Why am I even here?

Zwijgzaam en stilletjes sloop Venom langaam over het struikgewas. Hij was even naar iemand toegegaan in de Twolegplace en moest nu langs WindClanterritorium om bij zijn eigen territorium te gaan. Nu is hij zo stil kogelijk aan het oversteken. Hopend dat niemand hem zag. Hij rook ook das, maar de geur was oud en de das is dichtbij Fourtrees, dus snel zou hij hier niet komen. Plots merkte hij dat hij niet alleen was, hij rook een kat. WindClan! Paniekerig keek hij om zich heen, zich afvragend waar hij heen moest.

- Alleen Brindleleaf

"Wat doe jij hier? Dit is WindClan territorium.” miauwde een poes met een zowat dikkende, zwiepende staart. "Dat had ik nog niet opgemerk!" miauwde hij, sarcasme droop uit zijn stem. Maar Venom was niet instaat voor een bekgevecht, het zou haar gevoeens kwetsen, wat zielig. Not. Maar deze poes was niet zoals de andere lelijke poezen in WindClan. Ze had een goede bouw en mooie ogen, verzorgde vacht. Venom schudde zijn kop bij die gedachten. Nu even niet. "Waarom zo ver van de nursery?" vroeg hij plots. Door zijn rank als rogue kon hij beter ruiken, en dus rook hij dat ze kittens had. Misschien van ongeveer 5 manen ofzoiets.

"Als ik jou was zou ik niet zo’n toon aanslaan meneer… de betweter. Hoe heet jij eigenlijk?” Venom draaide met zijn ogen en keek haar droog aan met een wenkbrauw omhoog. "Venom," miauwde hij kil. Plots keek ze verbaasd bij zijn vraag. Venom grinnikte. "Hoe weet jij dat een nursery bestaat?” Venom zuchtte, waarom die vraag weer? "Ahum, ken je me niet? Flamepaw van the ThunderClan? Ow, sorry, ik heette Flameleaf. Ik ben nu een rogue."

Venom zuchtte weer, dezepoes heeft echt veel gemist. Was ze niet bij de Grote Vergadering? "Liefde." antwoordde hij kortaf. "Ik koos het leven van een rogue uit omdat ik van iemand houd." hij keek sirieus en koeltjes naar de poes.

- sorry voor flut post

"Dat is iets heel anders dan liefde, dat is loyaliteit. Maar liefde is veel krachtiger dan dat, als je ooit liefde hebt gevoeld. Zou je dat wel weten." Legde hij uit. Venom ging zitten en likte zijn voorpoot ritmisch. Deze poes was vast 1 van de poezen die gewoon aandacht willen. Het zou wel grappig zijn als Venom haar nu verleidt.

"Sorry, een paar passen achter en ik ben je territorium uit. En hoe bedoel je met dat ze me verraden?" deze poes was duidelijk niet de slimste. "Ik weet je naam niet eens." miauwde hij. Hij zou dat wel willen weten, dus Venom besloot hier een tijdje te blijven. Het was tenslotte al raar dat de poes om hem heen rondjes draaide.

"Als ze me verlaat dan weet ik wel waar ik naartoe moet." fluisterde hij in haar oor, en met zijn langharige staart deed hij haar kin omhoog. Hij besloot haar maar is even te dollen. Een klein beetje flirten kon toch wel? Per slot van rekening was het niet echte liefde. Maar dat hoefde ze niet de weten. Hij keek haar aan terwijl hij rondjes om haar heen draaide, zoals zij bij hem deed. Als ze zo meedeed dan kon het nog is grappig worden

Venom hoorde de poes spinnen, missie geslaagd. Hij wist natuurlijk dat ze het spelletje doorhad. Maar wat fun kon toch geen kwaad? Venom stopte voor haar en zwiepte uitdagend met zijn staart. "Als deze poes zo kan vechten als ze mooi is dan ben je bij mij geslaagd. Schijngevecht zonder klauwen en tanden." Hij wist niet veel, maar Venom hoopte dat de poes haar partner niet kwam. Amders kon dit fout aflopen.

Venom sprong op zij om de poes te vermijden, waardoor hij een beetje uitgleed. Snel sprong hij op haar om haar te vloeren. Helaas werkte day niet zo goed en viel hij op het zand. Hij spuugde een stuk zand uit zijn mond en schudde zich weer uit. "Niet slecht." miauwde hij met een schuine glimlach. Zijn ogen fonkelden uitdagend. Hij ging zitten en likte zijn voorpoot. Deze poes was imderdaad een warrior geweest. Ondanks haar jonge leeftijd als queen.

Venom versmalde zijn ogen Oh echt?" miauwde hij spottend. Een ondeugende fonkeling zag je in zijn ogen. De poes draaide ronjes om hem heen en vervolgens sprong ze op zijn rug. Hah, is dat alles wat je kan?" miauwde hij uitdagend, hij begon te springen om haar eraf te duwen, maar plots gleden ze same van een kleine berg af. Venom's hoofd tolde eventjes. Hij hield de poes van schok haar in zijn armen, plots besefte hij wat hij deed en rukte hij zich los, hij stond op en schudde zijn vacht. "Dat was...snel."