White knight

Raptorkit sloeg zijn pootjes speels en niet al te hard om het nekje van Mousekit. Hij moest wel rekening met haar houden omdat ze vaak ziek was en dus niet fysiek de sterkste. Op het moment dat Raptorkit zijn pootjes om Mousekit heen sloeg, draaide Mousekit zichzelf op haar rug, waardoor Raptorkit boven op Mousekit kwam te zitten, met zijn pootjes klem onder haar nek. Mousekit begon met haar pootjes tegen zijn onderbuik te prikken en lachend hapte Raptorkit naar het oortje van Mousekit. Op een gegeven moment stopte ze beide en keek Mousekit op naar Magpiekit en Tigerkit. Met vernauwde ogen keek hij naar Magpiekit terwijl hij van Mousekit af stapte. Zijn staartje zwiepte nog wat speels heen en weer. "Jullie kunnen samen stoeien, ik ga toch ook niet winnen van Raptor maar dat is ook niet erg," zei Mousekit tegen Magpiekit en Tigerkit. Oh, dit klonk spannend. "Hou je een beetje in, hé, Tigerkit?" Het kon beledigend maar ook verdedigend opgevat worden. Maar op de manier dat hij heel kort naar Tigerkit had gekeken was het als het goed is duidelijk voor Tigerkit dat het beledigend en misschien zelfs sarcastisch was geweest. Maar dit liet hij natuurlijk aan Mousekit niet merken. "En doe je best, Magpiekit," vervolgde hij uiterst vriendelijk en bemoedigend. Ook niet gemeend, maar dat maakte niet uit.

Met een zelfgenoegzame glimlach zag ze toe hoe Magpiekit inderdaad naar voren ging om samen te spelen. Zie je wel? Dat kon gewoon. "Hou je een beetje in, hé, Tigerkit?" Klonk het van naast haar en Mousekit keek naar Raptorkit. Kijk, dat was nou aardig. Ze glimlachte als een engeltje naar haar vriend en tikte hem aan met haar staart. Goed zo, leek haar blik te zeggen. "En doe je best, Magpiekit," voegde de kitten er zelfs nog aan toe en Mouse leek wel te stralen. Straks werden ze gewoon alle vier vrienden! Ze wist het zeker. "Met of zonder nagels en tanden?" Klonk het toen vanaf Tigerkit. Mousekit wilde haar bek opentrekken om antwoord te geven maar bedacht zich toen dat dit de keuze van Magpiekit zou zijn. Dus zakte ze door haar voorpootjes heen en sloop dichter naar Raptorkit toe, om hem vervolgens een harde tik op zijn neus te geven, duidelijk aangevend dat ze verder wilde spelen.

Met een rustige blik in zijn ogen keek hij van Tigerkit naar Magpiekit. De totaal verwachtte vraag werd gesteld. Tigerkit vroeg aan Magpiekit of ze gingen stoeien met of zonder klauwen. Raptorkit wist maar al te goed wat hij het liefst had en dat was met klauwen, daarvoor kende hij Tigerkit te goed. Als hij niet beter wist zou Raptorkit denken dat Tigerkit zijn broer was, maar hij had Bluekit als als zijn enige echte familie en zij was zijn zus. In eerste instantie meende hij te horen dat Magpekit zonder klauwen wou, maar vervolgens zei hij toch met en dat was duidelijk. Zijn lippen krulde zich op tot een grijns. Hij was zo gefocust dat hij niet doorhad dat Mousekit naar hem toe geslopen was, dit kreeg hij wel door toen hij een harde tik op zijn neus ontving. Kort keek hij verbaasd, maar dat veranderde snel in speelsheid. Hij lachte en duwde Mousekit speels op de grond, waarna hij speels in haar oortje beet en daar wat aan trok. Niet te hard, het mocht geen pijn doen, maar ze mocht het wel voelen. Mousekit wou vast niet als een softie behandeld worden.