So much to see

Haar staartje zwiepte heen en weer van de spanning die ze voelde. Ze sloop naar de uitgang van de nursery, hopend dat haar moeder niks zag. Dan was ze vrij, kon ze gaan en staan waar ze maar wilde! Nou ja, tot aan de kampuitgang, want ze voelde er niks voor om gepakt te worden door een rogue of zoiets - ze had daar immers genoeg verhaaltjes over gehoord. Toen ze bij de uitgang aankwam glipte ze hier snel doorheen en zuchtte vervolgens hard. Ze had het gedaan! Een glimlach kwam op haar gezicht en triomfantelijk trippelde ze een rondje over een klein deel van het kamp. Echter botste ze hier tegen iemand aan en samen rolde ze over de grond. Mousekit begon hard te lachen toen ze zag dat ze tegen Raptorkit was aangebotst; hij was wel cool. "Sorry!" Giechelde ze toen ze gestopt waren met rollen.

{ 1e post Raptorkit!

Raptorkit had zijn ogen op het kamp uitgang gefixeerd, net als een uil zijn ogen had gefixeerd op een muis, net zo lang tot de muis op de perfecte plaats was om gepakt te worden. Enkel zou de uitgang zich niet verplaatsen, zodat hij er onopgemerkt doorheen kon rennen. Nee, dat helaas niet. Toch zat hij daar. Misschien kon hij een moment vinden dat er geen warriors en queens oplette. Hij wou er gewoon door heen, kijken wat daar was, wat hij kon beleven en terugkomen. Misschien alleen, of misschien nam hij iemand mee. Bluekit leek één van de beste opties, of iemand anders. Net toen hij zijn blik wou afwenden botste er een kitten tegen hem aan. Samen rolde ze over de open plek. Toen ze gestopt waren met rollen zag hij wie het was. Mousekit. "Sorry!" Giechelde het rossige poesje en Raptorkit kwam overeind. "Je hebt geluk dat je niet iemand anders was, anders had ik je nu opgegeten," mauwde hij op lome toon, maar toch was er een lach te vinden op zijn gelaat. Iets maakte dat hij niet snel fel reageerde op Mousekit. Hij mocht haar wel.

Mousekit keek toe hoe de ander opstond, bijna wilde ze hem haar poot aanbieden maar aangezien zij veel kleiner was dan hem leek het haar niet de beste optie. Ze glimlachte vriendelijk naar hem. "Je hebt geluk dat je niet iemand anders was, anders had ik je nu opgegeten," miauwde Raptorkit, maar de lach op zijn gezicht verried dat hij het misschien niet zo heel erg vond. "Jep," miauwde ze terug met een poppende 'p' en grinnikte. "Sorry nog daarvoor," vervolgde ze en grijnsde naar hem. "Wat was je aan het doen?" Vroeg ze vervolgens nieuwsgierig. Ze wist wel dat Raptor alles saai vond in de nursery, dus wat hij aan het doen was was vast iets avontuurlijks.

Ja, verveling kon ook een goed iets zijn wat leidde dat hij vaak vervelende dingen deed. Warriors op stangen, stiekeme dingen doen, de zwakkere pesten en ga zo maar door. Het verbaasde hem daarom ook dat Mousekit gewoon vriendelijk tegen hem deed. Wat zag ze in hem? Niet dat hij het erg vond, hij mocht Mousekit ook graag. Misschien kon hij haar wel gewoon een vriendin noemen. In de nursery en in het kamp zijn maakte zij in ieder geval een stuk minder saai en ze zorgde er voor dat hij Magpiekit, bijvoorbeeld, niet omlaag haalde en zo voorts. Raptorkit moest ook lachen toen ze reageerde met een 'jep' eindigend met een ploppende 'p,' het sierde haar. "Sorry nog daarvoor," verontschuldigde ze zich. "Ah, geeft niet, joh," miauwde hij met een glimlach. "Wat was je aan het doen?" Vroeg ze. Hij grijnsde. "Ik staarde naar het kamp uitgang, inbeeldend hoe het naar mij toe kwam en ik er onopgemerkt door heen kon lopen," miauwde hij naar waarheid. "Maar zelfs een pasgeboren kitten weet dat dát niet mogelijk is," grinnikte hij.

"Ah, geeft niet, joh," reageerde het katertje en Mousekit grinnikte. Ze wist eigenlijk wel dat hij het niet erg zou vinden maar het was natuurlijk netjes om sorry te zeggen. "Wat was je aan het doen?" Vroeg ze vervolgens nieuwsgierig, en staarde Raptorkit hierbij aan. Ze kon zich werkelijk niet voorstellen wat er zo interessant zou zijn geweest aan zitten in het kamp. "Ik staarde naar het kamp uitgang, inbeeldend hoe het naar mij toe kwam en ik er onopgemerkt door heen kon lopen," Hierdoor moest Mousekit lachen, en ze haalde haar poot over de oor van Raptor. "Dat kan toch niet!" Miauwde ze lacherig, en zijn volgende antwoord maakte dat natuurlijk extra duidelijk. "Zelfs een pasgeboren kitten weet dat dát niet mogelijk is," miauwde hij en ze knikte. "Weet jij toevallig nog iets interessants te doen? We kunnen tikkertje spelen, of verstoppertje en dan mag je je verstoppen door het hele kamp. Dus ook bij de warriors en de leider." Haar ogen glommen ondeugend bij haar laatste voorstel. Dat vond ze wel een goed idee.

Raptorkit grinnikte bij de reactie van Mousekit en zei dat zelfs een pasgeboren kitten wist dat dát niet mogelijk was. "Weet jij toevallig nog iets interessants te doen? We kunnen tikkertje spelen, of verstoppertje en dan mag je je verstoppen door het hele kamp. Dus ook bij de warriors en de leider." Raptorkit was normaal niet van die spelletjes. Maar op de één of andere manier kreeg Mousekit het voor elkaar dat hij er geen bezwaar tegen had. En zij werd er blij van en dat deed het grijze katertje goed, dus knikte hij. "Verstoppertje dan maar? Dan mag jij je verstoppen en zal ik gaan tellen," stelde hij voor. Hij gokte namelijk dat Mousekit dat het leukste zou vinden. Zo kon hij deze dag tenminste snel laten gaan en misschien werd het nog écht leuk ook. Al vond hij het altijd wel leuk met Mousekit.