Lost {open}

Mensen, opgewonden standje much! Zij was toch duidelijk niet dood? Plus, als ze dan zonodig spul nodig had, waarom Shadowclan terwijl dat zo ongeveer het verste af lag van waar ze op het moment zaten. Hij zou Rogues nooit begrijpen. "Volgens mij heb ik wel eens van een kat gehoord die er zo beetje als jou uit moet zien. Leiders zoontje hé?" Dit deed hem even nieuwsgierig naar haar kijken, ze praatten over hem buiten de clans? Goede of slechte indruk? Vast en zeker een slechte, oeps, maar indruk desalniettemin! "Wat zeggen ze dan zoal?" Vroeg hij dan ook geamuseerd. Ze dacht hem te kennen? Well, niet goed genoeg om te weten dat hij haar zonder er slaap over te verliezen naar beneden zou kunnen gooien. Enige reden dat hij geen slaap zou verliezen zou zijn dat hij erachteraan sprong om te helpen though, dat was dus ook best dramatisch en nutteloos. "Ik kan je naar beneden gooien," Antwoordde hij dan ook droogjes op haar volgende vraag.

Tall moest lachen toen hij hoorde wat anderen dus blijkbaar over hem zeiden, niet echt de grootste verassing in de wereld nee. Dit had hij zich misschien zelf ook wel kunnen bedenken. Toen ze echter zei dat ze hem ook wel naar beneden zou kunnen gooien keek hij haar even droogjes aan, tuurlijk, hij was ook slechts bijna twee keer zo groot als zij. En beter doorvoed. En beter getraind. In een gevecht zou ze geen kans hebben. "Begrijp je niet waarom ik hier jaag? Omdat als ik altijd op dezelfde plek jaag mijn geur een beetje heel erg opvalt. Wat denk jij?" Hij rolde met zijn ogen, dat maakte ineens uit? "Ik denk dat het oneervol is als je eten van anderen steelt," In your face, dat was zijn mening.

Tall rolde met zijn ogen toen de ander dramatisch begon te doen, en schoot waanzinnig in de lach zodra de poes begon over haar nagels. Natuurlijk, niet al te handig om zomaar te gaan lachen als er ergens een das was die je dood wilde hebben, maar misschien kwam het door de spanning? In ieder geval schoot de kater in de lach en stopte er niet snel mee, "E-een vergeten tehehechniek?" Vroeg hij, nog nagrinnikend, "Dan weet je dus nooit of het goed is gegaan," en als zij leefde, hoe was de techniek dan vergeten? Whatever, tijd om zijn irritante zelf te doen stoppen en weer zijn gezicht in de plooi te krijgen. Makkelijker gezegd dan gedaan.

De kater trok zijn wenkbrauwen zo mogelijk nog verder op toen ze tegenover hem plots een verhaal begon. De grijns die hij net had weigerde te verdwijnen, maar zijn ogen verhardden wel, wat een opschepper! "Droom lekker verder," Antwoordde hij de ander hautain, en schudde lachend zijn hoofd. Er zat beneden een das en mevrouw hier naast hem -die hij naar zijn idee toch echt gered had- wilde een potje lopen vechten? Terwijl hij ook nog eens groter, beter doorvoed, en waarschijnlijk sterker was? Nee, dat zou hij de poes niet aandoen nee.

Hij vroeg zich af hoe snel ze beneden gekomen was, ze had het ene moment nog tegen hem gepraat en het andere moment stond ze beneden! De kater keek haar lichtelijk gefrustreerd achterna, hij zou de Shadowclanners anders wel gewoon waarschuwen, het had geen zin met deze kat in discussie te gaan. Hoe luidde die uitspraak? Het was moeilijk een discussie te winnen van slimmen, maar ronduit onmogelijk om te winnen van de dommen. Niet goed om met die poes in discussie te gaan dus. Tall sloeg zijn staart rond zijn poten en bleef rustig in de boom zitten, zo slecht zat het nou ook weer niet.

Hij keek toe naar hoe de ander uit zijn zicht verdween, ongetwijfeld op weg naar Shadowclan aangezien het hem echt het type leek die anderen het leven zo zuur mogelijk probeerde te maken. Ach, ze was gewond door het gevecht met de das van eerder, en bovendien kende ze deze bossen niet half zo goed als hij. Zometeen zou hij wel naar beneden komen, een afsnijdroute nemen, en de clangenoten vertellen uit te kijken voor haar signalement. Dan zou ze haar lesje leren en niet terugkomen, voor nu zat hij hier echter prima, en moest zijn best doen zichzelf niet te verliezen in de ondergaande zon.

- Tall topic uit