, maar toen keek hij Walnut aan. “Ik heb nagedacht.” Zei hij toen plots. “Maar mijn emoties zitten in de weg, ik weet niet wat ik het eerst of het laatst moet doen en zeggen. Het is allemaal zo verwarrend. Ik zie eruit als een wrak zeker?” vervolgde hij zacht en hij keek naar zijn voorpoten. Nee, hij wist het zeker dat hij eruit zag als een wrak. Hij liep wel rond, maar daar was ook alles mee gezegd. Hij voelde zich er zwak door en ook daarvan wist hij zeker dat hij dat ook was. Ja, hij kon beter verdwijnen. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry wo 20 mei 2015 - 21:58 | |
| “Ook al zag het er waarschijnlijk vreemd uit, dan nog waren haar woorden naar jou te hard.” Walnut grinnikte en kon het niet laten om toch een beetje blij te zijn. De poes begroef haar kop in zijn vacht en sloot haar ogen. “Ik wil haar best zeggen dat ze het goed doet, maar ik weet niet of ik dat kan.” Ze luisterde slechts aandachtig naar wat de kater te zeggen had, haar woorden zouden later van pas komen. “Misschien… misschien moet ik dat inderdaad eens doen.” Ze knikte en keek hem even aan om hem vertrouwen toe te seinen. “Ik heb nagedacht.” De warrior keek haar aan en ze voelde zich van binnen rood kleuren. “Ik heb nagedacht.” ze slikte en deed alsof ze het niet begreep. “Maar mijn emoties zitten in de weg, ik weet niet wat ik het eerst of het laatst moet doen en zeggen. Het is allemaal zo verwarrend. Ik zie eruit als een wrak zeker?” Een tweede zucht verliet haar bekje terwijl haar mondhoeken omhoog liepen in een glimlach. Grijnzend legde ze haar pootje op zijn kop en schudde ze haar kop. 'Cream, eerst moeten we jou obstakel maar uit de weg ruimen voordat je daar aan denkt. Door de bomen zie je het bos niet meer, zei je zelf' Walnut sprak zacht maar toch vertrouwend. Ze lette er op dat haar woorden goed gekozen waren. 'Die bomen moeten dus weg, daarachter ligt jou pad.' vervolgde de poes op dezelfde toon als daarvoor. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry do 21 mei 2015 - 9:28 | |
| Het deed hem goed dat Walnut nog steeds zo tegen hem deed als ze altijd gedaan had. Dat ze alsnog kon grinniken om dingen die haar misschien wel pijn hadden gedaan. Ze bleef zichzelf en dat stelde hem gerust. Het prikkelde hem om zichzelf weer uit het zwarte gat te worstelen waar hij in gevallen was. Opeens besefte hij dat hij toch wel een beetje nodig was, er waren wel degelijk katten die hem zouden missen. Het zou egoïstisch zijn als hij niet zou proberen zichzelf terug te vinden en plots kwam het doorzettingsvermogen terug in zijn lichtblauwe ogen. De sluimerende onrust in zijn ogen verdween en maakte plaats voor de energieke kat die hij altijd geweest was. Hij knikte langzaam en glimlachte naar haar. “Ik ga proberen die bomen weg te krijgen Walnut en als het niet lukt dan klim ik erin.” Er kwam zowaar een klein grijnsje om zijn lippen. “Hoe gaat het met jou?” Vroeg hij toen weer een stuk zelfverzekerder. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry do 21 mei 2015 - 16:52 | |
| Ze merkte aan de kleine fonkeling in zijn ogen dat haar woorden iets geholpen hadden, en de poes voelde een vlaag van opluchting door haar heen gaan. Zo ver was hij dus nog niet, Creamy was te redden. “Ik ga proberen die bomen weg te krijgen Walnut en als het niet lukt dan klim ik erin.' Ze grinnikte en nestelde zich tevreden tegen hem aan, haar staart rond haar lichaam gedrukt. “Hoe gaat het met jou?” De jonge poes was blij om te horen dat zijn zelfverzekerdheid terug was en haalde haar schouders op. De laatste tijd had ze zich niet echt goed gevoeld, door het gedoe met Creamy en Bone was ze niet meer zo optimistisch geweest als vroeger. 'Hm, i-ik denk dat ik een vriend verloren heb,' Miauwde ze stil. Als Bone nou gewoon zichzelf gebleven was, als hij nooit in de nesten was gekomen dan zou alles goed zijn, maar de apprentice had problemen in verband met het zijn van een spion ofzo. Het boeide haar niet meer, ze was boos op hem. En nog steeds, iets van binnen was bij hem geknapt. Hij was bloeddorstig. Bijna als een Bloodclanner. 'Hij zei dat het iets te maken had met een spion ofzo. Ik denk dat hij zelfs zei dat hij er één was, maar meer kon die niet loslaten.' Ze slaakte een diepe zucht en haalde vermoeid haar schouders op. 'Ik mag het eigenlijk niet vertellen denk ik, want het was volgens mij zelfs gevaarlijk.' Even grinnikte ze omdat het een absurde situatie was, maar de poes kreeg al snel weer haar gewone snoet terug. Bone was weg. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry vr 22 mei 2015 - 22:40 | |
| Zijn blik werd ernstig toen ze zei dat ze een vriend verloren had. “Wat is er gebeurd dan Walnut. Deed hij gemeen tegen je?” Er klonk bijna een beschermende ondertoon in zijn stem. “Een spion?” Vervolgde hij daarna verbaasd. “Wat houdt dat nou weer in? Is het een Clankat?” Het was lastig te volgen als je het verhaal niet kende, eigenlijk begreep hij er niet zo veel van. Hij wilde het begrijpen voor haar, maar hij zag de verbanden nog niet. “En als het gevaarlijk is doe dan alsjeblieft voorzichtig.” Er ontstond een warm glimlachje om zijn lippen en hij duwde zijn kop tegen die van haar terwijl hij even spinde, daarna haalde hij zijn kop weer weg. Er wervelden weer emoties door zijn ogen heen en je kon zien dat hij moeite had om ze buiten te sluiten of te accepteren. Hij schudde snel zijn kop om het van zich af te laten glijden. Hij zat zichzelf in de weg en hij moest er voor zorgen dat dat niet meer gebeurde. Het was nou zijn beurt om naar Walnutpaw te luisteren en dan moest hij niet steeds afgeleid worden door zijn eigen problemen. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry za 23 mei 2015 - 20:18 | |
| Snel schudde ze haar hoofd op de vragen van de kat. Nee nee Bone was zeker niet gemeen geweest, misschien een beetje, maar dat kwam vooral om dat hij vast zat in een cirkel. Hij bleef maar rondjes lopen. “Wat houdt dat nou weer in? Is het een Clankat?” Walnut knikte en haar ogen keken naar die van Creamy. 'Ik weet niet, dat is alles wat hij zei, maar nu...hij is veranderd. Hij ziet er uit als een Bloodclanner.' haar gedachtes flitste naar de littekens die altijd over Bone's hele lichaam verspreid waren. 'En zo gedraagt hij zich ook, behalve tegen mij.' Of tenminste dat dacht ze. De kater moest vast wel meer vrienden hebben, katten die dierbaar voor hem waren naast haar? De poes grinnikte om de woorden van de crème kleurige kat. Hij was dus zichzelf niet hélemaal kwijt geraakt. 'Ik heb niks meer met hem te maken.' Ze zei het koel, alsof ze het al een tijd gepland was, maar in werkelijkheid had het haar veel pijn gedaan en prikte het nog steeds als een doorn in haar poot. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry ma 25 mei 2015 - 7:57 | |
| Zijn oren gleden iets naar achter toen het woord BloodClanner viel en zijn ogen begonnen even te fonkelen, maar het duurde maar heel even toen werd zijn houding weer normaal. Hij ontspande al trok er opnieuw een ernstige frons in zijn voorhoofd. “Die is dan zeker helemaal van het pad afgeraakt.” Er klonk wat verontwaardiging in zijn stem. “Zo’n kat is jou vriendschap ook niet waard Walnut. Ik ken het hele verhaal natuurlijk niet, maar ik heb nou wel al een aardig beeld in mijn kop.” Er liep even een koude rilling over zijn rug en hij likte zijn vacht om het te verbergen. “Ik weet dat het je pijn doet.” Zei hij toen plots. Hij zag aan haar dat ze het probeerde te verbergen en er zo stoïcijns mogelijk onder probeerde te doen, maar hij kende haar langer dan die dag. Hij wist dat het haar wel geraakt had, geen enkele kat zou dit alles koud laten. Hij wreef zijn wang langs die van haar en een troostende glimlach sierde zijn lippen. |
| | | Luca 1091 Actief “Spread your arms and always trust your cape.”
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry di 26 mei 2015 - 14:53 | |
| Zijn woorden prikte haar. Het was niet waar wat Creamy zei, Bone had haar nodig, nu hij niemand meer had, nu hij juist iemand nodig had die hem op het rechte pad moest trekken, was zij verdwenen. De apprentice had verteld dat hij verliefd op haar was, het was allemaal teveel geweest. Toch kon niemand er om heen draaide dat de jonge warrior Bonepaw in de steek gelaten had. “Ik weet dat het je pijn doet.” De poes bewoog met haar oortjes en draaide haar waterige ogen zijn kant op. Haar hele leven had ze bijna niet gehuild, en nu opeens in 2 weken had ze meer gehuild dan een kitten die zijn zin niet krijgt. Boos kneep Walnut haar ogen dicht om de tranen naar achteren te drukken. Ze was blij dat Creamy haar echte gedachten kon lezen, bij hem mocht en wilde ze zichzelf zijn. Het was fijn om te voelen dat hij meeleefde en ze knorde zacht toen de kater haar troosten. Had ze het ook zo bij Bone moeten doen? 'Maar naast dat...is er ook iets goeds gebeurt,' De tabby was klaar met alle narigheid en had nog niet eens verteld dat ze haar nieuwe naam had, eentje waar ze ontzettend blij mee was. Ze nam een stap afstand van hem en grijnsde. 'Walnutdrop, aangenaam kennis te maken,' miauwde ze al grijnzend. |
| | | Julia 6308 Afwezig The way surviving hard winters makes a tree grows stronger, the growth rings inside it tighter
| |
| Onderwerp: Re: I am sorry di 26 mei 2015 - 15:05 | |
| Hij vond het niet erg dat ze huilde, meestal was het juist goed om het even te kunnen laten gaan. “Je hoeft het niet tegen te houden Walnut, het is alleen maar goed om het van je af te huilen.” Hij wreef nog een keer zijn wang langs die van haar en spinde zachtjes. Het verraste hem dat ze opeens van onderwerp veranderde, al moest hij beter weten bij haar. Hij schudde lachend zijn kop toen ze opstond en een stap bij hem vandaan zette. Ook hij stond op terwijl hij een blije fonkeling in zijn ogen kreeg toen ze verder sprak. “Ooh wat geweldig, ik ben heel blij voor je!” Riep hij enthousiast en hij drukte zijn neus tegen die van haar. “Aangenaam, Walnutdrop.” Grijnsde hij toen. Zo gebroken als hij Fourtrees opgelopen was, zo energiek was hij op dat moment. Ze had precies gedaan wat ze had moeten doen om hem te laten vergeten waarom hij zo veel verdriet had. “En hoe bevalt het leven als warrior?” Vervolgde hij nieuwsgierig terwijl hij weer ging zitten. |
| | | | Onderwerp: Re: I am sorry | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |